tag:blogger.com,1999:blog-82644446823411031522024-03-14T04:51:20.108-03:00Linguonautalinguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.comBlogger15125tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-88863863751445362112018-05-13T14:04:00.000-03:002018-05-20T12:38:39.941-03:00Le vita es sonio<h3>
Le vita es sonio</h3>
<h4>
Interlingua </h4>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6mewcWd0CPLcwCBfzIhtEwjXqsk7UnUmzqGAzj1PY_lvZ3F0r3ufRVTvXjraJUZ55YNfLxE7eSDpEVDoWKYH9eB6leS8y_K2fNP6o9Zb1l-mmZk3WDOBqf-YNo7jx1S7Qp0Wl1VKI22E/s1600/800px-Van_Gogh_-_Starry_Night_-_Google_Art_Project.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="633" data-original-width="799" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6mewcWd0CPLcwCBfzIhtEwjXqsk7UnUmzqGAzj1PY_lvZ3F0r3ufRVTvXjraJUZ55YNfLxE7eSDpEVDoWKYH9eB6leS8y_K2fNP6o9Zb1l-mmZk3WDOBqf-YNo7jx1S7Qp0Wl1VKI22E/s400/800px-Van_Gogh_-_Starry_Night_-_Google_Art_Project.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Le Nocte Stellate, Van Gogh</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Il es ver, reprime alora <br />
le feroce condition,<br />
Iste furia, iste ambition,<br />
perque on sonia qualque hora.<br />
E nos lo face justo ora<br />
niste mundo singular,<br />
que le viver es soniar;<br />
nos sape dum testimonia<br />
que ille qui vive, sonia<br />
illo que es, usque eveliar<br />
<br />
Soniante que es rege vive<br />
le illuse rege mandante,<br />
disponente e governante;<br />
E le applauso que recipe<br />
prestate, in le vento scribe;<br />
rende a cineres su sorte<br />
le morte (negate forte!);<br />
ha les qui tenta regnar<br />
vidente que va eveliar<br />
in le sonio de lor morte!<br />
<br />
Sonia le ricco al ricchessa,<br />
que de confortos le plena;<br />
sonia le povre qui pena<br />
su miseria e su povressa;<br />
sonia qui in timor regressa,<br />
sonia qui lucta e pretende,<br />
sonia qui grava e offende,<br />
e in le mundo, in conclusion,<br />
totos sonia lo que son,<br />
ben que necuno lo intende.<br />
<br />
Io sonia esser aqui<br />
de iste prisiones cargate,<br />
que melior habeva state,<br />
io ha soniate alsi.<br />
Que es le vita? Un frénésie.<br />
Que es le vita? Un ilusion,<br />
es un umbra, es un fiction<br />
De nihil on ha besonio,<br />
nam tote le vita es sonio<br />
e le sonios, sonios son<br />
<br />
("Le vita es sonio", jornata III - scena XIX, Adaptation: Rodrigo Mallmann Guerra, 2018, Autor: Pedro Calderón de la Barca, 1635)<br />
<br />
<h3>
La Vida es Sueño</h3>
<h4>
Español </h4>
Es verdad; pues reprimamos<br />
esta fiera condición,<br />
esta furia, esta ambición<br />
por si alguna vez soñamos.<br />
Y sí haremos, pues estamos<br />
en mundo tan singular,<br />
que el vivir sólo es soñar;<br />
y la experiencia me enseña<br />
que el hombre que vive sueña<br />
lo que es hasta despertar.<br />
<br />
Sueña el rey que es rey, y vive<br />
con este engaño mandando,<br />
disponiendo y gobernando;<br />
y este aplauso que recibe<br />
prestado, en el viento escribe,<br />
y en cenizas le convierte<br />
la muerte (¡desdicha fuerte!);<br />
¡que hay quien intente reinar,<br />
viendo que ha de despertar<br />
en el sueño de la muerte!<br />
<br />
Sueña el rico en su riqueza<br />
que más cuidados le ofrece;<br />
sueña el pobre que padece<br />
su miseria y su pobreza;<br />
sueña el que a medrar empieza,<br />
sueña el que afana y pretende,<br />
sueña el que agravia y ofende;<br />
y en el mundo, en conclusión,<br />
todos sueñan lo que son,<br />
aunque ninguno lo entiende.<br />
<br />
Yo sueño que estoy aquí<br />
destas prisiones cargado,<br />
y soñé que en otro estado<br />
más lisonjero me vi.<br />
¿Qué es la vida? Un frenesí.<br />
¿Qué es la vida? Una ilusión,<br />
una sombra, una ficción,<br />
y el mayor bien es pequeño;<br />
que toda la vida es sueño,<br />
y los sueños, sueños son.<br />
<br />
<br />
("La vida es sueño", jornada III - escena XIX, Pedro Calderón de la Barca, 1635)linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-53276057371318925922018-03-10T22:02:00.000-03:002018-03-10T22:37:58.875-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 12. Le Testimonio de Alice<br />
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<div lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-align: right; text-decoration: none;">
<span style="font-size: xx-small;"><i>(Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe hic: <a href="http://linguonauta.blogspot.com.br/2018/01/alice-11.html">11. Qui Ha Robate le Tortas?</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">12.</span> Le Testimonio de Alice</span></span></h3>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Hic!” critava
Alice, qui quasi se oblidava, a causa del agitation del momento, de
como grande illa habeva crescite in le ultime minutas, e illa se
poneva de pede in un salto con tante haste que le bordo de su gonna
faceva collaber le tribuna de juratos, vertente tote le juratos sur
le testas del multitude a basso, e ibi illes jaceva extendite, le
qual la rememorava multo un globo de pisces aurate que illa habeva
accidentalmente vertite le septimana anterior.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Oh,
io vos </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">implora</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
pardono!” illa exclamava multo consternatemente, e comenciava a
recolliger les tanto rapidemente como illa poteva, perque le
accidente con </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">le
pisce aurate remaneva currente in su capite, e illa habeva un vage
idea de que illes debeva esser colligite prestemente e reponite in le
tribuna de juratos, o illes morirea.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Le
judicio non pote proceder,” diceva le Rege, in un voce seriose,
“usque tote le juratos retorna a </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">lor</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
proprie locos—</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">tote
illes</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,”
ille repeteva con grande emphase, reguardante severmente Alice
durante que ille lo diceva.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj481ZwTfgT3VmEDRljlRq9sSnapg2eLMoBD6F_J_vYNXJC4g4UlKPdhuly86O8CLFxRWECQY0Rkeb0Fwhar4jYjGG8DJl9bRRs2BBDLs6awGUFP_XChQ9jZpuFazFOqYgNEdDjx_wK1O0/s1600/1book39.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1020" data-original-width="840" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj481ZwTfgT3VmEDRljlRq9sSnapg2eLMoBD6F_J_vYNXJC4g4UlKPdhuly86O8CLFxRWECQY0Rkeb0Fwhar4jYjGG8DJl9bRRs2BBDLs6awGUFP_XChQ9jZpuFazFOqYgNEdDjx_wK1O0/s320/1book39.jpg" width="263" /></a><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Alice
reguardava le tribuna de juratos, e videva que, in su haste, illa
habeva ponite le Lacerta con le capite a basso, e le p</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">ov</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">retto
succuteva su cauda melancholicamente, essente quasi incapace de se
mover. Illa lo retirava, e lo reponeva in le position correcte; “non
que illo significa multo,” illa se diceva; “io </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">pensa
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">que
ill</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">ha
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">le
mesme</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
utilitate al judicio tanto</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">
</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">in
un position como in le altere.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Si
tosto que le jur</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">atos</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
se habeva recuperate del choc de haber essite vertite, e si tosto que
se habeva trovate lor ardesias e stilos e relivrate a ill</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">s,
illes comenciava laborar multo diligentemente, </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">scribente</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
le historia del accidente, totes salvo le Lacerta, qui semblava
troppo </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">turbate
pro facer qualcosa sinon seder </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">se</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
con su bucca aperite, reguardante le tecto del corte.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Que sape tu
super tal subjecto?” le Rege diceva a Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Nihil,” diceva
Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Absolutemente
nihil?” persisteva le Rege.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Absolutemente
nihil,” diceva Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Illo
es </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">multo
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">important</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">,”
le Rege diceva, tornante se al juratos. Illes habeva justo comenciate
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">transcribe</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">r</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
lo</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
sur lor ardesias, quando le Conilio Blanc interrumpeva: </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">In</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">important</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">,
vostre Majestate vole dicer, naturalmente,” ille diceva multo
respectuosemente, ma corrugante le fronte e </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">grimassante
pro ille durante que parlava.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">In</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">importantissime,
naturalmente, io vole dicer,” le Rege hastivemente diceva, e
continuava pro se mesme in basse voce,
“importante—inimportante—inimportante—importante—” como
si ille essayava qual parola sonava melio.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">Alcun juratos
transcribeva “importante”, e alteres “inimportante”. Alice
poteva vider lo, perque illa era assatis presso pro leger lor
ardesias; “ma illo non importa ulle,” illa pensava con se mesme.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;">A
iste momento le Rege, qui habeva essite pro alcun tempore occupate
scribente </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">sur</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
su </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">quaderno,
vociferava “Silentio!” e legeva in alte voce de su libro, “Regula
Quaranta-quatro. </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Tote
le personas plus alte que un kilometro debe lassar le corte.”</span></i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">Totes reguardava
Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Io
</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">non
es un kilometro alte,</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">”
</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">diceva
Alice.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Vos es,”
diceva le Rege.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;">Quasi
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">du</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">o</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
kilometros alte,” addeva le Reg</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">ina</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Guai, io non
exira, comocunque,” diceva Alice: “in ultra, illo non es un
regula regular: vos lo inventava justo ora.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Illo es le
regula plus vetule del libro,” diceva le Rege.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Tunc illo
deberea esser le Numero Un,” diceva Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">Le rege deveniva
pallide, e claudeva su quaderno hastivemente. “Considera vostre
verdicto,” ille diceva al juratos, in un voce basse e tremule.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Il ha plus
evidentias a venir ancora, per favor vostre Majestate,” diceva le
Conilio Blanc, saltante hastivemente: “iste papiro ha justo essite
recolligite.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Que ha in illo?”
diceva le Regina.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Io non lo ha
aperite ancora,” diceva le Conilio Blanc; “ma illo sembla esser
un littera, scribite per le prisionero a—a alcuno.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Naturalmente
debe esser assi</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,”
diceva le Rege, “a minus que illo era scribite a necuno, le qual
non esserea normal, nonne?”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">A qui illo es
adressate?” diceva un jurato.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Illo
non es adressate del toto,” diceva le Conilio Blanc: “in facto,
il ha </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">nihil</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
scribite in le latere </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">externe</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">.”
Ille displicava le papiro durante que parlava, e addeva “Illo non
es un littera in fin: illo es un serie de versos.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">E
il es le calligraphia del prisionero?” demandava un altere jurato.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">No, non es,”
diceva le Conilio Blanc, “e illo es le cosa plus estranie de illo.”
(Tote le juratos semblava confuse.)</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Ille debe haber
imitate le calligraphia de alcuno altere,” diceva le Rege. (Tote le juratos resplendeva novemente.)</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Per
favor vostre Majestate,” diceva le Valet, “io non lo scribeva, e
illes non pote provar que il era io: il non ha nomine signate in
basso.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Si
tu non lo signava,” diceva le Rege, “illo solmente face le
problema pejor. </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Vos</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">debe
</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">haber
volite alcun maleficio, o </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">alteremente
vos haberea signate vostre nomine </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">tal
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">como
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">facerea
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">un
homine honeste.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">Il habeva un colpar
de palmas general applaudente le: il era le prime cosa vermente
astute que le Rege habeva dicite ille die.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;">Illo
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">prova</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
le culpa de ille, naturalmente,” diceva le Regina: “tunc, trencha
le—”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;">Illo
non prova qualcosa!” diceva Alice. “Guai, vos non sape </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">al
minus</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
super que </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">le
versos</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
concerne!”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Lege los,”
diceva le Rege.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">Le Conilio Blanc
mitteva lor oculares. “Per ubi debe io comenciar, per favor vostre
Majestate?” ille demandava.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;">Comencia
per le comencio,” le Rege diceva, multo seriosemente, “e continua
usque arrivar al fin: </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">tunc
cessa.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Il habeva un
silentio mortal in le corte, durante que le Conilio Blanc legeva iste
versos:—</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<br /></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Quando con
illa tu era</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> Super me tu
relata:</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Illa apprecia mi
maniera,</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> Ma dice que io
non nata.</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<br /></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Ille conta qu’io
non iva</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> (Nos sape qu’il
es ver):</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>E si illa
discoperiva,</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> Que de tu iva
esser?</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<br /></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Un illes donava
le</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> Duo io la
donava;</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Ben qu’illos
era de me,</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> A te illos
retornava.</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<br /></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Si illa o yo era</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> Mittit’ in
ill’ affaire,</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>On fide que tu
libera, </i></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> Justo como debe
ser.</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<br /></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Io pensava que
tu era</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> (Ant’ illa
haber l’accesso)</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Obstaculo que
onera</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> Que nos habe le
successo</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<br /></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Non lassa ille
saper </i></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> que illa le ha
amate</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Le secreto debe
ser</i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;"> multo
ben guardate.”</span></i></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<br /></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Illo es le plus
importante testimonio que nos ha ancora audite,” diceva le Rege,
fricante su manos; “dunque ora lassa que le juratos—”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Si
qualcunque uno de illes pote explicar lo,” diceva Alice (illa
habeva crescite tanto in le ultime minutas que illa non habeva ulle
timor de interrumper le), “Io le darea un moneta. </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Io</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
crede que </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">il
non</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
ha un </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">unic
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">atomo
de signification in illo.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf8utfwzSgzBWgWGxthqeaXWvv1rdc5SdxTQcyMJXgFOO7n4DwymOfkaC2-o_UOmr3hNGvUdWZsm83FDLM_mXVa6E07g9qLQI5h2pJ-UlyQP7mU2WCZ24z6sFOhDG0TpXy3EJn0rIuuV8/s1600/1book40.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1075" data-original-width="816" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf8utfwzSgzBWgWGxthqeaXWvv1rdc5SdxTQcyMJXgFOO7n4DwymOfkaC2-o_UOmr3hNGvUdWZsm83FDLM_mXVa6E07g9qLQI5h2pJ-UlyQP7mU2WCZ24z6sFOhDG0TpXy3EJn0rIuuV8/s320/1book40.jpg" width="242" /></a>T</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">ote
le juratos lo scribeva, sur lor ardesias, “</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Illa</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
crede que il </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">non
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">ha
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">unic
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">atomo
de signification in illo,” ma necun de illes tentava explicar le
papiro.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Si
il non ha signification in illo,” diceva le Rege, “illo nos salva
de un mundo de problemas, vos sape, per que non es plus necessari
trovar alcun. E ancora io non sape </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">si
il non ha de facto</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,”
ille continuava, extendente le versos sur su geniculos, e reguardante
los con un sol oculo; “Il me sembla que io pote vider alcun
signification in illos, post toto. ‘—</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">m</span></span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">a
</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">dice
que io non </span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">nata</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">—</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">’
vos non nata, nonne?” ille addeva, tornante se al Valet.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Le
Valet balanciava su capite tristemente. “Esque io sembla poter?”
ille diceva. (Le responsa certemente era </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">no</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">,
essente ille facite integremente de carton.) </span></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Toto
correcte, usque ora,” diceva le Rege; e ille continuava murmurante
le versos a se mesme: “‘</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Nos
sape qu’</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">il</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">
es ver</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">’</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">—es
le</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;"> juratos, naturalmente—‘</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">E</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">
s</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">i
</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">illa
discoperi</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">va</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">’</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">—</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">debe
esser le Regina</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">—‘</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Que
de tu iva esser</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">?</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">’</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">—</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">D</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">e
facto, </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">que
va esser</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">!—‘</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Un
illes donava le</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">,
</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">d</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">uo
io la donava</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">’</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">—</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">guai</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">,
debe esser lo que ille faceva con le tortas, vos sape—”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Ma
illo continua ‘</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">A
te illos retornava</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">’,”
diceva Alice.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Guai,
ibi es illos!” diceva le Rege triumphantemente, punctante al tortas
sur le tabula. “Nihil pote esser plus clar que </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">illo</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">.
Tunc novemente—‘</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">Ant’
illa haber l’accesso</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">’</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">—</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">tu
non jammais habeva</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">accessos</span></span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">,
</span></span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">mi</span></span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
cara</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">io
pensa</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">”
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">ille
diceva al Regina.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">No,
jammais!” diceva le Regina, furiosemente, jectante un tintiera in
le Lacerta durante que illa parlava. (Le infortunate Billetto habeva
desistite de scriber sur su ardesia con le digito, perque ille
trovava que illo non faceva ulle marca; ma ille ora hastivemente
recomenciava, usante le tinta, que </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">stillava
per su facie, durante que il durava.)</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Alora</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">ille</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
parolas </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">es
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">inaccessibile</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">,</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">”
diceva le Rege, reguardante circum le corte con un surriso. Il habeva
un silentio mortal.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Illo
es un joco de parolas!” le Rege addeva iratemente, e totes rideva.
“Lassa le juratos considerar lor verdicto,” le Rege diceva, per
circa le vigesime vice ille die.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">No, no!”
diceva le Regina. “Le sententia primo—le verdicto postea.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Illo
es un complete absurdo!” diceva Alice in alte voce. “Le idea de
haber le sententia primo!”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Tene le lingua!”
diceva le Regina, deveniente purpuree.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Io non!”
diceva Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Trencha le
capite de illa!” le Regina vociferava al maximo de su voce. Necuno
se moveva.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHIGZpbAACR_35Y9PSPS9AzYKLeTT54N1mc2yK45kPJImIoRmaMa9rBbQ7gD5aM08uD8we0Wvkh-GbuQgfaDUuM8Jwdn1gv_tuYjdyUiPO5_W5h5bJSyashnDy42g1vGn7hd0C-o9LqRk/s1600/1book41.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1120" data-original-width="836" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHIGZpbAACR_35Y9PSPS9AzYKLeTT54N1mc2yK45kPJImIoRmaMa9rBbQ7gD5aM08uD8we0Wvkh-GbuQgfaDUuM8Jwdn1gv_tuYjdyUiPO5_W5h5bJSyashnDy42g1vGn7hd0C-o9LqRk/s320/1book41.jpg" width="238" /></a></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Qui
se importa con </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i><span style="text-decoration: none;">vos</span></i></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">?”
diceva Alice (illa habeva crescite a su altura normal a iste
tempore). “Vos es nihil </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">plus
que</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
un joco de cartas!” </span></span></span></span><br />
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"></span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">C</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">on
isto tote le </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">joco
de cartas</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
se levava al aere, e veniva volante verso illa; illa dava un parve
crito, medietate de espavento e medietate de cholera, e essayava
batter los pro disviar los, e subito se trovava jacite sur le banca,
con su capite sur le </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">gremio
de su soror, qui mansuetemente brossava foras alcun folios sic que </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">habeva
cadite del arbores sur su capite.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Evelia, car
Alice!” diceva su soror. “Guai, que longe somno tu habeva!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;">Oh, io habeva un
sonio curiosissime!” diceva Alice. E illa narrava a su soror, tanto
ben como illa poteva memorar lo, tote ille Aventuras estranie de illa
que tu justo legeva; e, quando illa terminava, su soror la basiava, e
diceva “Illo esseva un sonio curiosissime, cara, certemente; ma ora
curre pro tu the: il deveni tarde.” Tunc Alice se levava e vadeva
currente, pensante durante illa curreva, le melior que illa poteva,
que sonio meraviliose habeva essite.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">Ma su soror que era
ancora sedite justo como illa la habeva lassate, reposante su capite
con le mano, reguardante le sol ponente, e pensante al parve Alice e
tote su Aventuras meraviliose, usque illa tamben comenciava a dormir
post un tempore, e isto esseva su sonio:—</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">Primo, illa soniava
super le parve Alice: un vice novemente le manos minuscule de illa
era appoiate sur su geniculos, e oculos alacre de illa reguardava le
sues—illa poteva audir le plure tonos de su voce, e vider ille
maniera peculiar de jectar le capite pro tener a retro le capillos
errante que <span style="font-style: normal;">sempre</span><i>
revenirea</i><span style="font-style: normal;"> sur su oculos— e si
tosto que illa ascoltava, o semblava ascoltar, tote le loco circum
illa deveniva vivente con le creaturas estranie del sonio de su
sororetta. </span> </span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Le
herba alte susurrava al pedes de illa quando le Conilio Blanc passava
currente—le Mus espaventate </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">passava
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">projectante
le aqua</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">del
stagno</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
vicin—illa poteva audir le strepito del tassas de the quando le
Lepore de Martio e su amicos condivideva lor interminabile repasto, e
le voce </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">acute
del Regina ordinante de tempore in tempore le execution de </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">un</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">infortunate
invitato—un altere vice le bebe-porco sternutava sur le geniculo
del Duchessa, durante que le plattos e scutellas se rumpeva presso
illes—</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">un
altere vice le crito acute del Gr</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">y</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">pho,
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">un
altere vice le </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">stridulation
del stilo del Lacerta sur le ardesia e le suffocation del porcos de
India supprimite plenava le aere, miscite con le singulto del povre
Tortuca False. </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">Alora
illa era sedite, con le oculos claudite e quasi credeva illa mesme
esser in le Pais del Meravilias, ben que illa sapeva que </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">il
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">bastava
que illa los reaperiva, e tote le enoiose realitate revenirea—le
herba susurrarea solmente a causa del vento, e le stagno </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">murmurarea
solmente al undular del juncos</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">—</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">le
strepito del tassas de the devenirea </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">le
tintinnar del campanas del oves, e le critos acute del </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">R</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">egina
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">cambiarea
al</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
voce del puero pastor—e le sternut</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">ation</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
del bebe, </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">le
crito acute del Grypho, e tote le altere ruitos peculiar, devenirea
(illa sapeva) le clamor confuse del campos occupate del ferma—durante
que le mugito del boveria a distantia prenderea le loco del singultos
pesate del Tortuca False.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">I</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">n
fin, illa </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">imaginava
iste mesme sororetta sue, in le futuro, </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">essente
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">un
femina adulte; e como illa conservarea, transverso tote su annos de
maturitate, le corde simple e amabile de su infantia; e como illa
reunirea </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">circum
illa </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">altere
parve infantes, e </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">como
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">facerea
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">le</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
oculos </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">de
lores </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">brillante
e alacre con un conto tantissime estranie, forsan con le sonio de un
Pais de Meravilias de tante tempore retro; e como illa </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">complacerea
de lor </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">afflictiones
simple e </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">gauderea
de lor joias simple, rememorante su proprie infantia, e le dies
felice de estate. </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;">LE FIN</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><br /></span></span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2018, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
<div align="justify" lang="ia" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br /></div>
<style type="text/css">p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120%; }</style>linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-53948609906111276242018-01-13T10:00:00.000-02:002018-03-10T22:38:19.699-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 11. Qui Ha Robate le Tortas?<style type="text/css">p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120%; }</style>
<br />
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br />
<div lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-align: right; text-decoration: none;">
<span style="font-size: xx-small;"><i>(Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe hic: <a href="http://linguonauta.blogspot.com/2018/01/alice-10.html">10. Le Quadrilla de Langustas</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">11.</span> Qui Ha Robate le Tortas?</span></span></h3>
</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Le Rege e Regina de
Cordes era sedite super lor thronos quando illes arrivava, con un
grande multitude attruppate circum illes—avettos e bestias de tote
sorta, e tamben tote le joco de cartas: le Valet stava ante illes,
incatenate, con un soldato a cata latere pro guardar le; e presso le
Rege era le Conilio Blanc, con un trompetta in un mano, e un rolo de
pergamena in le altere. In le medio del corte era un tabula, con un
large platto de tortas super illo: illos semblava tanto deliciose,
que solmente reguardar los faceva Alice haber plus fame—“Io
volerea que illes finiva tosto le judicio,” illa pensava, “e
comenciava a servir le buffet!” Ma il semblava que illo habeva
nulle chance de occurrer; tunc illa comenciava a reguardar toto
circum illa pro facer passar le tempore.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Alice non habeva
jammais essite in un corte de justitia anteriormente, ma illa habeva
legite super illo in le libros, e illa era assatis contente de
discoperir que illa sapeva le nomine de quasi toto ibi. “Ille es le
judice,” illa se diceva, “a causa de su magne perrucca.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Le judice, a
proposito, era le Rege; e, como ille portava su corona super le
perrucca (reguarda le frontispicio si tu vole saper como ille lo
faceva), ille non semblava del toto confortabile, e certemente illo
non iva occurrer.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“E illo es le
tribuna de juratos,” pensava Alice; “e ille dece-duo creaturas,”
(illa era obligate a dicer “creaturas” perque, vide tu, alcunes
de illos era animales, e alteres era aves), “Io suppone que illes
es le membros del jury.” Illa repeteva iste ultime parola duo o
tres vices pro se mesme, essente assatis prude de illo: perque illa
pensava, e con ration, que pochissime pueras de su etate sapeva de
facto le significato de illo. Totevia, “juratos” servirea tanto
ben equalmente.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Tote le dece-duo
juratos scribeva occupatemente super lor ardesias. “Que face
illes?” Alice susurrava al Grypho. “Illes non pote scriber
qualcosa, ante que le judicio comencia.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Illes scribe lor
nomines,” le Grypho susurrava in responsa, “per timer oblidar los
ante le fin del judicio.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Que
stupiditate!” Alice comenciava in un voce alte indignate; ma illa
cessava hastivemente, perque le Conilio Blanc exclamava “Silentio
in le corte!” e le Rege mitteva su oculares e reguardava
anxiosemente circum, pro distinguer qui parlava.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Alice poteva vider,
tanto ben como si illa reguardava per super lor humeros, que tote le
juratos scribeva “Que stupiditate!” in lor ardesias, e illa
poteva ancora perciper que uno de illes non sapeva como scriber
“stupiditate”, e que ille ha debite demandar que su vicino le
contava. “In un magne confusion essera lor ardesias, usque le
judicio terminar!” pensava Alice.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Uno del juratos
habeva un stilo que stridulava. Isto, naturalmente, Alice <i>non
</i><span style="font-style: normal;">poteva supportar, e illa
circ</span><span style="font-style: normal;">uiva</span><span style="font-style: normal;">
le corte e </span><span style="font-style: normal;">arrivava detra
ille, e multo tosto trovava un opportunitate de levar le stilo. Illa
lo faceva tanto rapidemente que le povrette jurato (il</span><span style="font-style: normal;">le</span><span style="font-style: normal;">
era Bill, le Lacerta) non poteva perciper del toto lo que habeva
devenite de illo; dunque, post perquirer lo ubique, ille era obligate
a scriber con un digito pro le resto del die; e isto de nihil
serviva, perque illo lassava nulle marca super le ardesia.</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Heraldo,
lege le accusation!” di</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">ceva
le Rege.</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4Ld3I15Y32EtLkZuADMOngDyWHJPZsJloAHwfithcP9jG7wOaV1991xw1eM841w8xDWzNL66U_87yJY_QONHYvPldqj_d5o121cB3VNPpMz6btqRoqfs7LZICdHLF7R2J94jpgEW3L2E/s1600/1book36.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="760" data-original-width="520" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4Ld3I15Y32EtLkZuADMOngDyWHJPZsJloAHwfithcP9jG7wOaV1991xw1eM841w8xDWzNL66U_87yJY_QONHYvPldqj_d5o121cB3VNPpMz6btqRoqfs7LZICdHLF7R2J94jpgEW3L2E/s320/1book36.jpg" width="218" /></a><span style="color: black;">Post isto le
Conilio Blanc sufflava tres sonos al trompetta, e tunc disrolava le
rolo de pergamena, e legeva:— </span>
</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<br /></div>
<style type="text/css">p { margin-bottom: 0.1in; line-height: 120%; }</style>
<br />
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“<span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Le Tortas que
le Regina coceva</i></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>In ille jorno
de estate<span id="goog_1366133956"></span><span id="goog_1366133957"></span></i></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><i>Le Valet de
Cordes tosto prendeva</i></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="font-family: "georgia" , serif;"><i> </i></span><i><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">E
lon</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">tan</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-family: "georgia" , serif;"><span style="text-decoration: none;">
los ha portate!”</span></span></span></i></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Considera vostre
verdicto,” le Rege diceva al jury.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Non ancora, non
ancora!” le Conilio hastivemente interrumpeva. “Il debe haber
multissime cosas ante illo!”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Appella le prime
teste,” diceva le Rege; e le Conilio Blanc sufflava tres sonos a su
trompetta, e vocava “Prime teste!”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Le prime testimonio
era le Cappellero. Ille arrivava con un tassa de the in un mano e un
morsello de pan al butyro in le altere. “Pardona me, vostre
Majestate,” ille comenciava, “pro haber apportate istos; ma io
non habeva ancora terminate mi the quando io esseva convocate.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Vos deberea
haber terminate,” diceva le Rege. “Quando vos comencia?”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Le
Cappellero reguardava le Lepore de Martio, </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">qui
le habeva sequite al corte, bracio in bracio con le Muscardino. “Le
dece-quatro de Martio, io </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">pensa</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
il era,” ille diceva.</span></span></span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Le dece-cinque,”
diceva le Lepore de Martio.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Le dece-sex,”
diceva le Muscardino.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Scribe lo,” le
Rege diceva al jury; e le jury avidemente scribeva tote le tres datas
sur lor ardesias, e tunc los summava e faceva le prova del novem.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Retira vostre
cappello,” le Rege diceva al Cappellero.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Illo non es
mie,” diceva le Cappellero.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">Robate</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">!”
le Rege exclamava, tornante se al jury, qui instantaneemente faceva
un memorandum del facto.</span></span></span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io los guarda
pro vender,” le Cappellero addeva como un explication. “Necun de
illos es mie. Io es un cappellero.”</span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Hic le Regina
mitteva su oculares, e comenciava reguardar fixemente le Cappellero,
qui deveniva pallide e agitate.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Da
vostre testimonio</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,”
diceva le Rege; “e </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">non
sia nervose, o io habera vos executate presto.”</span></span></span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Isto non semblava
incoragiar le teste del toto: ille se balanciava de un pede al
altere, reguardante anxiosemente le Regina, e in su confusion ille
mordeva un large morsello del tassa de the in vice del pan al butyro.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Justo
a ille momento Alice sentiva un sensation multo curiose, que la
intricava multissimo </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">fin
que </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">illa
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">discerneva</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
lo que </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">eveniva</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">:
illa comenciava </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">a
crescer novemente, e illa pensava primemente a levar se e lassar le
corte; ma al repensar illa decideva remaner ubi illa era durante que
habeva satis de spatio pro illa.</span></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io volerea que
tu non me premeva tanto,” diceva le Muscardino, que era sedite
vicino a illa. “Io apena pote respirar.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io non pote
evitar,” diceva Alice multo mansuetemente: “Io cresce.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Tu
non deberea crescer </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">hic,</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">”
diceva le Muscardino.</span></span></span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Non dice
fatuitates,” diceva Alice plus harditemente: “tu sape que tu
cresce tamben.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Si,
ma io cresce a un rata rationabile,” diceva le Muscardino: “non
de ille maniera absurde.” </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">E
ille se levava con multo mal humor e transversava al altere latere
del corte.</span></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">T</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">ote
iste tempore le Regina non habeva jammais lassate de reguardar
fixemente le Cappellero, e, justo quando le Muscardino transversava
le corte, illa diceva, a un del officieros del corte, “Apporta me
le lista de cantores in le ultime concerto!” lo que faceva le
miserabile Cappellero tremular tanto que faceva </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">su</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
duo pedes </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">se
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">liberar
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">del</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
scarpas. </span></span></span>
</div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ8qZ7FovgV1QM51gYnSIEbR_XtzbMmleLG5vepNg_8DzBOD3FZGb0vabrSGMbuik_VhS_8SqqvrYGAO0u3fF-v8Xn1mfhJ0nDERLvyiIqEzeM8AFuD25M-1mLmrjzfBhi1mIhVQ9yrlU/s1600/1book37.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="678" data-original-width="482" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ8qZ7FovgV1QM51gYnSIEbR_XtzbMmleLG5vepNg_8DzBOD3FZGb0vabrSGMbuik_VhS_8SqqvrYGAO0u3fF-v8Xn1mfhJ0nDERLvyiIqEzeM8AFuD25M-1mLmrjzfBhi1mIhVQ9yrlU/s320/1book37.jpg" width="227" /></a><span style="color: black;">“Da vostre
testimonio,” le Rege repeteva in cholera, “o io habera vos
executate, sia vos nervose o non.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Io
es un povre homine, vostre Majestate,” </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">le
Cappellero comenciava, in un voce tremule, “e io non habeva
comenciate mi the—circa de minus de un septimana </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">retro</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">—e
con le pan al butyro deveniente tanto magre—e le </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">tintinnar</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
del the—”</span></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Le
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">tintinnar</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
de </span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">que</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">?
Diceva le Rege.</span></span></span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“le tintinnar
<i>comencia</i><i>va</i> con le the,” le Cappellero respondeva.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Evidentemente
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">que
tintinnar</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">comencia</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
con T!” diceva le Rege diceva acutemente. “</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Vos
pensa que io es stupide? </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Continua!”</span></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io es un povre
homine,” le Cappellero continuava, “e multe cosas tintinnava post
illo—ma le Lepore de Martio diceva que—”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io non!” le
Lepore de Martio interrumpeva in grande haste.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Tu diceva!”
diceva le Cappellero.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io lo denega!”
diceva le Lepore de Martio.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Ille lo denega,”
diceva le Rege: “lassa foras ille parte.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Guai,
comocunque, le Muscardino diceva que—” le Cappellero continuava,
reguardante anxiosemente circum pro vider si tamben ille lo
denegarea; ma le Muscardino denegava nihil, essente profundemente
addormite. </span>
</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Post illo,”
continuava le Cappellero, “Io trenchava un poco plus de pan al
butyro—”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Ma que diceva le
Muscardino?” uno del juratos demandava.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Illo io non
memora,” diceva le Cappellero.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Vos
</span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">debe</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
memorar,” remarcava le Rege, “o io habera vos executate.”</span></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Le
miserabile Cappellero lassava cader su tassa de the e su pan al
butyro, e se </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">abassava
sur un sol geniculo. “Io es un povre homine, vostre Majestate,”
ille comenciava.</span></span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Vos
es un povrissime </span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">orator,</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">”
diceva le Rege </span></span></span>
</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Hic un del porcos
de India rideva, e era immediatemente supprimite per le officieros
del corte (E como illo es un parola difficile, io te explicara como
illo eveniva. Illes habeva un large sacco de canevas, que se nodava
al bucca con cordas: intra illo illes mitteva le porco de India, per
le capite, e tunc sedeva super illo.)</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io gaude de
poter vider les faciente lo,” pensava Alice. “Io ha legite tante
vices in le jornales, al fin del judicios, ‘Il habeva alcun
tentativa de applauso, que era immediatemente supprimite per le
officieros del corte’, e io non comprendeva jammais lo que illo
voleva dicer usque ora.” </span>
</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Si illo es toto
que vos sape super illo, vos debe lassar cader,” continuava le
Rege. </span>
</div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io non pote
cader plus,” diceva le Cappellero: “Io jam es sur le solo.”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Tunc
vos debe seder se,” le Rege respondeva.</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Hic le altere porco
de India rideva, e era supprimite.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Guai,
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">con
illo es finite</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
le porcos de India!” pensava Alice. “Ora nos debe </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">continuar
melio.”</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Io
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">apena
habeva terminate m</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">i
the,” diceva le Cappellero, con un reguardo anxi</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">ose</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
al Regina, qui legeva le lista de </span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">cantores</span></span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">.</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK4TESOvfdPrzAEoAIcOoOOMVG2r30lRDhBcvAHdEUYipr_urlGb_FSKgznlaAqNmv-PhodkghiHHdj8prIsoqu_U8Jaja3ZDw2v68fWas-cg8fH4NW4T_VaG9hlp2j7QvN_usE3ow2vs/s1600/1book38.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="554" data-original-width="679" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK4TESOvfdPrzAEoAIcOoOOMVG2r30lRDhBcvAHdEUYipr_urlGb_FSKgznlaAqNmv-PhodkghiHHdj8prIsoqu_U8Jaja3ZDw2v68fWas-cg8fH4NW4T_VaG9hlp2j7QvN_usE3ow2vs/s320/1book38.jpg" width="320" /></a><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Vos
debe ir,” diceva le Rege, e le Cappellero </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">exiva
currente </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
corte, sin </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">mesmo
attender un tempore pro mitter su scarpas.</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“—</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">e
trencha su capite ibi foras,” le Regina addeva a un del officieros;
ma le Cappellero ja era foras de vista ante que le officiero poteva
arrivar al porta</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">.</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Appella le
proxime teste!” diceva le Rege.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Le proxime teste
era le cocinera del Duchessa. Illa portava le cassa de pipera in le
mano, e Alice poterea sponder qui era illa, mesmo ante que illa
entrava le corte per le maniera que tote le personas presso le porta
comenciava sternutar al mesme tempore.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Da vostre
testimonio,” diceva le Rege.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Io non dara,”
diceva le cocinera.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Le Rege reguardava
anxiose al Conilio Blanc, qui diceva, in un voce basse. “Vostre
Majestate debe contra-interrogar <i>iste </i><span style="font-style: normal;">teste.”</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Ben,
si io debe, io debe,” le Rege diceva con un a</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">r</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
melancholic, e, post cruciar le bracios e corrugar le fronte pro le
cocinera usque su oculos era quasi coperite, ille diceva, in un voce
profunde, “De que era facite le tortas?”</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Pipera,
principalmente,” diceva le cocinera.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Melassa,”
diceva un voce somnolente detra illa.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Arresta ille
Muscardino!” le Regina vociferava. “Decapita ille Muscardino!
Retira ille Muscardino del corte! Supprime le! Punge le! Avelle su
mustachios!”</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">Pro alcun minutos
tote le corte era in confusion, faciente exir le Muscardino, e, al
tempore que illes habeva se arrangiate novemente, le cocinera habeva
disparite.</span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; text-decoration: none; widows: 0;">
<span style="color: black;">“Poco importa!”
diceva le Rege, con un aere de grande alleviation. “Appella le
proxime teste.” E, ille addeva, in un susurro al Regina, “Vermente,
mi cara, <i>vos </i><span style="font-style: normal;">deberea
contra-interrogar le proxime teste. Illo ben face mi fronte doler!”</span></span></div>
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.2in; orphans: 0; widows: 0;">
<span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Alice
observava le Conilio Blanc durante que ille </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">examinava
le lista, sentiente se multo curiose de vider qui esserea le proxime
teste, “—perque illes non ha multe evidentias </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">ancora</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,”
illa se diceva. Imagina le surprisa de illa, quando le Conilio Blanc
legeva, fortiante al maxime su acute </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
basse voce, le nomine “Alice!”</span></span></span><br />
<br />
(Continua postea...)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2018, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
</div>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-56917484325619281832018-01-06T10:00:00.000-02:002018-03-10T22:25:33.920-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 10. Le Quadrilla de Langustas<div lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-align: right; text-decoration: none;">
<span style="font-size: xx-small;"><i>(Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe hic: <a href="http://linguonauta.blogspot.com.br/2017/03/alice-9.html">9. Le Historia del Tortuca False</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3>
10. Le Quadrilla de Langustas</h3>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Le Tortuca False suspirava profundemente, e passava le dorso de un pata per le oculos. Ille reguardava Alice e essayava parlar, ma, durante un minuta o duo, singultos suffocava su voce. “Il es como si ille habeva un osso in su gorga,” diceva le Grypho; e se effortiava a succuter le e colpar le in le dorso. Al fin le Tortuca False recovrava su voce, e, con lacrimas currente per su genas, ille recomenciava:— </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Vos non debe haber vivite multo infra le mar—” (“io non,” diceva Alice) “—e forsan vos non ha jammais essite presentate a un langusta —” (Alice iva comenciar a dicer “un vice io habeva gustate un—” ma se controlava hastivemente, e diceva “No, jammais”) “—dunque vos non habe idea de quanto deliciose es un Quadrilla de Langustas!” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“No, de facto,” diceva Alice. “Que tal dansa es illo?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ben,” diceva le Grypho, “vos primo forma un fila al longe del plagia—” </div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEsOXhEj1aQmpgxWAtT3gXYmHlrnIA1mfKpw0C7D4neUwJNrjyJuTVZdbCCMSQn2YdaIFFi3ot6zNJS8oQk0_kJHW_Xt1uBo6TbQo3tOEgaIA3H_96EHUPZeg5RWfQH17FooKuGlf4Wuk/s1600/1book34.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="849" data-original-width="709" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEsOXhEj1aQmpgxWAtT3gXYmHlrnIA1mfKpw0C7D4neUwJNrjyJuTVZdbCCMSQn2YdaIFFi3ot6zNJS8oQk0_kJHW_Xt1uBo6TbQo3tOEgaIA3H_96EHUPZeg5RWfQH17FooKuGlf4Wuk/s320/1book34.jpg" width="267" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
“Duo filas!” critava le Tortuca False. “Phocas, tortucas, salmones, et cetera: tunc, quando vos retira tote le medusas a foras del cammino—” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Illo</i> generalmente prende alcun tempore,” interrumpeva le Grypho. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“—vos face duo passos avante—” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Cata uno con un langusta como par!” critava le Grypho. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Naturalmente,” le Tortuca Falce diceva: “avantia duo passos, torna vos a vostre pares—” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“—cambia de langusta, e se retira in le mesme ordine,” continuava le Grypho. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Tunc, vos sape,” le Tortuca False continuava, “vos lancea le—” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Le langustas!” exclamava le Grypho, con un salto sur le aere. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“—tanto lontan al mar como vos pote —” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Nata usque illos!” critava le Grypho. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Face un salto mortal in le mar!” critava le Tortuca Falce, saltante salvagemente per ibi. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Cambia de langusta novemente!” exclamava le Grypho al maximo de su voce. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Retorna al terra novemente, e—illo es tote le prime choreographia,” diceva le Tortuca False, bassante su voce subitemente; e le duo creaturas, qui habeva saltate follemente toto durante tote iste tempore, se sedeva novemente multo triste e quietemente, e reguardava Alice. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Illo debe esser un dansa multo belle,” diceva Alice timidemente. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Vole vos spectar un poco de illo?” diceva le Tortuca False. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“De facto, io vole multissimo,” diceva Alice. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Veni, que nos essaya le prime choreographia!” diceva le Tortuca False al Grypho. “Nos pote facer lo sin langustas, vos sape. Qui va cantar?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Oh, il debe esser vos,” diceva le Grypho. “Io ha oblidate le parolas.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tunc illes comenciava solemnemente dansar circum Alice, calcante alcun vices su digitos de pede quando illes passava troppo presso, e faciente signos con lor ante-patas pro marcar le tempore, durante que le Tortuca False cantava multo lente e tristemente:—</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Va plus rapido, coclea!” diceva le merlan,</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Un delphino se approxima, ille veni de lontan,”</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Le langustas e tortucas tanto rapido avantia!</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>I</i><i>lles </i><i>te </i><i>attende </i><i>al</i><i> </i><i>plagia</i><i>, </i><i>tunc </i><i>junge te a</i><i>l</i><i> dansa! </i> </div>
<i> </i> <br />
<i> Junge si, junge non, junge nunc te al dansa!<br /> </i><br />
<i> Junge si, junge non, junge nunc te al dansa!</i><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Io sape securmente que tu va adorar</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>ser lanceate con langustas e cader al mar!”</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Ma reguardava le coclea con grande discordantia—</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<i>Illa le regratiava, ma non se jungeva al dansa.</i><br />
<i> </i> </div>
<i> Junge non, junge si, junge nunc te al dansa!<br /> </i><br />
<i> Junge non, junge si, junge nunc te al dansa!</i><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Que importa a ubi nos va?” le pisce le incoragia,</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Tu sape que ben presso, il ha un nove plagia</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Quam longe es Anglaterra, tam presso es le Francia—</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Tunc non ha plus timor, e junge te al dansa.</i> </div>
<br />
<i><i> Junge si, junge non, junge nunc te al dansa!</i></i><br />
<i><i> </i> </i><br />
<i> Junge si, junge non, junge nunc te al dansa!</i><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Gratias, illo es un dansa multo belle pro spectar,” diceva Alice, gaudente multo de que illo finalmente habeva terminate: “e vermente me placeva ille cantion curiose super le merlan!” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Oh, super le merlanes,” diceva le Tortuca False, “vos jam les ha incontrate, nonne?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Si,” diceva Alice, “Io sole vider les in le prand—” illa cessava hastivemente. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io non sape ubi es le Prand,” dice le Tortuca False; “ma, si vos les ha vidite tanto sovente, naturalmente vos sape como illes es?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io pensa que si,” Alice respondeva pensativemente. “Illes ha lor caudas in lor buccas—e illes es totalmente involvite per pan grattate. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Vos es erronee super le pan grattate,” diceva le Tortuca False: “le micas de pan se molliarea e se liberarea in le mar. Ma illes <i>vermente</i> ha lor caudas in lor buccas; e le ration es—” hic le Tortuca False oscitava e claudeva su oculos. “Conta la le ration e toto illo,” ille diceva al Grypho. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Le ration es,” diceva le Grypho, “que illes <i>iva</i> adjunger al dansa del langustas. Tunc illes era lanceate al mar. Tunc illes debeva cader per un longe percurso. Tunc illes teneva fortemente lor caudas in lor buccas. Tunc illes non succedeva liberar los novemente. Illo es toto.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Gratias,” diceva Alice, “illo es multo interessante. Io non sapeva jammais tanto super un merlan antea. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io vos pote contar plus super le pisces, si vos vole,” diceva le Grypho. “Sape vos perque illos es appellate pisce?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io non pensava jammais super illo,” diceva Alice. “Perque?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Perque il es de illos que es facite le stratas in le mar<i>,”</i> diceva le Grypho multo solemnemente. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice era completemente intricate. “De illos que es facite le stratas in le mar?” illa repeteva in un tono pensative. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Guai, que material on pone sur<i> </i>le stratas in le terra<i>?</i>” demandava le Grypho.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice les reguardava, e reflecteva un poco ante dar su responsa. “Mmm, on pone asphalto sur illos, io crede.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Asphalto o pice, le asphalto quando liquide,” le Grypho continuava con un voce profunde, “es appellate pice. Ora vos sape. “Sape vos que le pisces es usate tamben pro lustrar le scarpas?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Pro lustrar le scarpas, on non usa cera?” Alice demandava in un tono de grande curiositate. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“No. Nos usa pisce, le scarpas deveni nigre como pice” le Grypho respondeva, assatis impatientemente: “mesmo un mollusco vos lo poterea haber contate. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ma un cosa io non comprende,” diceva Alice, cuje pensatas ancora se occupava del cantion, “Proque le delphino les sequeva?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Il era le merlan que le duceva,” le Tortuca Falce diceva. “Vos sape, un pisce sage debe ducer su proprie delphino.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Non vole vos dicer ‘destino’?” diceva Alice. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io vole dicer lo que io ha dicite,” le Tortuca False respondeva, in un tono offendite. E le Grypho addeva “Certo, que nos ascolta un poco de <i>vos</i><i>tre</i> aventuras.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io poterea narrar vos mi aventuras—comenciante per iste matino,” diceva Alice un poco timidemente; “ma de nihil servirea rememorar ante de heri, perque io era un persona differente usque alora.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Explica lo toto,” diceva le Tortuca False. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“No, no!” Primo le aventuras,” diceva le Grypho in un tono impatiente: “explicationes guasta horribilemente nostre tempore.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dunque Alice comenciava narrar les su aventuras desde le tempore quando illa videva per le prime vice le Conilio Blanc. Illa era un poco nervose de narrar, justemente al comencio, le duo creaturas se habeva approximate tanto, uno a cata latere, e habeva aperite lor oculos e buccas <i>si</i><i> largemente</i>; ma illa ganiava corage durante que illa continuava. Su ascoltatores era perfectemente quiete usque illa habeva arrivate al parte que illa recitava “Vetule patre mie” al Eruca, e le parolas veniva differente, e tunc le Tortuca False suspirava longemente, e diceva “Illo es multo curiose!” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Illo es le plus curiose como illo pote esser,” diceva le Grypho.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Le parolas veniva differente!” le Tortuca False repeteva pensativemente. “Il me placerea la audir essayar recitar alcun cosa ora. Dice la pro comenciar.” Ille reguardava le Grypho como si ille pensava que illo habeva alcun autoritate super Alice. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Leva vos e recita ‘Le voce del pigressa’,” diceva le Grypho. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Como le creaturas sole ordinar le alteres, e les face recitar lectiones!” pensava Alice. “De iste maniera, il es como si io subito esseva in le schola.” Totevia, illa se levava, e comenciava recitar lo, ma su capite era tanto plen del Quadrilla de Langustas, que illa a pena sapeva lo que illa diceva: e le parolas comenciava venir du un maniera vermente multo estranie:— </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLdJ1w3y9JdQeCC5Bp3QvwO57OZLQODpBZ_VS3ogOV4VPmavlF1LTXAbTeQm49SWslGHNqRql0apdKoUF2nFLPZysAcpiTLg_e3nj4lkxI6hXOk0eA7uq3SSgzBRJfbVE96QqTIE5BY3Y/s1600/1book35.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="869" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLdJ1w3y9JdQeCC5Bp3QvwO57OZLQODpBZ_VS3ogOV4VPmavlF1LTXAbTeQm49SWslGHNqRql0apdKoUF2nFLPZysAcpiTLg_e3nj4lkxI6hXOk0eA7uq3SSgzBRJfbVE96QqTIE5BY3Y/s320/1book35.jpg" width="184" /></a>“‘<i>Le voce del langusta: io audiva dicer</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘<i>Io deveni troppo brun post tu me cocer.’</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Al alto gratiose su naso illa levava</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>e le puncta del pedes illa separava</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Le arena es sic, tunc illa es contente</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>E parla sur le squalo disdignosemente:</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Si le marea altia e appare le squalo</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Illa se intimida e tace qua un corallo.”</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Illo es differente de illo que io soleva recitar quando io era un infante,” diceva le Grypho. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ben, <i>io </i>non lo audiva jammais antea,” diceva le Tortuca False; “ma illo sembla un nonsenso insolite” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice diceva nihil: illa se habeva sedite con le facie in su manos, se demandante si qualcosa poterea <i>ancora</i> occurrer de un maniera natural novemente. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io volerea que illo esseva explicate,” diceva le Tortuca False. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Illa non pote explicar lo,” diceva le Grypho hastivemente. “Seque con le proxime verso.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ma, e le pedes?” le Tortuca False persisteva. “Perque illa separava le puncta del pedes, sape vos? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Illo es le prime position del ballet,” Alice diceva; ma illa era horribilemente confuse con toto illo, e desirava cambiar de subjecto. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Seque con le proxime verso,” le Grypho repeteva: “illo comencia assi ‘<i>io passava per </i><i>tu</i><i> jardin</i>’.” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice non osava disobedir, ben que illa era secur que toto illo venirea erronee, e illa continuava in un voce tremule:— </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Io passava per tu jardin e con un reguardo</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>io notava un torta con un turdo e un leopardo </i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Carne, crusta e sauce le felino devorava </i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>E al povre ave solo le micas restava</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Postea il non habeva plus torta a mangiar</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>E al turdo on permitteva lamber le coclear</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Mentre le ave querelava super tal absurdo</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Le felino decideva mangiar le povre——”</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“De <i>que</i> servi recitar tote ille cosa,” le Tortuca False interrumpeva, “si vos non lo explica durante que vos continua? Illo es de longe le cosa le plus confuse que <i>io</i> ha ja audite!” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Si, io pensa que il es melio que vos cessa,” diceva le Grypho, e Alice gaudeva troppo de finalmente poter cessar. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Debe nos essayar alcun altere choreographia del Quadrilla de Langustas?” le Grypho continuava. “O volerea vos que le Tortuca False cantava un altere cantion?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Oh, un cantion, per favor, si le Tortuca False habe le bonitate,” Alice respondeva, tanto avidemente que le Grypho diceva, in un tono assatis offendite, “Hm! Gustos on non disputa! Canta la ‘<i>Suppa de Tortuca</i>’, poterea vos, vetule companion?” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Le Tortuca false suspirava profundemente, e comenciava, in un voce suffocate con singultos, a cantar isto:— </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Belle Suppa, plen de vitamina</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Attendente in un calide terrina</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Qui non volerea prender te un cuppa?</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Suppa del vespere, belle Suppa!</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Suppa del vespere, belle Suppa!</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Be—e—le Su—u—pa!</i><br />
<i> </i> </div>
<i>Be—e—le Su—u—pa!</i><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Suppa del v</i><i>e</i><i>—e—</i><i>spere</i><i>,</i><br />
<i> </i> </div>
<i>Be—e—le Su—u—pa!</i><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“<i>Belle Suppa! Que importa gelato,</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>pasta, o alcun altere platto?</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Tu non lo darea toto, pupa?</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>pro un pochetto de belle Suppa?</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>pro un pochetto de belle Suppa?</i><br />
<i> </i> </div>
<i>Be—e—le Su—u—pa!</i><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Be—e—le Su—u—pa!</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Suppa del ve—e—spere,</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> </i><i>Belle</i><i>, </i><i>Be</i><i>—</i><i>e</i><i><i>—</i>LE</i><i> </i><i>SUPPA</i><i>!</i>” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Le refrain novemente!” critava le Grypho, e le Tortuca False habeva justo comenciate a repeter lo, quando un crito dicente “Le judicio va comenciar!” era audite al distantia. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Que nos va!” critava Grypho, e, portante Alice per le mano, illo se hastava, sin attender le fin del cantion. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Que judicio es illo?” Alice anhelava durante que curreva; ma le Grypho solmente respondeva “Que nos va!” e curreva plus rapidemente, e de plus in plus debilemente veniva, apportate per le brisa que les sequeva, le parolas melancholic:— </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Su<i>—</i><i>u</i><i><i>—p</i>a</i><i> </i><i>del</i><i> </i><i>v</i><i>e—</i><i>e—spere</i><i>,</i> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i> </i><i>Belle</i><i>, </i><i>belle</i><i> </i><i>Suppa</i><i>!</i>”</div>
<br />
(Continua postea...)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2017, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-35931060274586845452017-07-08T16:51:00.002-03:002017-07-23T21:21:46.515-03:00Tabacheria<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQXLtwiY8GKaqlbjDChMjDeov3oI9zPaNSBR2ObrPFbH3-WHZLWuD_DW84toAeiHocNI66pLn-3TdLN-rzXguAlO-u2WHo_ncTTeB_-SZ3yOARcUWLNvqd-2HZC6I6n8xl9qrrBFUhzaA/s1600/Tabacaria.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1095" data-original-width="1600" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQXLtwiY8GKaqlbjDChMjDeov3oI9zPaNSBR2ObrPFbH3-WHZLWuD_DW84toAeiHocNI66pLn-3TdLN-rzXguAlO-u2WHo_ncTTeB_-SZ3yOARcUWLNvqd-2HZC6I6n8xl9qrrBFUhzaA/s400/Tabacaria.jpg" width="400" /></a></div>
Io es nihil<br />
Io nunquam essera plus que nihil<br />
Io non pote voler esser plus que nihil<br />
In despecto de illo, io ha in me tote le sonios del mundo.<br />
<br />
Fenestras de mi camera,<br />
De mi camera de uno inter le milliones del mundo que necuno sape qui es<br />
(E si uno sapeva, que saperea?)<br />
Vos reguarda le mysterio de un strata transversate constantemente per gente,<br />
Un strata inaccessibile a tote le pensatas,<br />
Real, impossibilemente real, certe, incognoscibilemente certe,<br />
Con le mysterio del cosas sub le petras e le esseres,<br />
Con le morte a poner humiditate in le parietes e capillos blanc in le homines,<br />
Con le Destino a conducer le carretta de toto per le stata de nihil.<br />
<br />
Io es hodie vincite, como si io sapeva le veritate.<br />
Io es hodie lucide, como si io esseva a morir,<br />
E non habeva plus fraternitate con le cosas<br />
Sinon un adeo, iste casa e iste latere del strata deveniente<br />
Le fila de wagones de un traino, e un partita sibilate<br />
De intra mi capite,<br />
E un succussa de mi nervos e un strider de ossos in le vader.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/q0jDydDxYcU/0.jpg" frameborder="0" height="260" width="330" src="https://www.youtube.com/embed/q0jDydDxYcU?feature=player_embedded" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="330" youtube-iframe-video=""></iframe></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Registration in audio per Eduardo Ortega González</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Io es hodie perplexe como uno qui ha pensate e trovate e oblidate.<br />
Io es hodie dividite inter le loyaltate que io debe<br />
Al Tabacheria in le altere latere del strata, como cosa real externe,<br />
E al sensation de que toto es sonio, como cosa real interne.<br />
<br />
Io ha fracassate in toto,<br />
Como io non ha facite proposito alcun, forsan toto esseva nihil.<br />
Le apprentissage que uno me dava,<br />
Io ha descendite de illo per le fenestras de detra le casa,<br />
Io ha ite al campo con grande propositos.<br />
Mais illac io ha trovate solmente herbas e arbores,<br />
E quando il habeva gente, illes era equal al alteres.<br />
Io exi de presso le fenestra, me sede in un chaise. Que ha io a pensar?<br />
<br />
Que sape io de lo que io essera, io qui non sape lo que io es?<br />
Esser lo que io pensa? Mais io pensa essere tante cosa!<br />
E il ha tante personas qui pensa esser le mesme cosa, que il non pote haber tantes!<br />
Genio? In iste momento<br />
Cento milles cerebros se concipe in un sonio genios como io,<br />
E le historia non marcara, qui sape?, ni uno,<br />
Ni habera sinon stercore de tante conquestas futur.<br />
<br />
No, io non crede in me.<br />
In tote le hospitios il ha folles insan con tante certitudes!<br />
Io, qui ha nulle certitude, io es plus certe o minus certe?<br />
Io, non in me...<br />
In quante mansardas e non-mansardas del mundo<br />
Non sta in iste hora genios-pro-se-mesme soniante?<br />
Quante aspirationes alte e nobile e lucide -<br />
Si, vermente alte e nobile e lucide -,<br />
E qui-sape realisabile,<br />
Nunquam videra le luce del sol real ni trovara aures de gente?<br />
Le mundo es pro illes qui nasce pro conquirer lo<br />
E non pro illes qui sonia que pote conquirer lo, ancora que habe ration.<br />
Io ha soniate plus que Napoleon ha facite.<br />
Io ha premite al pectore hypothetic plus humanitates que Christo,<br />
Io ha facite philosophias secrete que nulle Kant ha scribite.<br />
Mais io es, e forsan essera sempre, ille de mansarda,<br />
Ancora que io non habita in illo;<br />
Io essera sempre ille qui non nasceva pro illo;<br />
Io essera sempre solmente ille qui habeva qualitates;<br />
Io essera sempre ille qui ha attendite que uno le aperiva le porta al pede de un pariete sin porta<br />
E ha cantate le cantilena del Infinito in un pullario,<br />
E ha audite le voce de Deo in un puteo coperite.<br />
Creder in me? No, in nihil.<br />
Verte me le Natura super le capite ardente<br />
Su sol, su pluvia, le vento que me trova le capillo,<br />
E le resto que veni si veni, o debe venir, o non veni.<br />
Sclavos cardiac del stellas,<br />
Nos conquireva tote le mundo ante nos levar del lecto;<br />
Mais nos eveliava e illo es opac,<br />
Nos nos levava e illo es alien,<br />
Nos exiva le casa e illo es le terra integre,<br />
Plus le systema solar e le Via Lactee e le Indefinite.<br />
<br />
(Mangia chocolates, puera;<br />
Mangia chocolates!<br />
Reguarda que non ha plus metaphysica in le mundo sinon chocolates.<br />
Reguarda que le religiones tote non insenia plus que le confecteria.<br />
Mangia, parve immunda, mangia!<br />
Que io poteva mangiar chocolate con le mesme veritate con que tu mangia!<br />
Mais io pensa e, al tirar le papiro de argento, que es de folios de stanno,<br />
Io cuba toto in le solo, como io ha cubate le vita.)<br />
<br />
Mais al minus resta le amaritude de lo que io nunquam essera<br />
Le calligraphia rapide de iste versos,<br />
Portico partite al Impossibile.<br />
Mais al minus io consecra a me mesme un disprecio sin lacrimas,<br />
Nobile al minus in le gesto large con que io lancea<br />
Le pannos immunde qui io es, sin rolo, al curso del evenimentos,<br />
E io resta in casa sin camisa.<br />
<br />
(Tu, que consola, que non existe e pro illo consola,<br />
O dea grec, concipite como statua que esseva vive,<br />
O patricia roman, impossibilemente nobile e nefaste,<br />
O princessa de trovatores, gentilissime e colorate,<br />
O marchesa del seculo dece-octo, décolleté e distante,<br />
O cocotte celebre del tempore de nostre parentes,<br />
O io-non-sape-que moderne – io non concipe ben lo que -,<br />
Toto illo, sia lo que es, que sia, si pote inspirar, que inspira!<br />
Mi corde es un situla versate.<br />
Como illes qui invoca spiritos invoca spiritos io invoca<br />
A me mesme e io trova nihil.<br />
Io arriva al fenestra e vide le strata con un nitiditate absolute.<br />
Io vide le botecas, io vide le trottoirs, io vide le carros que passa,<br />
Io vide le entes vive vestite que se crucia,<br />
Io vide le canes que tamben existe,<br />
E toto illo me pesa como un condemnation al bannimento,<br />
E toto illo es estranier, como toto.)<br />
<br />
Io ha vivite, studiate, amate, e ha ancora credite,<br />
E hodie il non ha mendico que io non invidia solmente perque ille non es io.<br />
Io reguarda in cata uno le drappos e le plagas e le mendacio,<br />
E io pensa: forsan tu nunquam viveva ni studiava ni amava ni credeva<br />
(Perque il es possibile facer le realitate de toto illo e facer nihil de illo);<br />
Forsan tu habeva existite solmente, como un lacerta a qui uno seca le cauda<br />
E que solmente es le cauda foras le lacerta succutente.<br />
<br />
Io ha facite de me lo que io non sapeva,<br />
E lo que poteva facer de me, io non ha facite.<br />
Le domino que io ha vestite era erronee.<br />
Illes me ha cognoscite tosto como alcuno qui io non era e io non ha dismentite, e me ha perdite.<br />
Quando io ha volite tirar le mascara,<br />
Illo era adherite al facie.<br />
Quando io lo ha tirate e io me ha vidite in le speculo,<br />
Io ja habeva devenite vetule.<br />
Io esseva ebrie, non plus sapeva vestir le domino que non habeva tirate.<br />
Io mitteva foras le mascara e dormiva in le vestiario<br />
Como un can tolerate per le gerentia<br />
Perque es inoffensive<br />
E io va scriber iste historia pro provar que io es sublime.<br />
<br />
Essentia musical de mi versos inutile,<br />
Io desirarea incontrar te como cosa que io faceva,<br />
E non restava sempre ante le Tabacheria avante,<br />
Calcante al pedes le conscientia de exister,<br />
Como un tapis super le que un ebrio face un passo false<br />
O un tapete que le tsiganos ha robate e valeva nihil.<br />
<br />
Mais le proprietario del Tabacheria arrivava al porta e restava al porta.<br />
Io le reguardava con le incommoditate del capite mal tornate<br />
E con le incommoditate del anima mal comprendente.<br />
Ille morira e io morira.<br />
Ille lassara le tabuletta, e io lassara versos.<br />
A certe tempore morira le tabuletta tamben, e le versos tamben.<br />
Post certe tempore morira le strata ubi ha essite le tabuletta,<br />
E le lingua in le que esseva scribite le versos.<br />
Morira depost le planeta girante ubi toto illo eveniva.<br />
In altere satellites de altere systemas qualcosa como gente<br />
Continuara faciente cosas como versos e vivente sub cosas como tabulettas,<br />
Sempre un cosa ante le altere,<br />
Sempre un cosa tanto inutile como le altere,<br />
Sempre le impossibile tanto stupide como le real,<br />
Sempre le mysterio del fundo tanto certe como le sonio de mysterio del superficie,<br />
Sempre isto o sempre altere cosa o ni un cosa ni altere.<br />
<br />
Mais un homine entrava in le Tabacheria (pro comprar tabaco?),<br />
E le realitate plausibile cade subitemente super me.<br />
Io me semi-erige energic, convincite, human,<br />
E io va tentar scriber iste versos in que io dice le contrario.<br />
<br />
Io incende un cigarretta al pensar in scriber los<br />
E sapora in le cigarretta le liberation de tote le pensatas.<br />
Io seque le fumo como un route proprie,<br />
E io gaude, in un momento sensitive e competente,<br />
Le liberation de tote le speculationes<br />
E le conscientia de que le metaphysica es un consequentia de esser mal disposite .<br />
<br />
Depost io me cuba a retro in le chaise<br />
E continua fumante.<br />
Durante que le Destino me lo concede, io continuara fumante.<br />
<br />
(Si io maritava le filia de mi lavatrice<br />
Forsan esseva felice.)<br />
Post isto, io me leva del chaise. Io va al fenestra.<br />
<br />
Le homine exiva le Tabacheria (mittente le cambio in le tasca del pantalones?).<br />
Ah, io lo cognosce: il es le Esteves sin metaphysica.<br />
(Le proprietario del Tabacheria arrivava al porta.)<br />
Como si esseva per un instincto divin Esteves se tornava e me videva.<br />
Gesticulava me adeo, io le critava Adeo oh Esteves!, e le universo<br />
Me se reconstrueva sin ideal ni sperantia, e le proprietario del Tabacheria surrideva.<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; text-align: justify;">
Notas:</div>
<ul style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 1.4; list-style-image: initial; list-style-position: initial; margin: 0.5em 0px; padding: 0px 2.5em; text-align: justify;">
<li style="border: none; margin: 0px 0px 0.25em; padding: 0px; text-align: justify;">Original in portugese: Álvaro de Campos (heteronymo de Fernando Pessoa), 1928, in dominio public (<a href="http://www.citador.pt/poemas/tabacaria-alvaro-de-camposbrbheteronimo-de-fernando-pessoa" style="color: #006677; text-decoration-line: none;">disponibile hic</a>)</li>
<li style="border: none; margin: 0px 0px 0.25em; padding: 0px; text-align: justify;">Traduction a interlingua per Rodrigo Mallmann Guerra, 2017</li>
<li style="border: none; margin: 0px 0px 0.25em; padding: 0px; text-align: justify;">Registration in audio per Eduardo Ortega González, 2017 (<a href="https://eduortegaedog.wordpress.com/2017/07/15/tabacheria-fernando-pessoa/">disponibile hic</a>)</li>
</ul>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-32708901954757100932017-03-25T10:37:00.003-03:002018-01-04T23:25:49.555-02:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 9. Le Historia del Tortuca False<div lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-align: right; text-decoration: none;">
<span style="font-size: xx-small;"><i>(Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe hic: <a href="http://linguonauta.blogspot.com/2017/03/alice-8.html">8. Le Campo de Croquet del Regina</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">9.</span> Le <span style="font-family: inherit;">Historia del Tortuca False</span></span></span></h3>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY7Muz9gsrD7KqtM6W0JHd8SE732GqciNqrf3HjEHbml1jQl2Ry73HHJTdCeDe-smkAxntFrG_EHau8kJSZmuB9JToRSmBL_1zEnVauAi5wGocrZbgbV08VVnssTRY9nRqxqMq9Zoj6mA/s1600/1book31.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY7Muz9gsrD7KqtM6W0JHd8SE732GqciNqrf3HjEHbml1jQl2Ry73HHJTdCeDe-smkAxntFrG_EHau8kJSZmuB9JToRSmBL_1zEnVauAi5wGocrZbgbV08VVnssTRY9nRqxqMq9Zoj6mA/s320/1book31.jpg" width="214" /></a></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">"</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Tu
non sape como io </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">gaud</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">e</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
de vider te novemente, car amichetta!" diceva le Duchessa,
durante que illa mitteva su mano affectionatemente </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">al</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
de Alice, e illas partiva insimul.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">A</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">lice gaudeva multo de trovar la in tal temperamento placente, e
pensava que forsan il era solo le </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">pipera</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
que la habeva facite si feroce quando illas se habeva incontrate in
le cocina.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">"</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Si</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">io</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
es</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">seva</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
un Duchessa," illa diceva a se mesme (ben que in un tono non
multo sperantiose), "</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">i</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">o
non ha</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">berea
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">pipera</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
in mi cocina </span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">del
toto.</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
Le suppa va multo ben sin</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">illo—Forsan
il es sempre le </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">pipera</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
que face le temperamento del personas devenir calide," illa
continuava, multissimo placite de haber discoperite un nove typo de
regula, "e le vinagre les face </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">devenir</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
acide—e </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">le
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">camomilla</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
les face devenir amar—e—e </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">le
bonbones</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
e tal cosas </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">les
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">face
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">devenir</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
dulce. </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Io
solo desira que le personas sapeva </span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">isto</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">:
tunc illes non esserea tanto </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">avar</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">con
bonbones</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
nonne?—”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Illa habeva
oblidate completemente le Duchessa per iste tempore, e esseva un poco
espaventate quando illa audiva su voce presso a su aure. “Tu pensa
super alco, mi cara, e isto face que tu oblida parlar. Io non pote
contar te justo ora qual es le moral de illo, ma io lo memorara
tosto.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Forsan illo non
habeva un,” Alice se aventurava remarcar.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Non, non,
puera!” diceva le Duchessa. “Omne cosa ha un moral, tu solo debe
trovar lo.” E illa se premeva plus presso al latere de Alice
durante que parlava.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Il
non placeva multo a Alice que illa se manteneva tanto presso illa:
primo perque le Duchessa era </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">multo</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
fede, e secundo, perque illa habeva le altura exacte pro restar su
mento sur le humero de Alice, e illo era un mento inconfortabilemente
acute. Totevia, illa non voleva esser rude: dunque illa </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">resisteva
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">a
illo</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
le melio que illa poteva.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Le
joco </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">deveniva</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
assatis melior ora,” illa diceva, a fin de </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">meliorar
un poco</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">le
conversation.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Ver,” diceva
le Duchessa: “e le moral de illo es—‘Oh, il es le amor, il es
le amor, que face le mundo girar!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“On diceva,”
Alice susurrava, “que isto era facite quando totes se occupa de lor
proprie affaires!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Ah
ben! Isto vole dicer le mesme cosa,” diceva le Duchessa, fodente
con su mento parve e acute le humero de Alice durante que addeva “e
le moral de </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">illo</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
es—‘Occupate te del senso, e le sonos se occupara de se mesme’.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Quanto</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">
illa </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">affectiona
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">de</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">
trovar moral in le cosas!” Alice pensava con se mesme.</span></span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Io
osa dicer que tu te demanda perque io non pone mi bracio circum tu
cinctura,” le Duchessa diceva, post un pausa; “le ration es, que
io es dubitose super le temperamento de tu flamingo. Debe io tentar
le experimento?”</span></span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Ille poterea
piccar,” Alice replicava cautemente, non sentiente anxietate del
toto de que se tentava le experimento.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Multo ver,”
diceva le Duchessa: “flamingos e mustarda ambes picca. E le moral
de illo es<b>—</b><span style="font-weight: normal;">‘</span><span style="font-weight: normal;">Le
a</span><span style="font-weight: normal;">ves que se sembla, se
assembla</span><span style="font-weight: normal;">’</span><b>.”</b>
</span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Ma le mustarda
non es un ave,”Alice observava.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Certo, como
sempre,” diceva le Duchessa: “qual maniera clar tu ha de exprimer
le cosas!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Illo es un
mineral, io <i>crede,</i><span style="font-style: normal;">” diceva
Alice.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“<span style="font-style: normal;">Securmente
illo es,” diceva le Duchessa, que semblava preste a concordar </span><span style="font-style: normal;">co</span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">n</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">
toto que Alice diceva:</span></span><span style="font-style: normal;"><b>
</b></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">“il
ha un grande mina de mustarda presso hic. E le moral de illo
es—‘Quanto </span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">plus
io ha in le mina</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">,
tan</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">to
minus tu ha in le tue</span></span><span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">’.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Oh, io sape!”
exclamava Alice, qui non attendeva iste ultime observation. “Illo
es un vegetal. Illo non sembla un, ma illo es.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io es
completemente de accordo con te,” diceva le Duchessa, “e le moral
de illo es—‘Sia lo que tu sembla esser’—o, si tu vole
exprimer lo plus simplemente—‘Nunquam te imagina non esser
alteremente lo que il poteva apparer al alteres que lo que tu esseva
o poteva haber essite non esseva alteremente lo que tu habeva
apparite a illes esser alteremente’.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io pensa que io
deberea haber comprendite melio,” Alice diceva multo politemente,
“si io lo habeva scribite: ma io non pote comprender lo ben durante
que tu lo dice. “</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Isto es nihil
presso de lo que io poterea dicer,” le Duchessa replicava, in un
tono placente.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Per favor non te
preoccupa dicer ulle cosa ultra isto,” diceva Alice. </span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Oh, non parla
super preoccupation!” diceva le Duchessa. “Io te face un presente
ab toto que io habeva dicite usque ora.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Un presente de
multo basse costo!” diceva Alice. “Io gaude de que le personas
non da presentes de anniversario como tal!” Ma illa non se
aventurava dicer lo in alte voce.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Pensante
novemente?” le Duchessa demandava, fodente novemente con su parve e
acute mento.” </span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Io
ha derecto de pensar,” diceva Alice acutemente, perque illa
comenciava a sentir se un poco enoiate. </span></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Quasi tanto
derecto,” diceva le Duchessa, “como le del porcos de volar; e le
mor—” </span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Ma tunc, pro le
grande surprisa de Alice, le Duchessa silentiava, justo in le medio
de su parola favorite “moral”, e le bracio que esseva attachate
al de illa comenciava tremer. Alice mirava a supra, e ibi stava le
Regina ante illas, con le bracios cruciate, corrugante le fronte como
un tempesta de tonitro.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Un belle die,
vostre Majestate!” le Duchessa comenciava con un basse e debile
voce.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Ora, io vos da
un advertimento juste,” critava le Regina, colpante le solo con le
pedes durante que parlava; “o vos o vostre capite debe ir se, e que
isto sia immediatemente! Face vostre selection!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Duchessa faceva
su selection, e partiva prestemente.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Que nos continua
con le joco,” le Regina diceva a Alice; e Alice era tanto
espaventate de dicer ulle parola, ma lentemente sequeva post illa al
campo de croquet.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le altere invitatos
habeva prendite avantage del absentia del Regina, e reposava in le
umbra: totevia, le momento que illes la videva, illes se hastava
retornar al joco, le Regina mermente remarcava que un momento de
retardo costarea les lor vitas.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Durante tote le
tempore que illes jocava, le Regina nunquam lassava de querelar con
le altere jocatores, e critar “Trencha le capite de ille!” o
“Trencha le capite de illa!” Ille qui illa sententiava era
arrestate per le soldatos, que naturalmente debeva lassar de esser
arcos pro facer lo, de sorta que, al fin de circa medie hora, il non
restava ulle arco, e tote le jocatores, salvo le Rege, le Regina, e
Alice, esseva arrestate e sub sententia de execution.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Tunc le Regina
cessava, assatis sin halito, e diceva a Alice “Ha vos jam vidite le
Tortuca False?”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“No,” diceva
Alice. “Io non mesmo sape lo que un Tortuca False es.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Illo es le cosa
de que le Suppa de Tortuca False es facite,” diceva le Regina.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io non ha
jammais vidite uno, o audite super uno,” diceva Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Que nos va,
tunc,” diceva le Regina, “e ille vos contara su historia.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Durante
que illas partiva insimul, Alice audiva </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
Rege dicer in un basse voce, a tote le compania, “Vos es totes
pardonate.” “Guai, </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">illo</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
es un bon cosa!” illa se diceva, perque illa se habeva sentite
multo infelice al numero de executiones que le Regina habeva
ordinate.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjno9-URJtxPCZN8LO7xxDJgmqFRsvjXg3ruSblDIfRTbFNAx7nZs5um0L5rx_hlxUzahS4FLtn9MAODqsK9Q_McmkDsz_LUbzhrDueXJZfDl1BHIrR5OZ9ve3kDFBekiAEcI-wECZ1ykg/s1600/1book32.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjno9-URJtxPCZN8LO7xxDJgmqFRsvjXg3ruSblDIfRTbFNAx7nZs5um0L5rx_hlxUzahS4FLtn9MAODqsK9Q_McmkDsz_LUbzhrDueXJZfDl1BHIrR5OZ9ve3kDFBekiAEcI-wECZ1ykg/s320/1book32.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Illes multo tosto
arrivava a un Grypho, cubate profundemente addormite sub le sol. (si
tu non sape lo que un Grypho es, mira le pictura.) “Leva vos, cosa
pigre!” diceva le Regina, “e duce iste juvene dama a vider le
Tortuca False, e a audir su historia. Io debe retornar e vider alcun
executiones que io ha ordinate;” e illa partiva, lassante Alice sol
con le Grypho. A Alice non placeva ulle le aere del creatura, ma del
toto illa pensava que il esserea plus secur remaner con illo que
sequer ille feroce Regina: dunque illa attendeva.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Grypho se sedeva
e fricava su oculos: tunc illo reguardava le Regina usque illa era
foras de vista: tunc illo rideva dulcemente. “Que comic!” diceva
le Grypho, medio a se mesme, medio a Alice. </span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Que
</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">es</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
le comic? Diceva Alice.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Guai,
</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">illa</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,”
diceva le Grypho. “</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Illo</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
es toto phantasia de illa, que: illes </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">jammais</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
executa necuno, vos sape. Que nos va!”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Totes
dice ‘que nos va!’ hic,” pensava Alice, durante que illa lo
sequeva lentemente: “Io non jammais esseva tanto ordinate antea, in
tote mi vita, jammais!”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Illes non habeva
ite longe usque illes videva le Tortuca False a distantia, sedite
triste e sol super un parve planca de rocca, e, durante que illes se
approximava, Alice poteva audir lo suspirante como si su corde iva
rumper. Illa se commiserava de ille profundemente. “Qual es su
tristessa?’ illa demandava al Grypho. E le Grypho respondeva, quasi
con le mesme parolas que antea, “<span style="font-style: normal;">Illo</span><span style="font-style: normal;">
es toto phantasia de ill</span><span style="font-style: normal;">e,
que: ille non ha ulle tristessa, vos sape. Que nos va!”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Dunque illes iva
usque le Tortuca False, qui les mirava con large oculos plen de
lacrimas, ma diceva nihil.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Iste juvene dama
hic,” diceva le Grypho, “illa vole cognoscer vostre historia,
illa vole.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io la lo
narrara,” diceva le Tortuca Falce con un voce profunde e cavernose.
“Sede te, ambe vos, e non parla un sol parola usque io finir.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Dunque
illes se sedeva, e necuno parlava pro alcun minutas. Alice pensava
con se mesme “Io non vide como ille pote </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">jammais</span></i></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
finir, si ille non comencia. Ma illa attendeva patientemente.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Olim,” diceva
le Tortuca False al fin, con un suspiro profunde, “io era un ver
Tortuca.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Iste
parolas esseva sequite per un silentio multo longe, rumpite solmente
per un exclamation occasional de “Hjckrrh!” </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">ab
le Grypho, e le constante singultar pesate del Tortuca False. Alice
era preste de levar se e dicer “Grati</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">a</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">s,
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">s</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">enior,
per vostre interessante historia,” ma illa non poteva evitar pensar
que </span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">il
</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">deberea</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
haber plus a venir, dunque illa </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">remaneva</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
sedite e diceva nihil.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Quando nos era
parve,” le Tortuca False continuava al fin, plus calme, totevia
ancora singultante un poco de tempore in tempore, “nos iva a schola
in le mar. Le maestro era un vetule Tortuca—nos soleva appellar le
Testaceo—”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">‘Perque vos le
appellava Testaceo, si ille non era uno?” Alice demandava.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Nos le appellava
Testaceo perque ille jam habeva testate de toto. “Vermente vos es
multo obtuse!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Vos deberea
avergoniar se de vos mesme pro demandar un question si simple,”
addeva le Grypho; e tunc ille ambe sedeva silente e mirava le povre
Alice, que se sentiva preste a affundar se intra le terra. Al fin le
Grypho diceva al Tortuca False “Hasta te, vetule companion! Non
remane le die tote in isto!” e ille continuava con iste parolas:—</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Si, nos iva a
schola in le mar, ben que vos non lo crede—”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io non diceva
jammais : io non crede!” interrumpeva Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Vos justo
diceva,” diceva le Tortuca False.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Tene vostre
lingua!” addeva le Grypho, ante que Alice poteva parlar novemente.
Le Tortuca False continuava.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Nos habeva le
melior ex le educationes—de facto, nos iva al schola tote le dies—”</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6zRQzWji0nqIZmIOUW_7WcTs-WH-m5alHop4kCwLBywGtHMUkIHtTZR0dm3Av2jPerXmzwNIWZZw9lRlwo-ZpZZMOtmRn98N-Ms4g82nISt2JhRO2134LKzVzU6AnaT-Mz963xr6O228/s1600/1book33.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6zRQzWji0nqIZmIOUW_7WcTs-WH-m5alHop4kCwLBywGtHMUkIHtTZR0dm3Av2jPerXmzwNIWZZw9lRlwo-ZpZZMOtmRn98N-Ms4g82nISt2JhRO2134LKzVzU6AnaT-Mz963xr6O228/s320/1book33.jpg" width="266" /></a></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Io ha ite a un
schola tamben,” diceva Alice. “Vos non deberea esser talmente
tanto fer.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Con extras?”
demandava le Tortuca False, un poco anxiose.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Si,” diceva
Alice: “nos apprendeva francese e musica.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“E lavatura?”
diceva le Tortuca False.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Certemente non!”
diceva Alice indignate.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Ah! Tunc le tue
non era un schola vermente bon,” diceva le Tortuca False in un tono
de grande alleviation, “Ora, in le nostre, on habeva, al fin del
conto, “francese, musica e <i>lavatura</i><span style="font-style: normal;">—extra.’”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Vos
non poterea haber un melior,” diceva Alice; “habitante in le
fundo del mar.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io non poteva
pagar pro apprender los,” diceva le Tortuca False con un suspiro,
“io solo prendeva le curso regular.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Que era illo?”
inquireva Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Later</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
e Scander, naturalmente, </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">pro
comenciar,” le Tortuca False replicava, “e tunc le differente
brancas de Arithmetica—Ambition, Distraction, Fedification, e
Derision.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“I non audiva
jammais super ‘Fedification’,” Alice se aventurava dicer. “Que
es illo?”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Grypho erigeva
su ambe patas in surprisa. “Non audiva jammais super fedification!”
illo exclamava, “Vos non sape lo que bellification es, io suppone?”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Si,” diceva
Alice dubitosemente: “illo significa—facer—qualcosa—plus—belle.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Ben, tunc,” le
Grypho continuava, “si vos non sape lo que fedification es, vos es,
vos <i>es </i><span style="font-style: normal;">un imbecille.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Alice non se
sentiva incoragiate a demandar ulle plus questiones super illo:
dunque illa se tornava al Tortuca False, e diceva “Que altere cosas
debeva vos apprender?’</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;">Ben,
il habeva </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Scoria</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,”
le Tortuca False replicava, </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">enumerante
le subjectos </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">con
su patas. “</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Scoria</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
antique e moderne, con </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Mar</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">o</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">graphia</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">:
tunc </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Disdigno—le
maestro de disdigno era un anguilla congro, que soleva venir un vice
al septimana: </span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">ille</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
no</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">s</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
inseniava Disdign</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">o,
Surriso e </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Pi</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">ctura
a Osculo.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Como
era </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">illo</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">?”
diceva Alice.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Ben,
io non pote monstrar </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">vos</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">,
io mesme,” le Tortuca False dice</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">va:
“Io es multo </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">rigide.
E le Grypho </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">non</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
lo </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">ha</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">jammais
apprendite</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Io
non habeva tempore,” diceva le Grypho: “Io iva al maestro </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">de
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Classic</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">os</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">,
totevia. Ille era un vetule crabba, </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">ille
</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">era.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Io
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">non</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">ha</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">jammais
ite </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">a
ille,” le Tortuca False diceva con un suspiro. “Ille inseniava </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Becco</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
e le Matino, on soleva dicer.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Si,
ille inseniava, ille inseniava,” diceva le Grypho, suspirante in su
vice; e ambe creaturas occultava lor facies sub su patas.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“E
durante quante horas al die </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">habeva</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
vos le lectiones?” diceva Alice, hastante a cambiar le subjecto.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Nos
habeva d</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">ece
horas </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">in
le comencio </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">a</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
studer </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
prime </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">materias</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">,”
diceva le Tortuca False: “</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
altere dies: novem </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">horas</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">,
octo </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">horas</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">,
e</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">assi
continua.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Qual plan
curiose!” exclamava Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Isto es le
ration perque illos era appellate materias prime, “ le Grypho
observava: “perque le altere materias derivate era de plus in plus
minor.” </span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Naturalmente era
illo,” diceva le Tortuca False.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Isto era un idea si
nove a Alice, e illa pensava super illo un poco ante illa faceva le
proxime observation. “Tunc le dece-prime die debe haber essite
feriate?”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Naturalmente
illo esseva,” diceva le Tortuca False.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“E como esseva le
dece-secunde?” Alice addeva anxiemente.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Isto jam basta
super le lectiones,” le Grypho interrumpeva in un tono multo
decise. “Conta la qualcosa super le jocos ora.”</span></span></div>
(Continua postea...)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2017, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-3483499442276848062017-03-12T19:49:00.000-03:002017-06-03T19:40:58.264-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 8. Le Campo de Croquet del Regina<div lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-align: right; text-decoration: none;">
<span style="font-size: xx-small;"><i>(Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe hic: <a href="http://linguonauta.blogspot.com/2017/02/alice-7.html"><span style="color: black;">7</span>. Un Folle The</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;">8. Le Campo de Croquet del Regina</span></span></h3>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"></span></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAWYVA5HCE2ijIlbUnFCEviS1fWHp8IpUent7y0FFyZQ9bIf_Stfyt6vZcgJkc9udNdCtvmxDM0O-f7g2S1GlfWhAHbNJSL8q8XA2ekEUSIyzUe4ZONnTByP3LAqSEq8qgAwFNRCXpieA/s1600/1book27.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAWYVA5HCE2ijIlbUnFCEviS1fWHp8IpUent7y0FFyZQ9bIf_Stfyt6vZcgJkc9udNdCtvmxDM0O-f7g2S1GlfWhAHbNJSL8q8XA2ekEUSIyzUe4ZONnTByP3LAqSEq8qgAwFNRCXpieA/s320/1book27.jpg" width="229" /></a></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Un large rosiero
stava presso le entrata del jardin: le rosas crescente in illo era
blanc, ma il habeva tres jardineros a illo, occupatemente pingente
los de rubie. Alice trovava isto un cosa multo curiose, e illa se
approximava pro reguardar les, e, justo quando illa arrivava usque
illes, illa audiva uno de illes dicer “Presta attention ora,
Cinque! Non sparge tinta sur me assi!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Io
non poteva evitar lo,” diceva </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Cinque,
in un tono </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">irritate.
“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Septe
pulsava mi cubito.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Dunque le Septe
mirava a supra e diceva. “Isto es certe, Cinque! Sempre tu attribue
le culpa al alteres!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Il
es melio</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">que
</span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">tu
non parla!” diceva le Cinque. “Io audiva le Regina simplemente
dicer heri que tu meritava esser decapitate. </span></span></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Ma
perque?” diceva le uno que habeva parlate primo.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Isto
non es un </span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">affaire</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">
tue</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
Duo!” diceva le Septe.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Si,
illo </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">es
</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">affaire
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">sue</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">!”
diceva le Cinque. “E io le contara—illo esseva </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">a
causa de ille</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
apportar al cocinera radices de tulipa in vice de cibolla.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Septe jectava a
basso su pincel, e habeva justo comenciate “Ben, de tote le cosas
injuste—” quando su oculos per hasardo cadeva super Alice,
durante que illa stava reguardante les, e ille se stoppava
subitemente: le alteres reguardava circum tamben, e tote illes se
inclinava a basso.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Contarea me vos,
per favor,” diceva Alice, un poco timidemente, “perque vos pinge
ille rosas?”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Le
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Cinque
e le Septe diceva nihil, ma reguardava le Duo. Le Duo comenciava, con
un basse voce, “Perque, le facto es, vos vide, Senioretta, iste hic
deberea haber essite un rosiero </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">rubie</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
e nos poneva un blanc erroneemente; e si le Regina lo discoperi, nos
tote haber</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">a</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
nostre capites trenchate, vos sape. Dunque vide vos, Senioretta, nos
face nostre melio, usque illa arriva, pro que—” A iste momento,
le Cinque, qui habeva reguardate anxiose per le jardin, vocava “Le
Regina! Le Regina!” e le tres jardineros instantaneemente deveniva
lor facies platte. Il habeva un sono de multe </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">passos,
e Alice mirava circum, anxiose pro vider le Regina.</span></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBEmGiYIcFC1ZjgTiQqev7i1cBJaA5_2O_v23FHquiwdgG7zIOtcJ2fzir-AlBU0A6EnMhlcB9x6BKw21wbGFFBuimw_N8PIxII6RuQvu9QwgnlVs_BPtQfNSRU0HrOaqKwsfLEdCfCRI/s1600/1book28.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBEmGiYIcFC1ZjgTiQqev7i1cBJaA5_2O_v23FHquiwdgG7zIOtcJ2fzir-AlBU0A6EnMhlcB9x6BKw21wbGFFBuimw_N8PIxII6RuQvu9QwgnlVs_BPtQfNSRU0HrOaqKwsfLEdCfCRI/s320/1book28.jpg" width="269" /></a></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Primo
veniva dece soldatos </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">portante</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
bastones: illes tote habeva le mesme forma que le tres jardineros,
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">oblonge
e platte, con lor manos e pedes in le angulos: Postea dece
cortesanos: illes tote era ornamentate ubique con quadros, e
camminava de duo a duo, assi como le soldatos faceva. Post istes
veniva le infantes royal: il habeva dece de illes, le pupettos veniva
saltante allegremente per ibi, mano in mano, in duples: illes era
tote ornamentate con cordes. Postea veniva le </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">invitatos,
supertoto Reges e Reginas, e inter illes Alice recognosceva le
Conilio Blanc: illo parlava in un maniera hastive e nervose,
surridente a cata cosa que era dicite, e passava sin notar la. Tunc
se sequeva le Valet de Cordes, portante le corona del Rege sur un
cossino de villuto carmin; </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">e,
post tote iste grande procession, veniva LE REGE E LE REGINA DE
CORDES.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">A</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">lice
era assatis dubitose si illa deberea o non </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">extender
se de fronte al solo</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
como faceva le tres jardineros, ma illa non poteva jammais memorar
haber tal regula pro processiones; “e in ultra, de que servirea un
procession,” pensava illa, “si tote le gente debeva </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">extender
se de fronte al solo</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
e tunc non vider lo?” </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Dunque
illa stava ubi illa era, e attendeva.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Q</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">uando
le procession arrivava </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">vis-à-vis
con Alice, illes tote se stoppava e la reguardava, e le Regina
diceva, severmente, “Qui es ista?” Illa lo diceva al Valet de
</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">Cordes,
qui solo se </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">inclinava</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">
e surrideva in responsa.</span></span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; font-weight: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Idiota!”
diceva le Regina, succutente su capite impatientemente; e, tornante a
Alice, illa continuava: “Qual es tu nomine, puera?”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“<span style="font-style: normal;"><span style="font-weight: normal;">Mi
nomine es Alice, vostre Majestate,” </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">diceva
Alice multo politemente; ma illa addeva. A se mesme, “Ben, illes </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">es</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">
solo un </span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">joco</span></span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;"><span style="font-weight: normal;">
de cartas, post toto. Io non debe timer les!”</span></span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">E
qui es </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">istes?</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">”
diceva le Regina, punctante al tres jardineros qui jaceva circum le
rosiero; perque, vide tu, post que illes era extendite de fronte al
solo, e le patrono sur su dorso era le mesme del resto del </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">joco</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
illa non poteva dicer si illes era jardineros, o soldatos, o
cortesanos, o tres de su proprie filios.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Como
</span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">saperea
</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">io</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">?
diceva Alice, surprise con su proprie corage. “Illo non es affaire
</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">mie</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">.”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Le
Regina se tornava rubie de furia, e, post affrontar la pro un momento
como un bestia feroce, comenciava a critar “Trencha le capite de
illa! Trencha le—!</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Nonsenso!”
diceva Alice, multo alte e decisemente, e le Regina taceva.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Rege reposava su
mano sur le bracio de illa, e timidemente diceva “Reconsidera, mi
cara: illa es solo un puera!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Le
Regina </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">se
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">tornava
furiosemente </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">de
dorso a</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
ille, e diceva al Valet “Torna </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">les</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">a
supra</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">!”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Valet lo faceva,
multo cautemente, con un sol pede.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Leva vos!”
diceva le Regina in un voce alte e stridente, e le tres jardineros
instantaneemente se poneva de pede in un salto, e comenciava a
inclinar se al Rege, Regina, al infantes royal, e a tote le alteres.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Cessa
lo!” critava le Regina. “Vos me face haber vertigine.” E tunc,
tornante se al rosiero, illa continuava “Que </span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">ha</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
vos facite hic?”</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Que illo place a
vostre Majestate,” diceva le Duo, in un tono multo humile, mittente
un geniculo sur le solo durante que parlava, “nos essayava—”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">Io
lo </span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">sape!”
diceva le Regina, qui habeva intertanto examinate le rosas. “Trencha
le capite de illes!” e le procession sequeva, tres del soldatos
remanente retro pro executar le infortunate jardineros, qui curreva
a Alice pro protection.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Vos non essera
decapitate!” diceva Alice, e illa les poneva intra un grande vaso
de flores que stava presso. E le tres soldatos vagava pro circa un
minuta o duo, cercante les, e tunc quietemente marchava post le
alteres.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Es
trenchate lor capites?” vocava le Regina.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Lor capites se
iva, si il place a vostre Majestate!” le soldatos vocava in
replica.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="font-style: normal; margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Excellente!”
vocava le Regina. “Pote tu jocar croquet?”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Le
soldatos taceva, e reguardava Alice, post que le question era
evidentemente adressate a </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">illa.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Si!” vocava
Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Que nos va,
tunc!” rugiva le Regina, e Alice adjungeva le procession, se
demandante multissimo que evenirea postea.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Il es—il es un
die multo agradabile!” diceva un voce timide a su latere. Illa
camminava al latere del Conilio Blanc, qui la spiava anxiose al
facie.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Multo,”
diceva Alice. “Ubi es le Duchessa?” </span></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Sh</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">!
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Sh</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">!”
diceva le Conilio in un tono basse e hastive. Ille mirava
anxiosemente sur su humero durante que parlava, e tunc se levava </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">sur
le puncta del pedes, mitteva su bucca presso le aure de illa, e
susurrava “Illa es sub sententia de execution.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Qual ration?”
diceva Alice.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Diceva tu ‘Qual
damno!’?” le Conilio demandava,</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“No, io non,”
diceva Alice. “Io pensa que illo non es del toto un damno. Io
diceva ‘Qual ration?’”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“Illa
colpava le aures del Regina—” le Conilio comenciava. Alice
erumpeva un risadetta alte. “Oh, sh!” le Conilio susurrava in un
tono espaventate. “Le Regina vos ascoltara! Vide </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">vos
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">que
illa </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">arrivava
assatis tarde, e le Regina diceva—”</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
</span></span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Placia
vos a vostre locos!” vocava le Regina con un voce fulminante, e le
gente comenciava a currer per tote le directiones, collidente unos
verso le alteres: totevia, illes se arrangiava in un minuta o duo, e
le joco comenciava.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Alice
notava que illa jammais habeva </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">vidite</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
un campo de croquet </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">si</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">
curiose in tote su vita: illo </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">era
tote de crestas e sulcos: le bollas de croquet era ericios vive, e le
massettas era flamingos vive, e le soldato se debeva duplar e star
sur lor manos e pedes, pro facer le arcos.</span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQO9AZpgC7YNUmmX6D-R9bfzAnG6fVJHceridPZiDNSiMGog_Stbso2vUdFYkQrV5nISAjxwECBv4V70XM4TtXpSdmHjctcxg32qW9_tkscocsJAhu9tHKFT0qts19G8IE3CL5MKJaTo0/s1600/1book29.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQO9AZpgC7YNUmmX6D-R9bfzAnG6fVJHceridPZiDNSiMGog_Stbso2vUdFYkQrV5nISAjxwECBv4V70XM4TtXpSdmHjctcxg32qW9_tkscocsJAhu9tHKFT0qts19G8IE3CL5MKJaTo0/s320/1book29.jpg" width="219" /></a></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Le
principal difficultate que Alice trovava primo era manear su
flamingo: illa succedeva mitter le corpore de illo, assatis
confortabilemente, sub su bracio, con le gambas pendite a basso, ma
generalmente, justo quando illa prendeva le collo rectificate, e iva
dar al ericio un colpo con le capite de illo, illo </span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">se
</span></span></span><span style="color: black;"><i><span style="text-decoration: none;">torqueva
</span></i></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">e
la mirava in le facie, con un expression </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">tanto</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
perplexe que illa non poteva evitar erumper le risada; e quando illa
mitteva le capite de illo a basso, e iva comenciar novemente, il era
multo provocative trovar que le ericio se habeva disinrolate, e era
in le acto de reper se a longe: ultra toto isto, il habeva
generalmente un cresta o un sulco in le cammino a ubicunque illa
voleva inviar le ericio, e, como le soldatos duplate deveniva sempre
levante e camminante a altere partes del campo, Alice tosto arrivava
al conclusion que illo era vermente un joco multissimo difficile.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Le
jocatores tote jocava al mesme tempore, sin attender</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
lor tornos, querelante tote le tempore, e luctante pro le ericios; e
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">post</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
un breve tempore le Regina </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">deveniva</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
in un passion furiose, e veniva calcante, e critante “Trencha le
capite de ille!” o “Trencha le capite de illa!” circa un vice a
cata minuta.</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">Alice
comenciava a sentir se multo </span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">inquiete</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">,
</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">de
facto</span></span></span><span style="color: black;"><span style="font-style: normal;"><span style="text-decoration: none;">
illa non habeva usque tunc ulle disputa con le Regina, ma illa sapeva
que illo poterea evenir a qualcunque minuta, “e tunc,” pensava
illa, “que me advenirea?” Illes es horribilemente affectionate de
decapitar personas hic: le grande demanda es si il ha qualcuno que
restara vive!</span></span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Illa cercava per
ibi alcun maniera de escappar, e se demandava si illa poterea exir
sin esser vidite, quando illa notava un apparition curiose in le
aere: illo la intricava multissimo primo, ma post reguardar lo un
minuta o duo illa percipeva que illo era un surriso, e illa se diceva
“Il es le Catto de Cheshire: ora io habera uno con qui conversar.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Como va tu?”
diceva le Catto, si tosto que il habeva bucca sufficiente pro que
illo lo poteva usar pro parlar.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Alice attendeva
usque le oculos appareva, e tunc nutava. “De nihil servi parlar con
illo,” illa pensava, “usque su aures appare, o al minus un de
illos.” In un altere minuta le integre capite appareva, e tunc
Alice poneva su flamingo al solo, e comenciava un reporta del joco, se gaudente multo de que illa habeva alcuno pro ascoltar
la. Le Catto pareva pensar que il jam habeva le sufficiente de illo a
vista, e nihil plus de illo appareva.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io pensa que
illes non face del toto un joco juste,” Alice comenciava, in un
tono assatis plangente, “e illes totes querela tanto horribilemente
que uno non pote audir le altere parlar—e illes non pare haber
qualque regulas in particular: al minus, si illes los ha, necuno los
attende—e tu non ha idea de como confuse es tote le cosas esser
vive: per exemplo, le proxime arco que io debe transversar es in le
altere extremo del campo— e io debe haber croquetate le ericio del
Regina justo ora, solo perque illo passava currente quando io videva
le mie veniente!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Te place le
Regina?” diceva le Catto con un voce basse.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Non del toto,”
diceva Alice: “illa es assi extrememente—” Justo tunc illa
notava que le Regina era presso a illa, ascoltante: dunque illa
continuava “—preste a ganiar, que il non vale le pena finir le
joco.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Regina surrideva
e passava avante.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Con <i>qui </i>tu
parla?” diceva le Rege, arrivante a Alice, e mirante le capite del
Catto con grande curiositate.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Illo
es un amico mie—un Catto de Cheshire,” diceva Alice: “lassa me
presentar vos lo.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Il
non me place su apparentia del toto” diceva </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
Rege: “totevia, illo pote basiar mi mano, </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">si
</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">il
lo place.”</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Il es melio
non,” le Catto remarcava.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Non sia
impertinente,” diceva le Rege, “e non me reguarda assi!” Ille
iva detra Alice durante que parlava.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Un catto pote
reguardar un rege,” diceva Alice. “io lo legeva in alcun libro,
ma io non memora ubi.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Ben, illo debe
esse removite,” diceva le Rege multo decisemente; e ille vocava al
Regina, qui passava in ille momento, “Mi cara! Io volerea que iste
catto sia removite!” </span></span>
</div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le Regina habeva un
sol maniera de manear tote le difficultates, grande o parve. “Trencha
le capite de ille!”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">“Io mesme
reportara le carnifice,” diceva le Rege alacremente, e ille partiva
hastive.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Alice pensava que
illa poterea tamben retornar e vider como iva le joco, e illa audiva
le voce del Regina a distantia, critante con passion. Illa jam la
habeva audir sententiar le execution de tres del jocatores pro haber
perdite lor tornos, e il non la placeva le aspecto del cosas del
toto, post que le joco era assi confuse que illa nunquam sapeva si il
era su torno o non. Tunc illa exiva pro cercar su ericio.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le ericio era
ingagiate in un lucta con altere ericio, lo que semblava a Alice un
excellente opportunitate de croquetar un de illos con le altere: le
sol difficultate era que su flamingo se vadeva al altere latere del
jardin, ubi Alice poteva vider lo essayar de maniera inutile scander
un arbore.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Durante le tempore
que illa habeva guastate prendente le flamingo e retornante con illo,
le lucta se finiva, e ambe ericios era foras de vista: “ma il non
importa multo,” pensava Alice, “post que tote le arcos se iva ab
iste latere del campo.” Dunque illa mitteva lo sur su bracio, a fin
que illo non escappava novemente, e retornava pro haber un poco plus
de conversation con su amico.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Quando illa
retornava a ubi era le Catto de Cheshire, illa se surprendeva trovar
un multitude assatis numerose attruppate circum illo: il eveniva un
disputa inter le carnifice, le Rege, e le Regina, illes tote parlava
al mesme tempore, durante que tote le resto era assatis silente, e
habeva le aere multo inconfortabile.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ0ANwykEnzw1no72kk4wFUU6fI5hmXps78vSDMNimf70tKCeBRCRSit2N-eomnDNSLOuMQeGCF2AeZ_P3VhyphenhyphenhZLTnDDTtq5V_xR_gINhumK0C1v2O2HTL3TLrshAHeWbfiBGo0VvAuvI/s1600/1book30.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ0ANwykEnzw1no72kk4wFUU6fI5hmXps78vSDMNimf70tKCeBRCRSit2N-eomnDNSLOuMQeGCF2AeZ_P3VhyphenhyphenhZLTnDDTtq5V_xR_gINhumK0C1v2O2HTL3TLrshAHeWbfiBGo0VvAuvI/s320/1book30.jpg" width="248" /></a></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Al momento que
Alice appareva, illa era appellate per tote le tres pro decider le
question, e illes repeteva lor argumentos a illa, totevia, post que
illes tote parlava al mesme tempore, illa trovava multo difficile
discerner exactemente lo que illes diceva.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le argumento del
carnifice era, que tu non poterea trenchar un capite a minus que il
habeva un corpore ab le qual trenchar lo: que ille nunquam habeva
debite facer tal cosa antea, e ille non iva comenciar in iste epocha
de su vita.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le argumento del
Rege era que toto que habeva un capite poterea esser decapitate, e
que on non deberea parlar absurdos.</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Le argumento del
regina era que, si illo non era facite immediatemente, illa mandarea
executar totes, ubique (Il era iste ultime observation que habeva
facite tote le gruppo reguardar tanto grave e anxiose.)</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm; text-decoration: none;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;">Alice non poteva
pensar nulle altere cosa a dicer sinon “Illo pertine al Duchessa:
il es melio que vos la demanda super illo.”</span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">“</span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Illa
es in prision,” </span></span><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">le
Regina diceva al carnifice: “reporta la a hic.” E le carnifice
partiva como un sagitta.</span></span></span></div>
<div align="justify" lang="ia" style="margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: black;"><span style="text-decoration: none;">Le
capite del Catto comenciava evanescer al momento que ille se vadeva,
e, quando ille habeva retornate con le Duchessa, illo habeva
disparite integremente: dunque le Rege e le carnifice curreva ubique,
cercante lo, durante que le resto del gruppo retornava al joco.</span></span></span><br />
<br />
(Continua postea...)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2017, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
</div>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-75329035999590773042017-02-11T11:49:00.000-02:002018-09-11T23:24:37.403-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 7. Un Folle The<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><i> (Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe hic: <a href="http://linguonauta.blogspot.com.br/2016/12/alice-6.html">6. Porco e Pipere</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;">7. Un Folle The</span></span></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">
</span></span></h3>
<br />
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk47IULiSonIOWlJ7V_Ace8FW2RFh_rlCrpJUwn0xZqBCn67TOfakribrm0c2nbXk4gDQSJTud4vU_eARq-T0JlLfeQE_ziUY-XBgrIiQhHuZD9GTDhzdkRaS9zeQN_HRaTRm8yqrW-14/s1600/1book24.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk47IULiSonIOWlJ7V_Ace8FW2RFh_rlCrpJUwn0xZqBCn67TOfakribrm0c2nbXk4gDQSJTud4vU_eARq-T0JlLfeQE_ziUY-XBgrIiQhHuZD9GTDhzdkRaS9zeQN_HRaTRm8yqrW-14/s320/1book24.jpg" width="320" /></a></div>
Il habeva un tabula arrangiate sub un arbore ante le casa, e le Lepore
de Martio e le Cappellero habeva the in illo: un Muscardino sedeva
inter illes, profundemente addormite, e le altere duo lo usava como un cossino, restante lor
cubitos sur illo, e parlante super su capite. “Multo inconfortabile
pro le Muscardino,” pensava Alice; “ma post que illo es
addormite, io suppone que illo non se importa.”</div>
<br />
<div>
Le
tabula era grande, ma le tres esseva toto
agglomerate a un sol angulo de illo. “Nulle spatio! Nulle spatio!”
illes critava
quando illes videva Alice veniente. “Il ha <i>abundantia</i>
de spatio!” diceva Alice indignate, e illa se sedeva in
un large confortabile a un extremitate
del tabula.</div>
<br />
<div>
“Prende
un
poco de
vino,” le Lepore de Martio diceva in un tono incoragiante.</div>
<br />
<div>
Alice reguardava
per tote le tabula, ma il habeva nulle altere cosa ultra the. “Io
non vide ulle vino,” illa remarcava.</div>
<br />
<div>
“Il ha nulle,”
diceva le Lepore de Martio.</div>
<br />
<div>
Tunc il non esseva
multo civilisate de vostre parte offerer lo,” diceva Alice
iratemente.</div>
<br />
<div>
“Il non esseva
multo civilisate de vostre parte seder se sin esser invitate,”
diceva le Lepore de Martio.</div>
<br />
<div>
“Io
non sapeva que illo era <i>vostre</i>
tabula,” diceva Alice: “illo esseva ponite pro multissimo plus
que tres.”</div>
<br />
<div>
“Tu
capillo vole un talia,”
diceva le Cappellero. Ille habeva reguardate Alice durante alcun
tempore con grande curiositate, e iste era su prime parla.</div>
<br />
<div>
“Vos deberea
apprender a non facer offensas personal,” Alice diceva con alcun
severitate: “il es multo rude.”</div>
<br />
<div>
Le
Cappellero aperiva ben
su oculos quando audiva isto; ma toto que ille <i>diceva</i>
era “Perque le corvo es como un scriptorio?”</div>
<br />
<div>
“Hum,
nos habera alcun amusamento ora!” pensava Alice. “Io gaude de que
illes ha comenciate a demandar charades— io pensa que io pote
divinar isto,” illa addeva in alte
voce.</div>
<br />
<div align="justify">
“Tu
vole dicer que tu
pensa que tu
pote discoperir le responsa pro illo? diceva le Lepore de Martio.</div>
<br />
<div align="justify">
“Exacto,”
diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Tunc
tu
deberea dicer lo que tu
vole dicer,” le Lepore de Martio continuava.</div>
<br />
<div align="justify">
“Io
lo faceva,” Alice respondeva hastivemente; “al minus—al minus io
voleva dicer lo que io diceva—il
es le mesme cosa, nonne?</div>
<br />
<div align="justify">
“Il
non
es
le mesma cosa, de facto!” diceva. “Ben, dunque tu
deberea dicer tamben que ‘Io vide lo que io mangia’ es le mesme
cosa que ‘Io mangia lo que io vide’!”</div>
<br />
<div align="justify">
“Dunque tu
deberea dicer tamben,” addeva le Lepore de Martio, “que ‘Io ama
lo que io gania’ es le mesme cosa que ‘Io gania lo que io ama’!”</div>
<br />
<div align="justify">
“Dunque tu
deberea dicer tamben,” addeva le Muscardino, que semblava parlar in
su somno, “que ‘Io respira quando io dormi’ es le mesme cosa
que ‘io dormi quando io respira’!”</div>
<br />
<div align="justify">
“Isto
<i>es</i>
le mesme cosa pro te,”
diceva le Cappellero, e hic le conversation cessava, e le gruppo
silentiava durante un minuta, durante que Alice pensava toto que illa
poteva memorar super corvos e bureaux, lo que non era multo.</div>
<br />
<div align="justify">
Le
Cappellero era le prime a rumper le silentio. “Que die del mense es
il?” ille diceva, tornante a Alice: ille habeva tirate su horologio
de su tasca, e lo reguardava anxiemente,
succutente lo de tempore in tempore, e prendente
lo a su aure.</div>
<br />
<div align="justify">
Alice ponderava un
poco, e tunc diceva “Quatro.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Duo
dies errate!” suspirava le Cappellero. “Io te habeva
dicite
que butyro non convenirea pro le mechanismo!” ille addeva
reguardante irritate le Lepore de Martio.</div>
<br />
<div align="justify">
“Illo
era le<i>
melior</i>
butyro,” le Lepore de Martio respondeva mansuetemente.</div>
<br />
<div align="justify">
“Si,
ma alcun micas debe haber entrate tamben,” le Cappellero murmurava:
“tu
non deberea haber
lo ponite
con
le cultello de pan.”</div>
<br />
<div align="justify">
Le
Lepore de Martio prendeva le horologio e lo reguardava
melancholicamente:
tunc
ille immergeva lo intra su tassa de the, e lo reguardava novemente:
ma ille non poteva pensar nihil melior a dicer que su prime
observation, “Illo
era le <i>melior</i>
butyro, tu
sape.”</div>
<br />
<div align="justify">
Alice habeva
reguardate super su humero con alcun curiositate. “Que horologio
comic!” illa remarcava. “Illo monstra le die del mense, e non
monstra que hora il es!”</div>
<br />
<div align="justify">
“Perque
deberea illo?” murmurava le Cappellero. “Monstra <i>tu </i>horologio
que anno il es?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Obviemente non,”
Alice respondeva multo presto: “ma illo es perque il remane le mesme
anno durante un longe tempore.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Le qual es justo
le caso del mie,” diceva le Cappellero.</div>
<br />
<div align="justify">
Alice se sentiva
horribilemente confuse. Le observation del Cappellero semblava a illa
haber nulle sorta de significato in illo, ma ancora illo era
certemente interlingua. “Io non assatis vos comprende,” illa
diceva, tanto politemente como illa poteva.</div>
<br />
<div align="justify">
“Le
Muscardino es addormite novemente,” diceva le Cappellero, e ille
versava
un poco de the calide sur su naso.</div>
<br />
<div align="justify">
Le Muscardino
succuteva su capite impatientemente, e diceva, sin aperir su oculos,
“Certo, certo: justo lo que io iva commentar io mesme.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Ha tu jam
divinate le charade?” le Cappellero diceva, tornante a Alice
novemente.</div>
<br />
<div align="justify">
“No, io
desisteva,” Alice respondeva. “Qual es le responsa?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Io non ha le
minime idea,” diceva le Cappellero.</div>
<br />
<div align="justify">
“Ni io,” diceva
le Lepore de Martio.”</div>
<br />
<div align="justify">
Alice
suspirava impatiente. “Io pensa que vos debera facer alco melior
con le tempore,” illa diceva, “que guastar
lo in demandar charades que ha nulle responsas.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Si
tu
cognosceva le Tempore tanto ben como io cognosce,” diceva le
Cappellero, “tu
non parlarea in guastar <i>lo.
</i>Il
es <i>le</i>.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Io non comprende
lo que vos vole dicer,” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Obviemente non!”
le Cappellero diceva, succutente le capite contemptuosemente. “Io
osa dicer que tu non parlava jammais con le Tempore!</div>
<br />
<div align="justify">
“Forsan
non,” Alice respondeva cautemente; “ma io sape
que io debe batter le tempore quando io apprende musica.”
</div>
<br />
<div align="justify">
“Ah!
Isto explica toto,”
diceva le Cappellero. “Ille
non supporta que on le batte.
Ora, si tu
solo manteneva
bon relationes con ille, ille facerea quasi toto que tu
voleva con le horas. Per
exemplo, suppone que il era novem horas del matino, justo le hora de
comenciar le lectiones: tu
solo deberea
susurrar un requesta al Tempore, e
le
horas avantia
in
un instante!
Un
e medie,
hora del prandio!”</div>
<br />
<div align="justify">
(“Io
solo desira
que il esseva
mesmo,”
le Lepore de Martio se diceva in un susurro.)</div>
<br />
<div align="justify">
“Il
esserea
grandiose, certemente,” diceva Alice pensative; “ma tunc—io non
haberea satis
fame
pro illo, nonne?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Primo
non, forsan,” diceva le Cappellero: “ma tu
poterea mantener lo a
un e medie tanto como te place.</div>
<br />
<div align="justify">
“Es
il de iste le maniera que <i>vos</i>
face?” Alice demandava.</div>
<br />
<div align="justify">
Le
Cappellero balanciava su capite lugubremente. “Non io!” ille
respondeva. “Nos querelava le ultime martio—justo ante <i>ille</i>
se affollar,
tu
sape—“ (punctante con su coclear de the al Lepore de Martio)
“—isto
occurreva
in le grande concerto date per le Regina de Cordes, e io debeva
cantar</div>
<br />
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHCJoEwRCKbt1pGg__18xc9NKSC9LFRH9JU-EjctiKFN5BfSHOY8qwjHjkNEb0m0ruyC6mFRG6THMzrKiNzr8m6r3jdBzQu1vWhWBFyWyfVBjaMjyajwjiD0kbl3V7TFhSxi2yRfiS4G4/s1600/1book25.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHCJoEwRCKbt1pGg__18xc9NKSC9LFRH9JU-EjctiKFN5BfSHOY8qwjHjkNEb0m0ruyC6mFRG6THMzrKiNzr8m6r3jdBzQu1vWhWBFyWyfVBjaMjyajwjiD0kbl3V7TFhSxi2yRfiS4G4/s320/1book25.jpg" width="280" /></a>‘<i>Brilla
brilla, vespertilion!<br />
Ibi supra le papilion!</i><br />
<br />
<div align="justify">
Cognosce vos le cantion,
forsan?</div>
<br />
<div align="justify">
Io jam audiva alco assi,” diceva Alice.
</div>
<br />
<div align="justify">
“Illo continua,
tu sape,” le Cappellero continuava, “in iste maniera:—
</div>
<br />
<div align="justify">
‘<i>Como tu vola si bello,<br />
Qua theiera in le cello.’<br />
<t>Brilla, brilla—</t></i>’”</div>
<br />
<div align="justify">
Hic
le Muscardino se succuteva, e comenciava a cantar in su somno
<br />
<br />
“<i>Brilla,
brilla, brilla, brilla—” </i>e
continuava usque illes debeva pinciar lo pro facer lo cessar.
</div>
<br />
<div align="justify">
“Ben,
io habeva a pena finite le prime verso,” diceva le Cappellero,
“quando le Regina vociferava
“Ille occide le tempore! Trencha le capite de ille!”</div>
<br />
<div align="justify">
“Qual salvageria
horribile!” exclamava Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“E desde tunc,”
le Cappellero continuava in un tono lugubre, “ille non face ulle
cosa que io pete! Illo es ora sempre sex horas.”</div>
<br />
<div align="justify">
Un idea brillante
adveniva al capite de Alice. “Isto es le ration pro que tante
utensiles de the es ponite hic?” illa demandava.</div>
<br />
<div align="justify">
“Si, es illo,”
diceva le Cappellero con un suspiro: “il es sempre le hora del the,
e nos non ha tempore a lavar le utensiles intertanto.</div>
<br />
<div align="justify">
“Tunc vos remane
circuiente, io suppone?” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Exactemente
assi,” diceva le Cappellero: “le utensiles deveni usate.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Ma que eveni
quando vos retorna al comencio novemente?” Alice se aventurava a
demandar.</div>
<br />
<div align="justify">
“Que nos cambia
le subjecto,” le Lepore de Martio interrumpeva, oscitante. “io
deveni fatigate de isto. Io vota que le juvene senioretta nos conta
un historia.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Io time que io
non ha un,” diceva Alice, assatis alarmate con le proposition.
</div>
<br />
<div align="justify">
“Tunc le
Muscardino contara!” ambe illes critava. “Evelia, Muscardino!”
E illes lo pinciava de ambe lateres a un vice.</div>
<br />
<div align="justify">
Le Muscardino
lentemente aperiva su oculos. “Io non era addormite,” illo diceva
con un voce rauc e debile, “Io audiva cata parola que vos
companiones diceva.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Conta nos un
historia” diceva le Lepore de Martio.</div>
<br />
<div align="justify">
“Si, per favor,
conta!” implorava Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“E sia rapide con
illo,” addeva le Cappellero, “o tu addormira novemente ante que
illo termina.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Olim il habeva
tres sororettas,” le Muscardino comenciava con un grande pressa; “e
su nomines era Elce, Celia e Tilda; e illas viveva in le fundo de
un puteo—”</div>
<br />
<div align="justify">
“De que illas
viveva?” diceva Alice, que sempre prendeva un magne interesse in
questiones de mangiar e biber.</div>
<br />
<div align="justify">
“Illas viveva de
melassa,” diceva le Muscardino, post pensar un minuta o duo.</div>
<br />
<div align="justify">
“Illas
non lo poterea viver de illo, vos sape,” Alice gentilmente
remarcava. “Illas haberea cadite malade.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Dunque illas
era,” diceva le Muscardino; “multo malade.”</div>
<br />
<div align="justify">
Alice essayava un
poco imaginar con se mesme que maniera assi extraordinari de viver
illo esserea, ma illo la intrigava multo: tunc illa continuava: “Ma
perque illas viveva in le fundo de un puteo?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Prende un poco
plus de the,” le Lepore de Martio diceva a Alice, multo
seriosemente.</div>
<br />
<div align="justify">
“Io non habeva
ulle totevia,” Alice respondeva in un tono offendite: dunque io non
pote prender plus.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Tu
vole
dicer que tu
non pote prender <i>minus</i>,”
diceva le Cappellero: “Il es multo facile prender <i>plus</i>
que nihil.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Necuno
demandava <i>vostre</i>
opinion,” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Qui
face offensas
personal ora?” le Cappellero demandava triumphalmente.</div>
<br />
<div align="justify">
Alice non faceva
idea de como responder a isto: dunque illa se serviva de un poco de
the e pan al butyro, e tunc se tornava al Muscardino, e repeteva su
demanda; “Perque illas viveva in le fundo de un puteo?”</div>
<br />
<div align="justify">
Le Muscardino
novemente prendeva un minuta o duo pensante super illo, e tunc
respondeva “Illo era un puteo de melassa.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Il
non existe tal cosa!” Alice comenciava multo furiosemente, ma le
Cappellero e le Lepore de Martio faceva “Sh! Sh!” e le Muscardino
remarcava “Si tu non pote esser civilisate,
plus tosto que tu mesme fini le historia pro te.</div>
<br />
<div align="justify">
“No,
per favor continua! Alice diceva multo humilemente, “Io non te
interrumpera novemente. Io osa dicer que illo era le unic vice.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Le
unic, vermente?” diceva le Muscardino indignatemente. Totevia, ille
consentiva continuar. “E dunque iste tres sororettas—illas
apprendeva tirar,
nonne—”</div>
<br />
<div align="justify">
“Tirar que?”
diceva Alice, assatis oblidate de su promissa.</div>
<br />
<div align="justify">
“Melassa,”
diceva le Muscardino, sin hesitar del toto, iste vice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Io vole un tassa
limpide,” interrumpeva le Cappellero: “que nos move totos un loco
al latere.”
</div>
<br />
<div align="justify">
Ille se moveva
durante que parlava, e le Muscardino lo sequeva: le Lepore de Martio
se moveva al loco del Muscardino, e Alice assatis reluctante prendeva
le loco del Lepore de Martio. Le Cappellero era le unic que prendeva
avantage ab le cambio; e Alice era multissimo pejor que antea, quando
le Lepore de Martio habeva justo tornate le urceo de lacte in su
platto.</div>
<br />
<div align="justify">
Alice
non desirava offender le Muscardino novemente, dunque illa comenciava
multo cautemente: “Ma io non comprende. De ubi illes tirava
le melassa?”</div>
<br />
<div align="justify">
“On
pote tirar
aqua de un puteo de aqua,” diceva le Cappellero; “dunque io pensa
que on
poterea tirar
melassa de un puteo de melassa—nonne,
tu
stupide?</div>
<br />
<div align="justify">
“Ma
illas era <i>intra</i>
le puteo,” Alice diceva al Muscardino, sin voler appunctar iste su
ultime offensa.</div>
<br />
<div align="justify">
“Claro
que illas era intra,” diceva le Muscardino: “assatis intra”,</div>
<br />
<div align="justify">
Iste responsa
confundeva tanto le povre Alice, que illa lassava le Muscardino
continuar pro alcun tempore sin interrumper lo.</div>
<br />
<div align="justify">
“Illas apprendeva
tirar,” le Muscardino continuava, oscitante e fricante su oculos,
perque deveniva multo somnolente; “e illas tirava designos de tote
typo de cosa—de toto que comencia con C—”
</div>
<br />
<div align="justify">
“Perque con un
C?” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Perque non?”
diceva le Lepore de Martio.</div>
<br />
<div align="justify">
Alice silentiava.</div>
<br />
<div align="justify">
Le Muscardino
habeva claudite su oculos in iste momento, e comenciava a dormettar;
ma, post esser pinciate per le Cappellero, illo eveliava novemente
con un stridor, e continuava: “—que comencia con C, tales como
casa, ceresia, corde, et cetera— jam videva tu un designo de un
cetera?</div>
<br />
<div align="justify">
“Vermente, ora tu
demanda a me,” diceva Alice, multissimo confuse, “Io non pensa—”</div>
<br />
<div align="justify">
“Tunc tu non
deberea parlar,” diceva le Cappellero.</div>
<br />
<div align="justify">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbzyGysL9F0xd4G_fjVB3E2nEyM2cUeCdUSy6IsNFJvzX5txOnZ-xyp7bx9QTwGfMq1tSbKPRCM6ddg-68K9f8Bk1YSf9ixEumn596nxd2tytnaL-UAZsUuiseQTZeMsPBBxZzs_eZRzc/s1600/1book26.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbzyGysL9F0xd4G_fjVB3E2nEyM2cUeCdUSy6IsNFJvzX5txOnZ-xyp7bx9QTwGfMq1tSbKPRCM6ddg-68K9f8Bk1YSf9ixEumn596nxd2tytnaL-UAZsUuiseQTZeMsPBBxZzs_eZRzc/s320/1book26.jpg" width="320" /></a>Iste morsello de
rudessa era plus que Alice poterea tolerar: illa se levava con un
grande disgusto, e exiva: le Muscardino addormiva instantaneemente, e
post que nulle altere notava minimemente que illa iva, illa mirava
retro un o duo vices, medio sperante que illes la vocarea: le ultime
vice que illa les videva, illes essayava poner le Muscardino in le
theiera.</div>
<br />
<div align="justify">
“Comocunque io
non retornara <i>ibi</i> jammais!” diceva Alice, durante que faceva
su cammino per le bosco. Il es le the le plus stupide que io jam
participava in tote mi vita!”</div>
<br />
<div align="justify">
Justo quando illa
diceva isto, illa notava que un del arbores habeva un porta menante
directemente a intra illo. “Isto es multo curiose!” illa
pensava, “Ma toto es curiose hodie. Io pensa que io pote mesmo
entrar lo prestemente.” E intra illa iva.</div>
<br />
<div align="justify">
Un
altere vice illa se trovava in le
longe salon, e presso al parve tabula de vitro. “Ora, io debe me
arrangiar melio iste vice,” illa se diceva, e comenciava per
prender le parve clave aurate, e disserrar le porta que menava al
jardin. Tunc illa se poneva a mordettar le champignon (illa habeva
mantenite un morsello in su tasca) usque illa era circa un pede (30
cm) alte: tunc illa camminava trans le parve passage: e <i>tunc—illa
</i>se
trovava al fin in le belle jardin, inter le parterres
de flores e le fontanas fresc.<br />
<br />
(Continua postea...)<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2017, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
</div>
</div>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-52654026908056908502017-01-08T18:15:00.001-02:002017-01-08T18:28:55.380-02:00Pro qui le campanas sona?Forsan ille pro qui iste campana sona pote esser tan malade, que ille non sape que illo sona pro ille; e forsan io pote pensar que io es tan melior que io es, que illes qui es circum me, e vide mi stato, pote lo haber facite sonar pro me, e io non lo sape. (...)<br />
<br />
Nulle homine es un insula, integre in se mesme; cata homine es un portion del continente, un parte del toto. Si un morsello de terra es inundate per le mar, le Europa es minor, sia illo un promontorio, sia illo le feudo de tu amico o tu proprie feudo: le morte de qualcunque homine me diminue, perque io es involvite in le humanitate, e pro isto que tu non jammais invia uno pro saper pro qui le campanas sona; illo sona pro te.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAKAsTzFBI3P3L_9iVbL3BqAF6zgeuBe_OFHAuxZck1F8QCj8v8gEKqZ4r9z-z285iKZbtUFqVZsyAazD_FKFxbjGEhegOVhHJppY1a7fR-s13HpCcSD1oRC4xke3WfH9pjq2g-ZrMIsM/s1600/for_whom_the_bell_tolls_by_vypor-d3fuubq.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAKAsTzFBI3P3L_9iVbL3BqAF6zgeuBe_OFHAuxZck1F8QCj8v8gEKqZ4r9z-z285iKZbtUFqVZsyAazD_FKFxbjGEhegOVhHJppY1a7fR-s13HpCcSD1oRC4xke3WfH9pjq2g-ZrMIsM/s640/for_whom_the_bell_tolls_by_vypor-d3fuubq.jpg" width="640" /></a><br />
On non pote dicer que isto es supplicar le miseria, ni facer se prestar le miseria, como si nos non esseva satis de nostre proprie miseria, nos ancora debe cercar plus in le proxime casa, e apportar nos le miseria de nostre vicinos. Vermente illo esserea un excusabile cupiditate si nos lo faceva, perque affliction es un tresor, e rar homines lo ha sufficiente.<br />
<br />
Nulle homine satis de affliction non cresceva, se maturava e se faceva convenibile pro Deo per ille affliction. Si un homine carga un tresor in lingoto, o in un cuneo de auro, e ha nulle cuneate in moneta currente, su tresor non potera coperir le expensas de su viage. Tribulation es tresor in su natura, ma non es moneta currente in su uso, salvo si nos deveni de plus in plus proxime de nostre domo, le cello, per illo.<br />
<br />
Un altere homine pote esser tamben malade, e malade de morir, e iste affliction pote jacer in su intestinos, como auro in un mina, e de nihil servir a ille; ma iste campana, que me conta de su affliction, lo excava e applica ille auro a me: si per iste consideration del periculo del altere io prende mi proprie in contemplation, assi io me assecura, per facer mi recurso a mi Deo, qui es nostre sol securitate.<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: </span>John Donne, Meditation XVII, 1624, in dominio public (<a href="http://www.online-literature.com/donne/409/">disponibile hic</a>) </li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016</span></li>
</ul>
<br />linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-75466720743470639932016-12-17T13:43:00.000-02:002017-07-09T18:26:08.378-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 6. Porco e Pipere<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm;">
</div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><i> (Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe ci: <a href="http://linguonauta.blogspot.com.br/2016/11/alice-5.html">5. Consilios de un Eruca</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;">6. Porco e Pipere</span></span></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">
</span></span></h3>
<div align="justify">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3a-rOLZLAHP7IOGHA9Bnb6C3cAqrpF9xhKjC12ZEwxVsLFBgPGp-V7I8MsMagS3RujsAiD7aipV9nHZZ5Yl-2w5FPJex-JlBAQ7SmZEh_0ECuiTBDYypTuHFPnR5oUj8hpOmcVURxWu4/s1600/1book19.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3a-rOLZLAHP7IOGHA9Bnb6C3cAqrpF9xhKjC12ZEwxVsLFBgPGp-V7I8MsMagS3RujsAiD7aipV9nHZZ5Yl-2w5FPJex-JlBAQ7SmZEh_0ECuiTBDYypTuHFPnR5oUj8hpOmcVURxWu4/s320/1book19.jpg" width="260" /></a><br />
Durante un minuta o
duo illa stava mirante le casa e se demandava que facer depost,
quando subito un lacai de livrea veniva currente del bosco—(illa le
considerava como essente un lacai perque ille usava livrea:
alteremente, judicante solo per su facie, illa lo haberea appellate
un pisce)— e colpava ruitosemente le porta con le nodos. Illo
esseva aperte per un altere lacai de livrea, con un facie rotunde, e
large oculos como un rana; e ambe lacais, Alice notava, habeva
capillos pulverate que buclava toto sur su capites. Illa se sentiva
multo curiose de saper de que se tractava toto illo, e repeva un poco
a foras del bosco pro ascoltar.</div>
<br />
<div align="justify">
Le
Pisce-Lacai comenciava per tirar
de
infra su bracio un grande littera, quasi tanto grande
como ille mesme; livrava
al altere e diceva, in un tono solemne, “Ad le Duchessa. Un
invitation ab le Regina pro jocar croquet.” Le Rana-Lacai repeteva,
in le mesme tono solemne, solo cambiante un poco le ordine del
parolas, “Ab le Regina. Un invitation ad le Duchessa pro jocar
croquet.”</div>
<br />
<div align="justify">
Tunc ambes se
curvava a basso, e lor buclas se intricava un al altere.
</div>
<br />
<div align="justify">
Alice
rideva tanto de isto, que illa debeva retornar currente al bosco per
timer que illes la audiva; e,
quando illa spiava depost,
le Pisce-Lacai se habeva ite, e le altere se sedeva sur le solo
presso le porta, contemplante stupidemente le cello a
supra.</div>
<br />
<div align="justify">
Alice iva
timidemente al porta e batteva.</div>
<br />
<div align="justify">
“De
nihil servi batter,” diceva, le Lacai, “e pro duo rationes. Primo,
perque io es in le mesme latere del porta que vos: secundo, perque
illes face tante ruito intra que necuno poterea audir vos.” E
certemente il <i>ha</i><i>beva</i>
un ruito multissimo
extraordinari eveniente intra— un constante
ulular e sternutar, e de
tempore in tempore
un ruitose crepitation, como si un platto
o un caldiera se habeva dispeciate.
</div>
<br />
<div align="justify">
“Per
favor, tunc,” diceva Alice, “que
debe
io
facer
pro entrar?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Il
haberea
alcun senso in vostre batter,” le Lacai continuava, sin attender
la, “si nos habeva un porta
inter nos. Per exemplo, si vos era <i>intra</i><span style="font-style: normal;">,
vos </span><span style="font-style: normal;">poterea</span><span style="font-style: normal;">
batter, e io pote</span><span style="font-style: normal;">rea</span><span style="font-style: normal;">
lassar vos exir, </span><span style="font-style: normal;">nonne?”
Ille mirava </span><span style="font-style: normal;">le</span><span style="font-style: normal;">
cello </span><span style="font-style: normal;">a
</span><span style="font-style: normal;">supra
</span><span style="font-style: normal;">durante
</span><span style="font-style: normal;">tote
le tempore que ille parlava, e isto Alice trovava decisemente
incivil. “Ma forsan ille non pote </span><span style="font-style: normal;">evitar
lo</span><span style="font-style: normal;">,”
illa se diceva; “su oculos es </span><i>assi</i><span style="font-style: normal;">
presso al alto de su capite. Ma comocunque ille debe</span><span style="font-style: normal;">va</span><span style="font-style: normal;">
responder questiones.—</span><span style="font-style: normal;">Que
debe</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">io
</span><span style="font-style: normal;">facer
pro </span><span style="font-style: normal;">entra</span><span style="font-style: normal;">r</span><span style="font-style: normal;">?’
illa repeteva, in alte voce.</span></div>
<br />
<div align="justify">
“Io
me sedera hic,” le Lacai remarcava, “usque deman—”</div>
<br />
<div align="justify">
In
iste momento le porta del casa se aperiva, e un grande platto
veniva scumante directo al capite del Lacai: illo solo radeva su naso
e se dispeciava
verso un del arbores detra ille.</div>
<br />
<div align="justify">
“—o le die
sequente, forsan,” le Lacai continuava in le mesme tono,
exactemente como si nihil habeva evenite.</div>
<br />
<div align="justify">
“Que
debe io facer pro
entrar?
demandava Alice novemente, in un tono plus alte.</div>
<br />
<div align="justify">
“<i>Debe</i><i>
</i><span style="font-style: normal;">vos
entrar, del toto?” diceva le Lacai. “Iste es le prime question,
vos sape.”</span></div>
<br />
<div align="justify">
“Illo
era, sin dubita: ma
dicer lo assi non
placeva Alice. “Il es vermente espaventabile,” illa se murmurava,
“que tote le creaturas disputa. Isto basta pro affollar uno!”</div>
<br />
<div align="justify">
Le
Lacai semblava pensar que iste era un bon opportunitate pro repeter
su remarca, con variationes. “Io me sedera hic,”
ille diceva, “durante
dies e dies.”</div>
<br />
<div align="justify">
“Ma
que debe <i>io</i>
facer?” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Quecunque
vos vole,”
diceva le Lacai, e comenciava a sibilar.</div>
<br />
<div align="justify">
“Oh, de nihil
servi parlar con ille,” diceva Alice desperatemente: “ille es
perfecto idiotic!” E illa aperiva le porta e entrava.</div>
<br />
<div align="justify">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHqXiMZHRlGmQehXuh3ndufPU6l9OwQUwXxHSwzvdVu2ePseuc1fIu0vkuSrA5JSztPVtof_AcT-Z8SiIKjnw-Dmxfs1fnpS649k0oopvxiExknuaSh-nsjAQ1PqzxtW1rNZUBygynESE/s1600/1book20.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHqXiMZHRlGmQehXuh3ndufPU6l9OwQUwXxHSwzvdVu2ePseuc1fIu0vkuSrA5JSztPVtof_AcT-Z8SiIKjnw-Dmxfs1fnpS649k0oopvxiExknuaSh-nsjAQ1PqzxtW1rNZUBygynESE/s320/1book20.jpg" width="320" /></a>Le
porta menava a un grande cocina, le qual era plen de fumo de un
latere al altere: le Duchessa se sedeva sur un tabouret
de tres pedes in le centro e cunava
un bebe: le cocinera
se
inclinava sur le foco e
misceva un grande calderon le qual pareva esser plen de suppa.</div>
<br />
<div align="justify">
“Il
ha certemente troppo pipere
in ille suppa!” Alice se diceva, le
melio que
poteva
post le sternutation.
</div>
<br />
<div align="justify">
Il
habeva certemente troppo de illo in le <i>aere</i>.
Mesmo le Duchessa sternutava occasionalmente; e alsi le bebe, qui
sternutava e
ululava alternatemente sin un instante de pausa. Le sol duo creaturas
in le cocina, que <i>non</i><span style="font-style: normal;">
sternutava, era le cociner</span><span style="font-style: normal;">a</span><span style="font-style: normal;">,
e un grande catto, que jaceva </span>
presso
le focar e surrideva de aure a aure.</div>
<br />
<div align="justify">
“Per favor
contarea me vos,” diceva Alice, un poc timide, perque illa non era
assatis secur si il era de bon manieras que illa parlava primo,
“perque vostre catto surride assi?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Illo
es un Catto de Cheshire,” diceva le Duchessa,
“e
isto es le perque. Porco!”</div>
<br />
<div align="justify">
Illa diceva le
ultime parola con tante subite violentia que Alice assatis saltava;
ma illa videva in un altere momento que illo era adressate al bebe, e
non a illa, dunque illa prendeva corage, e continuava novemente:—</div>
<br />
<div align="justify">
“Io
non sapeva que Cattos de Cheshire sempre surrideva; in facto, io non
sapeva que cattos <i>
poteva </i><span style="font-style: normal;">surrider.”</span></div>
<br />
<div align="justify">
“<span style="font-style: normal;">Illos
tote pote,” diceva le Duchessa; “e le majoritate de il</span><span style="font-style: normal;">lo</span><span style="font-style: normal;">s
</span><span style="font-style: normal;">lo
face</span><span style="font-style: normal;">.”</span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
“Io non sape de
necun que surride,” Alice diceva multo politemente e sentiva
assatis placite de haber facite un conversation.</div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
“Vos non sape multo,” diceva le Duchessa; ‘e illo es un facto.”</div>
<br />
<div align="justify">
A
Alice non placeva del toto le tono de iste observation, e pensava <span style="font-style: normal;">de</span><span style="font-style: normal;">
plus tosto introducer alcun altere subjecto </span><span style="font-style: normal;">al
conversation. Durante que illa essayava seliger alcun, le cociner</span><span style="font-style: normal;">a</span><span style="font-style: normal;">
tirava le calderon del foco, e presto se poneva a jectar toto que
</span><span style="font-style: normal;">illa
poteva prender al Duchessa e le bebe—</span><span style="font-style: normal;">primo
le attisatores; tunc un pluvia de </span><span style="font-style: normal;">casserolas,
plattos e </span><span style="font-style: normal;">scutellas.
Le Duchessa non </span><span style="font-style: normal;">los
notava ni quando illos la </span><span style="font-style: normal;">attingeva</span><span style="font-style: normal;">;
e le bebe jam ululava tanto, que il era impossibile dicer si le
colpos le feriva o non.</span></div>
<br />
<div align="justify">
“Oh,
<i>per
favor</i><span style="font-style: normal;">
reguarda lo que vos face!” critava Alice, saltante ubique in un
agonia de terror. “Oh, ibi va su </span><i>preciose
</i><span style="font-style: normal;">naso!”
quando un casserola anormalmente grande volava presso illo, e quasi lo
</span><span style="font-style: normal;">rapeva.</span></div>
<br />
<div align="justify">
“<span style="font-style: normal;">Si
</span><span style="font-style: normal;">cata
uno</span><span style="font-style: normal;">
se occupava de su proprie affaires,” le Duchessa diceva, in un
</span><span style="font-style: normal;">grunnimento
rauc, “le mundo </span><span style="font-style: normal;">girava
multissimo plus rapide.”</span></div>
<br />
<div align="justify">
“Le
qual <i>non</i><span style="font-style: normal;">
esserea un avantage,” diceva Alice, qui se sentiva multo gaudiose
de sasir un opportunitate de monstrar un poco de su cognoscentia.
“Pensa solo que illo facerea con le die e le nocte! </span>
Vide
vos
que le terra prende
un
periodo de vinti-quatro
horas a
cata
revolution—”</div>
<br />
<div align="justify">
“Parlante
de revolution,” diceva le Duchessa, “trencha la le capite!”</div>
<br />
<div align="justify">
Alice
oculava con le aere anxiose le cocinera, pro
vider si illa comprendeva
le message;
ma
le cocinera se
occupava de miscer
le suppa, e semblava non
ascoltar, dunque illa continuava novemente: “Vinti-quatro horas, io
<i>crede</i><span style="font-style: normal;">;
o il es dece-duo? Io—” </span>
</div>
<br />
<div align="justify">
“Oh,
non <i>me</i>
enoia!” diceva le Duchessa. “Io non jammais supportava numeros!”
E con illo illa comenciava a cunar su filio novemente, durante que
cantava un sorta de canto de cuna a illo
e lo
dava
un succussa violente al fin de cata linea:—</div>
<br />
<div align="justify">
“<i>Parla rude con tu infante</i><br />
<i>E colpa le quando sternuta</i><br />
<i>Ille es multo irritante,</i><br />
<i> Perque non stoppa un minuta.</i><br />
<br />
CHORO<br />
(al qual le cocinera e le bebe adjungeva):—<br />
“<i>Uau! uau! uau!”</i></div>
<br />
<div align="justify">
Durante
que le Duchessa cantava le secunde verso del canto, illa
succuteva
le bebe violentemente a
supra e a
infra, e le povretto ululava tanto que Alice a pena poteva audir le
parolas:—</div>
<br />
<div align="justify">
“<i>Io parla dur con mi infante,</i><br />
<i> Io le batte quando sternuta;</i><br />
<i>Pro ille devenir amante </i> <br />
<i> Del pipere que ille gusta!”</i><br />
<br />
CHORO<br />
“<i>Uau</i><i>! </i><i>uau</i><i>! </i><i>uau</i><i>!”</i></div>
<br />
<div align="justify">
“Hic! Vos pote cunar le un poco, si il
vos
place!” le Duchessa diceva a Alice, lanceante
la le bebe post parlar. “Io debe ir e apprestar me pro jocar
croquet con le Regina,” e illa se hastava a sortir le camera. Le
cocinera jectava un patella post illa quando illa vadeva, ma illo
justo non la attingeva.</div>
<br />
<div align="justify">
Alice
prendeva le bebe con alcun difficultate, post que illo
era un creaturetta con
un
forma estranie e illo
extendeva
su bracios e gambas in tote directiones, “justo como un stella del
mar,” pensava Alice. Le povretto roncava como un machina de vapor
quando illa lo prendeva, e illo
remaneva curvante se e se extendente se, de
sorta que con toto illo, durante le prime o le secunde minuta, le
maximo que illa poteva facer era tener lo.
</div>
<br />
<div align="justify">
Si
tosto que illa discoperiva le maniera correcte de cunar lo
(le qual era torquer lo
in un sorta de nodo, e tunc mantener
lo
firme prendente su aure derecte e su pede sinistre, de sorta a
prevenir
que illo
se disnoda), illa portava lo
a
foras
al aere libere. “Si io non leva iste puero con me,” pensava
Alice, “illes securo le occide in un die o duo. Non esserea il
un
assassinato abandonar le hic?” Illa diceva le ultime parolas in
alte voce, e le parve grunniva in responsa (ille cessava le
sternutationes in iste tempore). “Non grunni,” diceva Alice;
“illo non es del toto le maniera correcte de exprimer se.”</div>
<br />
<div align="justify">
Le
bebe grunniva novemente, e Alice reguardava anxiose su capite pro
vider lo que habeva de errate con ille. Poterea esser sin dubita le
facto de que
illo
habeva un naso <i>multo</i>
ascendente,
multo plus simile a un muso que a un ver naso: alsi su oculos
deveniva extrememente parve pro un bebe: in
summa a Alice non placeva le apparentia del cosa del toto. “Ma
forsan ille solo singultava,” illa pensava, e mirava su oculos
novemente, pro vider si habeva alcun lacrimas.</div>
<br />
<div align="justify">
No,
il ha nulle lacrimas. “Si tu
va
devenir un porco, mi car,” diceva Alice, seriosemente, “Io non
habera plus nihil a facer con te. Presta attention!” Le povretto
singultava novemente (o grunniva, il era impossibile dicer qual), e
illes restava durante alcun tempore in silentio.</div>
<br />
<div align="justify">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7wNh1BXul_3dwGEW0iiuysDV9BQDXnSlcb7rTh2xcSF5DAWCST2R1tqEftE44ldhL1gI6w4fmUZk456FPfuzrRcZ0QOfHveC8RBqB8bXUTlDVGYe_R8AHclXqBYqntG2OsapRyC8wNJ4/s1600/1book21.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7wNh1BXul_3dwGEW0iiuysDV9BQDXnSlcb7rTh2xcSF5DAWCST2R1tqEftE44ldhL1gI6w4fmUZk456FPfuzrRcZ0QOfHveC8RBqB8bXUTlDVGYe_R8AHclXqBYqntG2OsapRyC8wNJ4/s320/1book21.jpg" width="213" /></a> <br />
Alice
justo comenciava a pensar, “Ora, que debe io facer con iste
creatura, quanto io arrivar in casa?” quando illo grunniva
novemente, tanto violentemente, que illa mirava su facie a basso con
alcun alarma.
Ille
momento il
<i>non</i>
habeva
<span style="font-style: normal;">ulle</span>
dubita
re
illo: illo era ni plus ni minus que un porco, e illa sentiva que era
assatis absurde que illa lo cargava qualcunque tempore plus.
</div>
<br />
<div align="justify">
Dunque illa poneva
le parve creatura sur le solo, e se sentiva assatis alleviate de
vider que illo partiva trottante quietemente al bosco. “Si illo
habeva crescite,” illa se diceva, “illo devenirea un puero
espaventabilemente fede: ma ille deveniva plus tosto un belle porco,
io pensa.” E illa comenciava a pensar in altere infantes que illa
cognosceva, que esserea melior como porcos, e illa justo se diceva
“si on sapeva solo le maniera correcte de cambiar les–” quando
illa se alarmava de vider le Catto de Cheshire sedite in un ramo de
un arbore a poc metros de ibi.
</div>
<br />
<div align="justify">
Le
Catto solo surrideva con
le labios
quando illo videva Alice. Illo semblava cortese,
illa pensava: anque
illo habeva <span style="font-style: normal;">ungulas
</span><i>multo</i><span style="font-style: normal;">
longe e multissime dentes, dunque illa pensava que illo deberea esser
tractate con respecto.</span></div>
<br />
<div align="justify">
“Cheshiretto,”
illa comenciava, assatis timide, post que illa non sapeva del toto si
il lo placerea le nomine: totevia illo solo surrideva plus large con
le labios. “Ben, illo es complacente usque ora,” pensava Alice, e
illa continuava. “Contarea me tu, per favor, qual cammino io debe
prender pro sortir de hic?</div>
<br />
<div align="justify">
“Illo depende
multissimo de ubi tu vole arrivar,” diceva le Catto.</div>
<br />
<div align="justify">
“Il non me importa
multo ubi—” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Tunc
il non te
importa que cammino tu
debe prender,” diceva le Catto.</div>
<br />
<div align="justify">
“—a
condition de
que
io arriva <i>alicubi</i><span style="font-style: normal;">,”
Alice addeva como explication.</span> </div>
<br />
<div align="justify">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrNcKNBWCX4cZ3ApB9Us9Uj49WigAo0w_M-nPDlu2SzUP2rgMEE9BD-R773QXVzCswT23XS2M_5n-uRDSyO43-YGXBanOgAD9za6ScO7R9vsOlCPQhQCHIDA851wp1xI9WcgdGRrSfDTs/s1600/1book22.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrNcKNBWCX4cZ3ApB9Us9Uj49WigAo0w_M-nPDlu2SzUP2rgMEE9BD-R773QXVzCswT23XS2M_5n-uRDSyO43-YGXBanOgAD9za6ScO7R9vsOlCPQhQCHIDA851wp1xI9WcgdGRrSfDTs/s320/1book22.jpg" width="220" /></a>“<span style="font-style: normal;">Oh,
certo que </span><span style="font-style: normal;">tu</span><span style="font-style: normal;">
lo arrivara,” diceva Alice, “si </span><span style="font-style: normal;">tu</span><span style="font-style: normal;">
solo cammina le tempore sufficiente.” </span>
</div>
<br />
<div align="justify">
Alice sentiva que
isto non poterea esser denegate, dunque illa essayava un altere
question. “Que sorta de personas vive per hic?”</div>
<br />
<div align="justify">
“In
<i>ille
</i><span style="font-style: normal;">direction,”
le Catto diceva, undulante su pata derecte, “vive un
Cappellero: e in </span><i>ille
</i><span style="font-style: normal;">direction,”
undulante le altere pata, “vive un Lepore de Martio. Visita
quicunque </span><span style="font-style: normal;">tu</span><span style="font-style: normal;">
vole: illes es ambe folle.”</span></div>
<br />
<div align="justify">
“Ma io non vole ir
inter personas folle,” Alice observava.</div>
<br />
<div align="justify">
“Oh, tu non potera
evitar isto,” diceva le Catto: “nos tote es folle hic. Io es
folle. Tu es folle.”
</div>
<br />
<div align="justify">
“Como tu sape que
io es folle?” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Tu debe esser,”
diceva le Catto, “o tu non haberea venite hic.”</div>
<br />
<div align="justify">
Alice non credeva
que illo lo provava del toto: totevia, illa continuava: “E como tu
sape que tu es folle?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Pro comenciar,”
diceva le Catto, “un can non es folle. Accorda tu isto?”</div>
<br />
<div align="justify">
“Io suppone que
si,” diceva Alice.</div>
<br />
<div align="justify">
“Ben,
tunc,” le Catto continuava, “tu
vide que un can grunni
quando illo es in cholera, e succute su cauda quando illo es
contente. Ora <i>io</i><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">grunni</span><span style="font-style: normal;">
quando io es contente, e succute mi cauda quando io es in cholera.
Ergo io es folle.”</span></div>
<br />
<div align="justify">
“<span style="font-style: normal;">Io
appella illo ronronar, non </span><span style="font-style: normal;">grunnir</span><span style="font-style: normal;">,”
diceva Alice.</span></div>
<br />
<div align="justify">
“<span style="font-style: normal;">Appella
lo como </span><span style="font-style: normal;">tu</span><span style="font-style: normal;">
vole,” diceva le Catto. “</span><span style="font-style: normal;">Va
</span><span style="font-style: normal;">tu</span><span style="font-style: normal;">
jocar croquet con le Regina hodie?”</span></div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
Io lo volerea
multo,” diceva Alice, “ma io non habeva essite invitate ancora.”</div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
“Tu me videra
illac,” diceva le Catto, e evanesceva.</div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
Alice non era multo
surprise de isto, illa deveniva multo ben habituate a cosas estranie
que eveniva. Durante que illa ancora mirava le loco ubi illo habeva
essite, illo subito appareva novemente.</div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
“A proposito, que
adveniva al bebe?” diceva le Catto, “Io quasi me oblidava de
demandar.”</div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
Illo deveniva un
porco,” Alice respondeva multo quietemente, justo como si le Catto
habeva retornate de maniera natural.</div>
<div align="justify" style="font-style: normal; line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm; orphans: 0; widows: 0;">
“Io pensava que
illo lo iva,” diceva le Catto, e dispareva novemente.</div>
<br />
<div align="justify">
<span style="font-style: normal;">Alice
attendeva un poco, medio expectante vider lo novemente, ma illo non
appareva, e post un minuta o duo illa </span><span style="font-style: normal;">camminava
in le direction in le qual on diceva que le Lepore de Martio
habitava. “Io ha vidite cappelleros antea,” illa diceva a se
mesme: “le Lepore de Martio essera multo plus interessante, e
forsan, como il es maio, illo non essera folle delirante—al minus
non tanto folle como illo era in martio.” Quando illa diceva isto,
illa mirava a supra, e illac era le Catto novemente, sed</span><span style="font-style: normal;">ite</span><span style="font-style: normal;">
sur un branca de un arbore. </span>
</div>
<br />
<div align="justify">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXhQWykdRO-xbvO7CFVEiqkbMCS-x0hR2C1qMNJcaMnxfmGyECoWkT90EBr_MiyBCIIMkBATM_ZnrzmNPgW4ntNe2c7pcrfakQM5irEUS3iTzTUpclK_kk6sHAzU9UUUT8AdolkHhKL44/s1600/1book23.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXhQWykdRO-xbvO7CFVEiqkbMCS-x0hR2C1qMNJcaMnxfmGyECoWkT90EBr_MiyBCIIMkBATM_ZnrzmNPgW4ntNe2c7pcrfakQM5irEUS3iTzTUpclK_kk6sHAzU9UUUT8AdolkHhKL44/s320/1book23.jpg" width="320" /></a>“Diceva tu ‘porco’, o ‘corco’? Diceva le Catto.</div>
<br />
<div align="justify">
“Io diceva
‘porco’,” respondeva Alice; “e io volerea que tu non deveniva
apparente e evanescente tanto subito: tu causara multe vertigine a
uno!”
</div>
<br />
<div align="justify">
“Certo,” diceva
le Catto; e iste vice illo evanesceva assatis lentemente, comenciante
con le puncta del cauda, e terminante con le surriso, le qual
remaneva alcun tempore post que le resto de illo se habeva ite.
</div>
<br />
<div align="justify">
“Ben! Io ha
sovente vidite un catto sin un surriso,” pensava Alice; “ma un
surriso sin un catto! Illo es le cosa plus curiose que io jam videva
in tote mi vita!”</div>
<br />
<div align="justify">
Illa non habeva ite
multo longe usque surger a vista le casa del Lepore de Martio: illa
pensava que illo deberea esser le cassa correcte, perque le caminos
habeva le forma de aures e le tecto era revestite con pellicia. Illo
era un casa tanto grande, que illa non voleva approximar se usque
illa habeva mangettate un poco plus del morsello de champignon al
mano derecte, e se altiava a circa duo pedes [60 cm]: mesmo assi illa
ambulava usque illo assatis timide, dicente se “Suppone que illo
sia folle delirante post toto! Io quasi volerea haber ite vider plus
tosto le Cappellero!’
</div>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"> </span></span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">(Continua postea...</span><span style="font-style: normal;">)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
<br />
<div align="justify" style="line-height: 100%; margin-bottom: 0.5cm;">
<span style="font-family: inherit;"> </span>
</div>
<span style="font-family: inherit;">
</span>linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-59677156825815796362016-11-19T15:15:00.000-02:002017-07-09T18:26:51.118-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 5. Consilios de un Eruca<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><i> (Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe ci: <a href="http://linguonauta.blogspot.com.br/2016/10/le-aventuras-de-alice-in-le-pais-del_15.html">4. Le Conilio Invia un Billeto</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;">5.Consilios de un Eruca</span></span></h3>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"> </span></span></h3>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgotfpEIgOjZdAW0D2nsfG5A5MUe-9yo2qhpbhNYt0hyphenhyphen4ifPkZutgVczWf1oHD8iEjD7qEcljibp-euDhqfq9vBzR0rJhQAZmtF0AmmQyStFTBigvJxXey2zn7Q-iuPq6ucWwSVETquuWM/s1600/1book14.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgotfpEIgOjZdAW0D2nsfG5A5MUe-9yo2qhpbhNYt0hyphenhyphen4ifPkZutgVczWf1oHD8iEjD7qEcljibp-euDhqfq9vBzR0rJhQAZmtF0AmmQyStFTBigvJxXey2zn7Q-iuPq6ucWwSVETquuWM/s320/1book14.jpg" width="239" /></a>Le Eruca e Alice se reguardava durante alcun tempore in silentio; al fin le Eruca tirava le nargile de su bucca, e la adressava con un languide e somnolente voce.<br />
<br />
“Qui es <i>vos</i>?” diceva le Eruca.<br />
<br />
Illo non era un apertura incoragiante pro un conversation. Alice respondeva, assatis timide, “Io—io a pena sape, senior, justo ora, al minus io sape qui io <i>era </i>quando io me levava iste matino, ma io pensa que io debe haber cambiate plure vices desde tunc.”<br />
<br />
“Que vole vos dicer con illo?” diceva le Eruca, severmente. “Explica vos!”<br />
<br />
“Io non pote explicar <i>me</i>, io time, senior,” diceva Alice, “perque io non es me, comprende?”<br />
<br />
“Io non comprende,” diceva le Eruca.<br />
<br />
“Io time que io non pote explicar vos lo de maniera plus clar,” Alice respondeva, multo politemente, “perque io mesme non lo comprende, e esser de tante differente grandores in un die es multo confuse.”<br />
<br />
“Non es,” diceva le Eruca.<br />
<br />
“Ben, forsan vos non lo habeva trovate ancora,” diceva Alice; “ma quando vos debe devenir un chrysalide—vos devenira alcun die, vos lo sape—e tunc depost un papilion, io debe pensar que vos vos sentira un poc estranie, nonne?”<br />
<br />
“Ni un poco,” diceva le Eruca.<br />
<br />
“Ben, forsan <i>vostre </i>sentimentos pote esser differente,” diceva Alice: “toto que io sape es, il parerea multo estranie a <i>me</i>.”<br />
<br />
“Vos!” diceva le Eruca contemptuosemente. “Qui es <i>vos</i>?”<br />
<br />
Le qual les apportava novemente al principio del conversation. Alice se sentiva un poc irritate con le Eruca faciente observationes assi <i>multo </i>breve, e illa se erigeva e diceva, multo gravemente, “Io pensa que vos debe me contar qui <i>vos </i>es, primo.”<br />
<br />
“Perque?” diceva le Eruca.<br />
<br />
Hic era un altere question difficile; e, como Alice non poteva pensar qualcunque bon ration, e le Eruca semblava esser in un stato mental <i>multo </i>displacente, illa partiva.<br />
<br />
“Retorna!” le Eruca la vocava. “Io ha alco importante a dicer!”<br />
<br />
Isto sonava promissor, certemente. Alice se tornava e reveniva.<br />
<br />
“Prende vos calma,” diceva le Eruca.<br />
<br />
“Isto es toto?” diceva Alice, inglutiente su cholera tanto ben como illa poteva.<br />
<br />
“No,” diceva le Eruca.<br />
<br />
Alice pensava que era plus tosto attender, perque illa non habeva necun altere cosa a facer, e forsan post toto illo poterea contar a illa alco que valerea le pena audir. Durante alcun minutas illo sufflava le fumo sin parlar; ma al fin ille discruciava su bracios, tirava le nargile de su bucca novemente, e diceva “Dunque vos pensa que vos era cambiate, nonne?”<br />
<br />
“Io lo time, senior,” diceva Alice. “Io non pote memorar cosas que io sapeva—e io non mantene le mesme grandor durante dece minutas consecutive!”<br />
<br />
“Non pote memorar <i>qual </i>cosas?” diceva le Eruca.<br />
<br />
“Ben, io essayava recitar ‘<i>Como le parve apicula</i>’, ma illo veniva differente!” Alice respondeva in un voce multo melancholic.<br />
<br />
“Recita ‘<i>Vetule patre mie</i>’,” diceva le Eruca.<br />
Alice prendeva un mano al altere, e comenciava:—<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIlgnVYB82YdAJJE1sgOGhH83O8kfDYiupFy6F4tdO3SVUmNtnByJ_wOVFwbMPfidv94JGleTqWmUiT_sPSRgD1C5vwduBK-Q0Y2wl_1EEGvNKFvAAvsR2tIaj2mYH3M3AHLgxDVJohuw/s1600/1book15.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIlgnVYB82YdAJJE1sgOGhH83O8kfDYiupFy6F4tdO3SVUmNtnByJ_wOVFwbMPfidv94JGleTqWmUiT_sPSRgD1C5vwduBK-Q0Y2wl_1EEGvNKFvAAvsR2tIaj2mYH3M3AHLgxDVJohuw/s320/1book15.jpg" width="320" /></a>“Vetule patre mie,” le pupo diceva<br />
Vost' capillos es ora tro blanc;<br />
Ma incessante sur le testa vos vos leva—<br />
Debe vos facer lo, sia franc?”<br />
<br />
"Io timeva, quando illos era brun,<br />
A mi cerebro un accidente;<br />
Ma ora que certo io habe necun,<br />
Io lo face repetitemente."<br />
<br />
"Car vetulo, que vos non me comprende mal,<br />
Troppo grasse que vos deveniva;"<br />
Vos ancora face ille saltos mortal—<br />
Conta, per favor, que vos motiva?<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9tIKElqgv4iOHIEue2Piboi4xVVo_XMVpAahY_NjHEfSIgOJjHtlwnzaenOP3uZSW-s_caDRXKQGjbEdFsJhjFZOJdVYhlIzTYMfADue92zfyFiuLF0eYQ4z1uQA0ZSO-tDfD6t9QGc8/s1600/1book16.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9tIKElqgv4iOHIEue2Piboi4xVVo_XMVpAahY_NjHEfSIgOJjHtlwnzaenOP3uZSW-s_caDRXKQGjbEdFsJhjFZOJdVYhlIzTYMfADue92zfyFiuLF0eYQ4z1uQA0ZSO-tDfD6t9QGc8/s320/1book16.jpg" width="320" /></a></div>
Diceva le sage in buclas de argento:<br />
"Mi membros restava vigorose<br />
Per usar de iste bonissime unguento—<br />
Compra un poco, non es costose."<br />
<br />
"Vos es vetule," le juvene le voca,<br />
"e masticar cosas dur es trica<br />
Ma vos mangiava usque le becco del oca<br />
Como vos lo face, me explica?<br />
<br />
"Quando juvene, io jam iva a judicio,<br />
E disputava con mi marita;<br />
E le maxilla, post tante sacrificios,<br />
Indurava al resto del vita."<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitUmpLRoHUFm_v9l5vM_UVAeTHyA945iSBQFuhahOLP5xdnxbuNLHWZZcnup8gx_lLlXLseLMpdOgoyumDpSlKvLXSLzfCHEWDzIZ85K3nLUt8tnrTYK0QxgmflHp5BK70S2YmcLmz7G4/s1600/1book17.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitUmpLRoHUFm_v9l5vM_UVAeTHyA945iSBQFuhahOLP5xdnxbuNLHWZZcnup8gx_lLlXLseLMpdOgoyumDpSlKvLXSLzfCHEWDzIZ85K3nLUt8tnrTYK0QxgmflHp5BK70S2YmcLmz7G4/s320/1book17.jpg" width="320" /></a><br />
"Vos es vetule, on suppone que le viso<br />
non plus es qua in juventute<br />
Ma vos balancia le anguilla sur le naso<br />
Que vos faceva tan astute"?<br />
<br />
"Io respondeva tres questiones, illo basta, <br />
Non te da aeres e non plus bala!<br />
Con tante nonsensos, mi patientia se guasta.<br />
Va o io te pulsa per le scala!"<br />
<br />
“Isto non esseva dicte correcto,” diceva le Eruca.<br />
<br />
“Non <i>assatis </i>correcto, io lo time,” diceva Alice, timidemente: “alcun del parolas ha essite alterate.” <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2bIa7F6VEF60DTBH9uWYSwnvA48N7lHK-IRUb0cFmymxINPw43Ef74K36VK6zum1HM4HrU7Ej786vbwQD2CYbXONVSxwJiKe286Y2YaY61TT-TWx2HZbgouORBkPkPB8Mnza_fBfgM2Q/s1600/1book18.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2bIa7F6VEF60DTBH9uWYSwnvA48N7lHK-IRUb0cFmymxINPw43Ef74K36VK6zum1HM4HrU7Ej786vbwQD2CYbXONVSxwJiKe286Y2YaY61TT-TWx2HZbgouORBkPkPB8Mnza_fBfgM2Q/s320/1book18.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
“Illo es errate del principio al fin,” diceva le Eruca, decisemente; e il habeva un silentio durante alcun minutas.<br />
<br />
Le Eruca era le prime a parlar.<br />
<br />
De que grandor vole vos esser?” illo demandava.<br />
<br />
“Oh, io non es meticulose con grandores,” Alice hastivemente respondeva; “solo il place a necuno cambiar de grandor repetitemente, vos sape.”<br />
<br />
“Io <i>non </i>sape,” diceva le Eruca.<br />
<br />
Alice diceva nihil: illa nunquam habeva essite tante vices contradicte in tote su vita antea, e illa sentiva que illa iva perder su calma.<br />
“Es vos contente ora?” diceva le Eruca.<br />
<br />
“Ben, il me placerea esser un <i>poc </i>major, senior, si vos non se importa,” diceva Alice: “tres pollices [7,5 cm] es un altura assi miserabile pro haber.”<br />
<br />
“Illo es un altura multo bon in veritate!” diceva le Eruca furiose, ponente se erecte durante que parlava (illo era exactemente tres pollices alte).<br />
<br />
“Ma io non es accostumate a illo!” supplicava le povre Alice in un tono commovente. E illa pensava con se mesme “Io volerea que le creaturas non era tanto facilemente offendite!”<br />
<br />
“Vos se habitua a illo post alcun tempore,” diceva le Eruca; e poneva le nargile in su bucca, e comenciava a fumar novemente.<br />
<br />
Ille tempore Alice attendeva patientemente usque decider a parlar novemente. In un minuta o duo le Eruca tirava le nargile del bucca, e oscitava un o duo vices, e se succuteva. Tunc illo descendeva le champignon, e repeva per le herba, e solmente commentava, durante que vadeva, “Un latere la facera plus alte, e le altere la facera plus basse.”<br />
<br />
“Un latere de <i>que</i>? Le altere latere de <i>que</i>?” pensava Alice con se mesme.<br />
<br />
“Del champignon,” diceva le Eruca, justo como si illa habeva demandate in alte voce; e in un altere momento illo era foras de vista.<br />
<br />
Alice reguardava le champignon con le aere pensative durante un minuta, essayante discerner qual era su duo lateres; e, como illo era perfectemente rotunde, illa lo trovava un question multo difficile. Totevia, al fin illa extendeva su bracios circum illo tanto longe quanto era possibile, e lo rumpeva un morsello del bordo con cata mano.<br />
<br />
“E ora qual es qual?” illa se diceva, e mordettava un poc del morsello in le mano derecte pro essayar le effecto. Le momento sequente illa sentiva un colpo violente sub su mento: illo habeva attingite su pede!”<br />
<br />
Illa era vermente espaventate con iste multo subite cambio, ma illa sentiva que il habeva nulle tempore a perder, post que illa reduceva rapidemente: dunque illa presto se effortiava a mangiar un poco del altere morsello. Su mento era premite tanto presso verso su pede, que a pena il habeva spatio pro aperir su bucca; ma illa succedeva al fin, e se arrangiava a inglutir un poco del morsello in le mano sinistre.<br />
<br />
“Uf, mi capite es libere al fin!” diceva Alice in un tono de delecto, le qual deveniva in allerta in un altere momento, quando illa notava que on non poteva trovar su humeros in ulle parte: toto que illa poteva vider, quando mirava a basso, era un immense longitude de collo, le qual semblava eriger se como un pedunculo sur un mar de folios verde que jaceva longe infra illa.<br />
<br />
“Que <i>pote </i>esser tote ille cosas verde? diceva Alice. “E a ubi se <i>ha </i>vadite mi humeros? E oh, mi povre manos, como esque io non pote vider vos?” Illa los moveva, durante que parlava, ma nulle effecto semblava resultar, salvo un parve succussa inter le distante folios verde.<br />
<br />
Post que il semblava haber nulle chance de portar su manos supra usque su capite, illa essayava portar su capite infra usque <i>illos</i>, e illa se incantava de trovar que su collo se inclinarea facilemente in qualcunque direction, como un serpente. Illa habeva justo succedite a curvar lo a basso in un gratiose zigzag, e immergeva inter le folios, le quales illa trovava esser nulle altere cosa que le cyma del arbores sub le quales illa habeva vagate, quando un sibilo acute la faceva arretrar pressatemente: un large columba volava verso su facie, e la batteva violentemente con su alas.<br />
<br />
“Serpente!” critava le Columba.<br />
<br />
“Io <i>non </i>es un serpente!” diceva Alice indignate. “Lassa me!”<br />
<br />
“Serpente, io repete!” repeteva le Columba, ma in un tono plus submisse, e addeva, con un specie de singulto, “io essayava ubique, ma nihil sembla contentar los!”<br />
<br />
“Io non ha le minime idea de que vos parla,” diceva Alice.<br />
<br />
“Io ha essayate le radices, io ha essayate le ripas, io ha essayate le sepes,” le Columba continuava, sin attender la; “ma ille serpentes! Nihil los contenta!”<br />
<br />
Alice era de plus in plus confuse, ma illa pensava que de nihil servirea dicer necun altere cosa usque le Columba habeva finite.<br />
<br />
“Como si jam non era assatis penose covar le ovos,” diceva le Columba, “ma io debe ancora vigilar le serpentes, nocte e die! Guai, io non habeva un sol batter de palpebras de somno iste tres septimanas!”<br />
<br />
“Io regretta multo que vos ha essite enoiate,” diceva Alice, qui comenciava a comprender lo que illo voleva dicer.<br />
<br />
“E justo quando io prendeva le arbore plus alte in le bosco,” continuava le Columba, elevante su voce a un crito, “e justo quando io pensava que io esserea libere de illos al fin, illos non se contenta e serpe a basso desde le cello! Ugh, Serpente!”<br />
<br />
“Ma io <i>non </i>es un serpente, io vos conta!” diceva Alice. “Io es un—io es un—“<br />
<br />
“Ben! <i>Que </i>es vos?” diceva le Columba. “Io pote vider vos essayar inventar alco!”<br />
<br />
“Io—io es un pueretta!,” diceva Alice, assatis dubitose, post que illa memorava le multe cambios per le quales illa habeva passate ille die.<br />
<br />
“Un historia vermente probabile! diceva le Columba in un tono del plus profunde minusprecio. “Io ha viste multissime puerettas in mi vita, ma nunquam <i>una </i>con un collo assi grande como illo! No, no! Vos es un serpente; e de nihil servi denegar lo. Io suppone que vos me contara postea que vos non jammais ha gustate un ovo!” <br />
<br />
“Io <i>jam </i>ha gustate ovos, certemente,” diceva Alice, qui era un puera multo honeste; “ma puerettas mangia ovos assi como le serpentes, vos sape.”<br />
<br />
“Io non lo crede,” diceva le Columba; “ma si illas los mangia, ben, tunc illas es un specie de serpente: illo es toto que io pote dicer.”<br />
<br />
Illo era un idea assi nove pro Alice, que illa era assatis silente durante un minuta o duo, le qual dava al Columba le opportunitate de adder “Vos cerca ovos, io lo sape assatis ben; e que me importa si vos es un pueretta o un serpente?” <br />
<br />
“Illo importa multissimo a <i>me</i>,” diceva Alice hastivemente; “ma io non cerca ovos, a caso; e, si io cercava, io non volerea le <i>vostres</i>: illos non me place crude.”<br />
<br />
“Ma, sia distante, tunc!” diceva le Columba in un tono irritate, durante que se accommodava novemente sur su nido. Alice se quattava inter le arbores tanto ben como illa poteva, perque su collo se intricava inter le ramos, e de tempore in tempore illa habeva que stoppar se e distorquer lo. Post un momento illa memorava que illa ancora prendeva le morsellos de champignon in su manos, e illa se poneva a laborar con attention, mordettante un e tunc le altere, deveniente alcun vices plus alte, e alteres plus basse, usque illa habeva succedite in apportar se a su altura habitual.<br />
<br />
Il habeva passate tante tempore desde que illa habeva alco presso del grandor correcte, que illa se sentiva multo estranie al comencio; ma illa se habituava a illo in poc minutas, e comenciava a parlar con se mesme, como habitualmente, “Ben, le prime medietate de mi plano es complete ora! Quanto confuse tote ille cambios es! Io nunquam essera secur de lo que io va esser de un minuta al altere! Totevia, io retornava a mi grandor correcte: le proxime cosa es, arrivar a ille belle jardin—como io <i>succedera </i>in facer isto, io me demanda?” Quando illa diceva isto, illa arrivava subito a un loco aperite, con un parve casa in illo circa quatro pedes [1,2 m] alte. “Quicunque vive ibi,” pensava Alice, “io non debe arrivar a illes con <i>iste </i>grandor: perque, io debe espaventar les multissimo!” Dunque illa comenciava a mordettar le morsello in le mano derecte novemente, e non se aventurava a approximar le casa usque illa se apportava a altura de novem pollices [20 cm].<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">(Continua postea...</span><span style="font-style: normal;">)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-14633192725451203532016-10-15T22:55:00.000-03:002018-03-23T19:48:25.937-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 4. Le Conilio Invia un Billetto<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><i> (Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe ci: <a href="http://linguonauta.blogspot.com.br/2016/10/le-aventuras-de-alice-in-le-pais-del.html">3. Un Cursa de Caucus e un Longe Conto</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">
<span style="font-family: inherit;">4. Le Conilio Invia un Billetto</span></span></h3>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Il era le Conilio Blanc, qui retornava trottante lentemente, e con le aere anxiose durante que vadeva, como si illo habeva perdite alco; e illa lo audiva murmurante se “Le Duchessa! Le Duchessa! O mi car patas! Oh mi pilos e mustachios! Illa me executara, tanto certo como furettos son furettos! Ubi <i>pote </i>io haber los laxate, io me demanda?” Alice presto presumeva que illo quereva le flabello e le par de blanc guantos de capretto, e illa multo cortesemente comenciava a cercar los, ma non se poteva vider los in ulle parte—toto semblava haber cambiate desde que illa habeva natate in le stagno; e le grande sala, con le tabula de vitro e le parve porta, habeva evanescite completemente.<br />
<br />
Multo tosto le Conilio notava Alice, durante que illa cercava, e illo la vocava, in un tono irate, “Basta, Mary Ann, que face tu hic? Curre a casa iste momento, e reporta me un par de guantos e un flabello! Rapido, jam!” E Alice era tanto stupefacte que illa curreva presto in le direction que illo punctava, sin essayar explicar le error que illo habeva committite.<br />
<br />
“Ille me confundeva con su camerera,” illa se diceva durante que curreva. “Quanto surprise ille essera quando discoperir qui es io! Ma il es melio apportar le su flabello e su guantos—id es, si io pote trovar los.” Durante que diceva isto, illa trovava un nette casetta, sur cuje porta esseva un placa de bronzo con le nomine “C. BLANC” gravate sur illo. Illa entrava sin batter, e se hastava a ascender le scalas, in un grande timor de incontrar le ver Mary Ann, e esser fortiate a lassar le casa ante que illa habeva trovate le flabello e le guantos.<br />
<br />
‘Quanto estranie il sembla,” Alice se diceva, “facer commissiones pro un conilio! Io suppone que Dinah me ordinara commissiones postea!” E illa comenciava a imaginar le tal cosas que evenirea: “Senioretta Alice! Veni directemente a hic, e se prepara pro tu promenada! ‘Io va in un minuta, nurse! Ma io debe vigilar iste cavo de mus usque Dinah retorna, e non lassar que le mus sorti.’ Ma io crede,” Alice continuava, “que illes non lassarea Dinah restar in le casa si illa comenciava a mandar le personas de iste maniera!”<br />
<br />
In ille momento illa trovava su cammino intra un parve camera irreprochabile con un tabula presso le fenestra, e sur illo (como illa sperava) un flabello e duo o tres pares de minuscule blanc guantos de capretto: illa prendeva le flabello e un par de guantos, e iva justo lassar le camera, quando su oculos se dirigeva a un parve bottilia que stava presso al speculo. Iste vice il habeva nulle etiquetta con le parolas “BIBE ME“, ma nonobstante illa lo discorcava e lo poneva in su labios. “Io sape que <i>alco</i> interessante certo eveni,” illa se diceva, “quandocunque io mangia o bibe alco: dunque io tosto videra lo que iste bottilia face. Io spera que illo me face crescer novemente, perque vermente io es assatis fatigate de esser un cosetta assi minuscule!”<br />
<br />
E isto de fato eveniva, e multo plus tosto que illa habeva expectate: ante que illa habeva bibite medie bottilia, illa trovava su capite premente verso le tecto, e debeva curvar se pro salvar su collo de rumper se. Illa hastivemente bassava le bottilia, dicente se “Isto jam suffice—Io spera que io cresce plus nihil—Tal como io es, io non pote exir per le porta—Io volerea que io non habeva bibite tanto multissime!” <br />
<br />
Guai! Il era troppo tarde pro desirar illo! Illa continuava a crescer, e crescer, e multo tosto habeva que genicular se in le solo: in un altere minuto il non habeva ni mesmo spatio pro isto, e illa experiva le sensation de jacer in le solo con un cubito verso le porta, e le altere bracio curvate circum su capite. Ancora illa continuava a crescer, e, como ultime recurso, illa poneva un bracio foras le fenestra, e un pede per intra le camino, e se diceva “Ora io pote facer necun altere cosa, quecunque eveni. Que me <i>advenira</i>?”<br />
<br />
Fortunatemente pro Alice, le parve bottilia magic habeva ora su integre effecto, e illa non plus cresceva: ancora il era inconfortabile, e, como il semblava non haber le minime chance de que illa exirea del camera novemente, sin dubita illa se sentiva infelice.<br />
<br />
<span id="goog_724591976"></span><span id="goog_724591977"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCgxLU7igC52e_WEhfmo-mmVMGe-kS1NIfL_jcHUBk88g8KcYRp2OhQarJmdBgYQ5YUy7mF_uoQmgmt1AGPsbH-RsY2z8EiF_1i9ekiweZZeqYDwCKryfPrb39ewMkYElTwqZ9RoqfQXY/s1600/1book10.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCgxLU7igC52e_WEhfmo-mmVMGe-kS1NIfL_jcHUBk88g8KcYRp2OhQarJmdBgYQ5YUy7mF_uoQmgmt1AGPsbH-RsY2z8EiF_1i9ekiweZZeqYDwCKryfPrb39ewMkYElTwqZ9RoqfQXY/s320/1book10.jpg" width="320" /></a>“Il era multo plus placente in casa,” pensava le povre Alice, “illac on non sempre cresceva e </div>
<div style="text-align: justify;">
diminueva, e on non es mandate per muses e conilios. Io quasi desira que io non habeva entrate ille cavo de conilio—e ancora—e ancora—es assatis curiose, nonne, un tal vita como iste! Io imagina lo que <i>pote </i>haber evenite a me! Quando io soleva leger contos de fees, io imaginava que ille typo de cosa nunquam eveniva, e ora hic io es in medio de un! Il deberea haber un libro scripte super me, deberea haber! E si tosto que io cresce, io scribera un— ma io jam es crescite ora,” illa addeva in un tono dolorose: “al minus il ha nulle spatio <i>hic </i>pro crescer plus .” <span id="goog_724591962"></span><span id="goog_724591963"></span><br />
<br />
“Ma tunc,” pensava Alice, “ io <i>nunquam </i>essera plus vetule que io es ora? Isto essera un conforto, de certe maniera—nunquam esser un femina vetule—ma tunc—sempre haber lectiones a apprender! Oh, <i>isto </i>non me placera!<br />
<br />
“Oh, tu fatue Alice!” illa se respondeva. “Como pote tu apprender lectiones hic? Guai, il ha a pena spatio pro <i>te</i>, e nulle spatio del toto pro qualcunque libros scholar!”<br />
<br />
Dunque illa continuava, primo illa prendeva un latere e tunc le altere, e faceva de illo toto un considerabile conversation; ma post alcun minutas illa audiva un voce que veniva de foras, e illa cessava pro ascoltar lo.<br />
<br />
“Mary Ann! Mary Ann!” diceva le voce. “Reporta me mi guantos iste momento!” Tunc veniva un ambular de parve pedes sur le scalas. Alice sapeva que il era le Conilio veniente cercar la, e illa tremeva usque succuter le casa, oblidante completemente que illa era ora circa mille vices plus large que le Conilio, e habeva nulle ration de timer lo.<br />
<br />
Tosto le Conilio arrivava al porta, e essayava aperir lo; ma, como le porta aperiva verso le latere interne, e le cubito de Alice era presse fortemente contra illo, iste tentativa se revelava un insuccesso. Alice lo audiva dicer “Tunc io ambira e entrara per le fenestra.”<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk7bUxxp03ymhKlJRxpQSwVLrga8C5n3fYW1lT4CO6LDN8ytw3BK0l_FtO_yf5C-iKXKK6yg9czzWJwsEUcQTMQc7xjwpDjDpkmLV5RqRJ09OgSzMJiqdwq1fpNrDBVHGzbtCNDVuwtjw/s1600/1book11.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk7bUxxp03ymhKlJRxpQSwVLrga8C5n3fYW1lT4CO6LDN8ytw3BK0l_FtO_yf5C-iKXKK6yg9czzWJwsEUcQTMQc7xjwpDjDpkmLV5RqRJ09OgSzMJiqdwq1fpNrDBVHGzbtCNDVuwtjw/s320/1book11.jpg" width="216" /></a>“<i>Isto </i>vos non facera!” pensava Alice, e, post attender usque illa imaginava haber audite le Conilio justo infra le fenestra, illa subito extendeva su mano, e faceva un movimento de attrappar in le aere. Illa non capturava qualcosa, ma illa audiva un parve stridor, un cadita, e un ruito de vitro rumpente, con isto concludeva que possibilemente illo habeva cadite in un estufa de cucumbre, o alcun tal cosa. <br />
<br />
Postea veniva un voce irate—del Conilio—“Ludoviko! Ludoviko! Ubi es vos?” E tunc un voce que illa nunquam habeva audite antea, “Certo, io estas hic! Io excava le pomos, via honoro!” <br />
<br />
“Vos excava le pomos, vermente!” diceva le Conilio irritatemente. “Hic! Veni e adjuta me con <i>isto</i>!” (Sonos de plus vitros rumpente.)<br />
<br />
“Ora dice me, Ludoviko, que es illo in le fenestra?”<br />
<br />
“Certo, illo estas un brako, via honoro! <br />
<br />
“Un bracio, imbecille! Qui jammais videva un bracio de iste grandor? Ma como! Illo plena le integre fenestra!”<br />
<br />
“Certo, illo lo plena, via honoro: ma illo de facto estas un brako.”<br />
<br />
“Ben, illo de nihil servi illac, comocunque: va e tira lo de ibi!”<br />
<br />
Il habeva un longe silentio post isto, e Alice solo poteva audir susurros aliquando; per exemplo “Certo, illo non me place, via honoro, del toto, del toto!” “Face lo que io manda, coardo!” e al fin illa extendeva su mano novemente, e faceva un altere movimento de attrappar in le aere. Iste vice il habeva <i>duo </i>parve stridores, e plus sonos de vitro rumpente. “Quante multe estufas de cucumbre debe haber! Pensava Alice. “Io me demanda lo que illes facera proximo! Si illes vole tirar me per le fenestra, io desira que illes <i>succede</i>! Io es secur que io non vole remaner plus ulle tempore hic!” <br />
<br />
Illa attendeva durante alcun tempore sin audir alcun altere cosa: al fin veniva un strepito de multe voces totes parlante al mesme tempore: illa discerneva le parolas: “Ubi es le altere scala?— Ma, io solo debeva apportar un. Bill ha le altere—Bill! Apporta lo hic, pupo!—Hic, pone los in pede in iste angulo—No, attacha los un al altere primo—illos ancora non attinge ni le medietate del necessari—Oh, illos servira multo ben. Non sia meticulose—Hic, Bill! Prende iste corda— Esque le tecto supportara?—Memora ille ardesia laxe—Oh, illo veni a basso! Que nos abassa le capite!” (un ruitose crepitation.) “Ora, qui faceva illo?—Era Bill, io imagina—Qui debe descender le camino?—No, Io non! <i>Vos </i>lo facera!—<i>Ille </i>cosa io alsi non facera!—Bill debe descender—Hic, Bill! Le maestro dice que vos debe descender le camino!”<br />
<br />
“Oh! Dunque Bill debe descender le camino, nonne? se diceva Alice. “Guai, illes sembla sempre prender le avantage super Bill! Io non volerea entrar in le pelle de Bill jammais: iste camino es stricte, sin dubita; ma io <i>pensa </i>que io pote calcar un poco!”<br />
<br />
Illa mitteva su pede tanto intra le camino como illa poteva, e attendeva usque illa audiva un parve animal (illa non poteva divinar de que sorta illo era) grattante e debattente se per le camino presso supra illa: tunc, se dicente “Iste debe esser Bill,” illa dava un belle calco, e attendeva lo que evenirea proximo.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVuSJorbv1pxw9ogdcyZBcfu5EDEHGgcaMUvma1GrPZ_ABuBK5cCVnx6dmCcYgxceqq9a3FfxOWodBdfzuLFAXxJZHTq5OJZOBbQTqTix-BZqilVCgpIrOMU1YWbaWyLNUvdH-q0cBukw/s1600/1book12.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVuSJorbv1pxw9ogdcyZBcfu5EDEHGgcaMUvma1GrPZ_ABuBK5cCVnx6dmCcYgxceqq9a3FfxOWodBdfzuLFAXxJZHTq5OJZOBbQTqTix-BZqilVCgpIrOMU1YWbaWyLNUvdH-q0cBukw/s320/1book12.jpg" width="119" /></a>Le prime cosa que illa audiva era un choro general de “Ibi va Bill!” tunc le sol voce del Conilio—Attrappa le, in le sepe!” tunc silentio , e tunc un altere confusion de voces—“Prende su capite—Da le brandy—Non le suffoca—Que occurreva, vetule companion? Que vos adveniva? Conta lo nos!</div>
<div style="text-align: justify;">
Al fin veniva un voce debile e stridulante (“Iste es Bill,” pensava Alice), “Ben, io a pena sape—Non plus, gratias; io es melior ora—ma io es multissimo confuse pro contar les—toto que io sape es, alco me colpava como in ille joculo del diabolo-in-le-cassa, e io volava supra como un rocchetta!” <br />
<br />
“Assi vos faceva, vetule companion!” diceva le alteres.<br />
<br />
“Nos debe arder le casa!” diceva le voce del Conilio. E Alice vocava, tanto alte como illa poteva, “Si vos lo face, io pone Dinah verso vos!”<br />
<br />
Il habeva un silentio mortal instantaneemente, e Alice pensava con se mesme ‘io me demanda que illes <i>facera </i>proximo! Si illes ha alcun senso, illes retira le tecto.” Post un minuta o duo, illes comenciava a mover se novemente, e Alice audiva le Conilio dicer “Un sol carretta de mano sufficera, pro comenciar.”<br />
<br />
“Un sol carretta de mano con <i>que</i>?” pensava Alice. Ma illa non habeva plus dubita, in le momento sequente un pluvia de parve petrettas entrava strepente per le fenestra, e alcun de illos la attingeva in le facie. “Io ponera un fin a isto,” illa se diceva, e critava “Es melio non facer illo de nove!” le qual produceva un altere silentio mortal.<br />
<br />
Alice notava, con alcun surprisa, que le petrettas tote deveniva parve tortas durante que cadeva al solo, e un idea brillante adveniva a su capite. “Si io mangia un de iste tortas,” illa pensava, “certemente habera <i>alcun </i>cambio in mi grandor; e post que possibilemente illo non pote facer me major, illo debe facer me minor, io suppone.” <br />
<br />
Dunque illa inglutiva un del tortas, e era incantata de trovar que illa comenciava a contraher directemente. Si tosto que illa era assatis parve pro transversar le porta, illa exiva currente le casa, e trovava un attruppamento de animales e aves attendente in le exterior. Le povrette Lacerta, Bill, era in le centro, essente retardate per duo porcos de India, qui lo dava alco de un bottilia. Illes tote accurreva verso Alice le momento que illa appareva; ma illa fugiva currente tanto rapido como illa poteva, e tosto se trovava secur in un dense bosco. <br />
<br />
“Le prime cosa que io debe facer,” se diceva Alice, durante que illa vagava per le bosco, “es crescer al mi grandor correcte novemente; e le secunde cosa es trovar mi cammino usque ille jardin adorabile. Io pensa que illo essera le melior plano.”<br />
<br />
Il sonava un excellente plano, sin dubita, e multo nettemente e simplicemente arrangiate: le sol difficultate era, que illa non habeva le minor idea de como poner lo in practica; e; durante que illa scrutava anxiosemente inter le arbores, un parve latrato acute justo supra su capite la faceva mirar in alto multo pressatemente. <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYU0-skWdh4DrfvYewIxQKFt90hauCoCXAK0xZd4uuTFOsC-5LAe9CXDwzCo8TM1Cuq4c0wR96491Blo0jP5cSDNU0LW0JM2Rmx2qIEo9d5g3nRfKgg58XTbxFXnevxqwK1svvFU5JHIA/s1600/1book13.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYU0-skWdh4DrfvYewIxQKFt90hauCoCXAK0xZd4uuTFOsC-5LAe9CXDwzCo8TM1Cuq4c0wR96491Blo0jP5cSDNU0LW0JM2Rmx2qIEo9d5g3nRfKgg58XTbxFXnevxqwK1svvFU5JHIA/s320/1book13.jpg" width="267" /></a> Un enorme canetto la mirava in basso con large oculos rotunde, e debilemente extendente un pata, essayante toccar la. “Povretto!” diceva Alice, in un tono amicabile, e illa essayava a pena sibilar a illo; ma illa se espaventava terribilemente sempre que pensava que illo debeva haber fame, in tal caso il esserea multo probabile que illo la mangiarea in despecto de tote su adulation.<br />
<br />
Sapiente a pena lo que faceva, illa prendeva un parve morsello de baston, e lo extendeva al canetto: in ille momento le canetto saltava con tote su pedes al aere al mesme tempore, con un latrato de delecto, e curreva verso le baston, e tentava prender lo con le dentes: tunc Alice se evadeva detra un grande cardo, pro evitar esser calcate; e, le momento que illa appareva in le altere latere, le canetto curreva un altere vice verso le baston, e cadeva con le capite sur le calces in su pressa pro prender lo: tunc Alice, pensante que il era quasi como jocar con un cavallo de carga, e expectante a cata momento esser premite sub su pedes, curreva circum le cardo novemente: tunc le canetto comenciava un serie de assaltos verso le baston, currente, a cata vice, multo curte avante e assatis longe retro, e latrante raucamente tote le tempore, usque al fin illo se sedeva multissimo distante, anhelante, tirante le lingua del bucca, e su grande oculos semiclaudeva. <br />
<br />
Isto semblava a Alice un bon opportunitate por facer su escappata: dunque illa presto partiva, e curreva usque illa era multo fatigate e foras de halito, e usque le latrato del canetto sonava assatis debile a distantia.<br />
<br />
“Nonobstante que canneto tanto amabile illo era!” diceva Alice, durante que illa se appoiava verso un button de auro a reposar se, e se flabellava con un del folios. “Il me placerea multo inseniar lo trucos, si—si io habeva totevia le grandor correcte pro facer lo! Oh vita! Io quasi me habeva oblidate que io debe crescer novemente! Lassa me vider—como io <i>pote </i>attinger iste objectivo? Io suppone que io debe mangiar o biber alcun cosa o altere; ma le grande question es ‘Que?’” <br />
<br />
Le grande question certemente era “Que?” Alice reguardava circum illa le flores e le folios de herba, ma illa non poteva vider nihil que semblava como le cosa correcte a mangiar o biber in ille circumstantias. Il habeva un grande champignon crescente presso illa, con circa le mesme altura que illa, e, quando illa lo habeva reguardate in basso, e de ambe lateres, e detra, il occurreva a illa que deberea tamben reguardar supra e vider lo que era in alto de illo.<br />
<br />
Illa se allongava supra in puncta del pedes, e spiava super le bordo del champignon, e su oculos immediatemente se incontrava con les de un grande eruca blau, sedite in alto, con su bracios cruciate, quietemente fumante un longe nargile, e non notante mesmo minimemente ni illa ni qualcunque altere cosa.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">(Continua postea...</span><span style="font-style: normal;">)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-49530090916422376582016-10-02T17:16:00.000-03:002017-07-09T18:28:05.581-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 3. Un Cursa de Caucus e un Longe Cauda<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><i> (Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe ci: <a href="http://linguonauta.blogspot.com.br/2016/09/le-aventuras-de-alice-in-le-pais-del_17.html">2. Le Stagno de Lacrimas</a>)</i></span></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h3 style="text-align: justify;">
3. Un Cursa de Caucus e un Longe Cauda</h3>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Illes era vermente un gruppo estranie que se assemblava sur le ripa—le aves con plumas immunde, le animales con lor pilos adherente al pelle, e totes guttante, enoiate, e inconfortabile.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Le prime question naturalmente era, como devenir sic de nove: illes habeva un consultation super isto, e post alcun minutas il semblava assatis natural a Alice trovar se parlante familiarmente con illos, como si illa los habeva cognoscite durante tote su vita. In veritate, illa habeva un disputa assatis longe con le Lori, qui al fin deveniva irritate, e solo diceva “io es plus vetule que vos, e io debe saper melio.” E isto Alice non permitterea sin saper que etate illo habeva, e, como le Lori decisemente refusava de revelar su etate, il restava nihil a dicer.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Al fin le Mus, qui semblava esser un persona de alcun autoritate inter illos, vocava “Sede, tote vos, e ascolta me! Io tosto los facera sic de nove!” Illes tote se sedeva presto, in un grande rondo, con le Mus in le centro. Alice manteneva su oculos anxiosemente fixate sur illo, perque illa era secur que prenderea un frigido si illa non deveniva sic multo tosto.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ahem!” diceva le Mus con aere de importante. “Es tote vos preste? Isto es le cosa plus sic que io cognosce. Silentio ubique, per favor! ‘Guilhelmo le Conquisitor, cuje causa era favorate per le papa, era tosto submittite al Angleses, qui voleva leaders, e habeva essite ultimemente multo accostumate al usurpation e al conquesta. Edwin e Morcar, le contes de Mercia e Northumbria—’” </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ugh!” diceva le Lori, con un fremito.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Pardona me!” diceva le mus, arrugante le fronte, ma multo politemente. “Parlava vos?”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io non!” diceva le Lori, hastivemente.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io pensava que vos parlava,” diceva le Mus. “Io procede. ‘Edwin e Morcar, le contes de Mercia e Northumbria, declarava su appoio a ille; e mesmo Stigand, le archiepiscopo patriotic de Canterbury, trovava esser consiliabile—’”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Trovava <i>que</i>?” diceva le Anate.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Trovava <i>esser</i>,” le Mus respondeva ben enoiatemente: “naturalmente vos sape lo que ‘esser’ significa.”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io sape multo ben lo que ‘esser’ significa, quando io trova un esser,” diceva le Anate: “illo es generalmente un rana, o un verme. Le question es, que trovava le archiepiscopo?”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Le Mus non notava iste question, ma pressatemente continuava, “‘—trovava esser consiliabile ir con Edgar Atheling incontrar Guilhelmo e offerer a ille le corona. Le conducta de Guilhelmo primo era moderate. Ma le insolentia de su Normandos—’ Como va vos usque ora, mi cara?” illo continuava, tornante se a Alice durante que parlava.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Tanto molliate como sempre,” diceva Alice in un tono de melancholia: “illo non sembla siccar me del toto.”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“In ille caso,” diceva le Dodo solemnemente, ponente se in pede. “Io supplica que le reunion se ajorna, pro le immediate adoption de remedios plus energic—”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Parla interlingua!” diceva le Aquiletto. “Io non sape le significato del medietate de ille longe parolas, e, ultra illo, io non crede que vos lo sape alsi!” E le Aquiletto flecteva le capite a basso pro occultar un surriso: alcun del altere aves faceva risettos audibile.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Lo que io iva dicer,” diceva le Dodo in un tono offendite, “era, que le melior cosa pro facer nos sic esserea un cursa de caucus.”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Que es un cursa de caucus?” diceva Alice; non que illa multo voleva saper, ma le Dodo habeva pausate como si illo pensava que <i>alcuno </i>debeva parlar, e necuno altere semblava inclinate a dicer qualcosa.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ben,” diceva le Dodo, “le melior maniera de explicar lo es facer lo,” (E, como tu pote voler essayar le cosa tu mesme, alcun die de hiberno, io te contara como le Dodo lo faceva.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Primo illo marcava un pista de cursa, in un sorta de circulo (“le forma exacte non importa,” illo diceva), e tunc tote le gruppo era placiate per le pista, hic e ibi. Il habeva nulle “Un, duo, tres, e va!”, in veritate illes comenciava a currer quando les placeva, e exiva quando les placeva, de sorta que il non era facile saper quando le cursa terminava. Totevia quando illes habeva currite durante circa un medie hora, e era assatis sic de nove, le Dodo subito vocava “Le cursa terminava!” e illes tote se attruppava circum illo, anhelante, e demandante “Ma qui ha ganiate?”</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMaERlpQBo6KZmd5Yby5685PMqDWnpBwfNa91CHOs40AQ0WloGQpVsw6IZSWcfMcRXfqiZpF4l3mNxMPW1axtdDRDw-F8JjCos3jgWzS67CM7oM1T3u3VD0ELvz5dNU3XmQiF396-RQKY/s1600/1book8.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMaERlpQBo6KZmd5Yby5685PMqDWnpBwfNa91CHOs40AQ0WloGQpVsw6IZSWcfMcRXfqiZpF4l3mNxMPW1axtdDRDw-F8JjCos3jgWzS67CM7oM1T3u3VD0ELvz5dNU3XmQiF396-RQKY/s320/1book8.jpg" width="280" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Iste question le Dodo non poteva responder sin pensar multissimo, e ille stava pro un longe tempore con un sol digito presse sur su fronte (le position in le qual tu sole vider Shakespeare, in le picturas de ille), durante que le alteres attendeva in silentio. Al fin le Dodo diceva “Tote le mundo ha ganiate, e totes debe haber premios.”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ma qui debe dar le premios?” un considerabile choro de voces demandava.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ben, <i>illa</i>, naturalmente,” diceva le Dodo, punctante a Alice con un sol digito; e le integre gruppo presto se attruppava circum illa, vocante, in un maniera confuse, “Premios! Premios!”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice non habeva idea de que facer, e in despero illa poneva su mano in le tasca, e tirava un cassa de confectos (fortunatemente le aqua salate non habeva se mittite in illo), e distribueva los como premios. Il era exactemente un sol pecia pro cata uno.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Ma illa debe haber un premio pro illa mesme, nonne,” diceva le Mus.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Naturalmente,” le Dodo respondeva multo seriosemente. “Que altere ha vos in vostre tasca?” illo continuava, tornante se a Alice.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Solo un digital,” diceva Alice tristemente.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Da me lo,” diceva le Dodo.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tunc illes tote se attruppava circum illa un altere vice, durante que le Dodo solemnemente presentava le digital, dicente “Nos roga que vos accepta iste elegante digital”; e, quando illo habeva finite iste breve discurso, illes tote se allegrava.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice trovava le integre cosa multo absurde, ma illes tote habeva le aere tanto grave que illa non osava rider; e, como illa non poteva pensar qualcosa a dicer, illa simplicemente se inclinava, e prendeva le digital, e se faceva semblar tanto solemne como illa poteva.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHCvqljzXaNshDaAxNmYs3NyAaUDYJTvk7C6MDWShANt30mjDY93KPj7lg6itFAwrsN17gFXfqCiTDUtrJOXLzLQZGWHcxRiLSSFQ7YNGwOn2aNPmlCVZfBQvCyndvcxM4QlwzEJwA8HI/s1600/1book9.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHCvqljzXaNshDaAxNmYs3NyAaUDYJTvk7C6MDWShANt30mjDY93KPj7lg6itFAwrsN17gFXfqCiTDUtrJOXLzLQZGWHcxRiLSSFQ7YNGwOn2aNPmlCVZfBQvCyndvcxM4QlwzEJwA8HI/s320/1book9.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Le proxime cosa era mangiar le confectos: isto causava alcun ruito e confusion, post que le aves grande se plangeva de que illos non poteva gustar le lores, e le parves suffocava e debeva esser colpate legiermente in le dorso. Totevia, totes era preste al fin, e illes se sedeva de nove in un rondo, e rogava que le Mus les contava alcun altere cosa.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Vos promitteva contar nos su historia, nonne,” diceva Alice, “e a causa de que vos odia—ille duo animales con C,” illa addeva in un susurro, medio timente que illo esserea offendite de nove.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io ha un longe e triste causa!” diceva le Mus, qui se tornava a Alice, e suspirava.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Illo es un longe <i>cauda</i>, certemente,” diceva Alice, mirante a basso meraviliate con le cauda del Mus; “ma perque vos lo appella triste?” E illa continuava imaginante le <i>cauda </i>durante que le Mus contava le <i>causa</i>, de maniera que le idea que illa habeva del conto era assi:—</div>
<br />
“Furia a un<br />
mus parlava, <br />
Quando in casa <br />
lo trovava, ‘Que<br />
<span style="font-size: x-small;">nos va a justitia: <br /> Io proces-<br /> sara a te.—<br /> Io non<br /> acceptara <br /> artificio:<br /> Nos debe <br /> haber le <br /> judicio;</span> <br />
<span style="font-size: xx-small;"> <span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: xx-small;"></span>Que tal <br /> iste ma-<br /> tino io ha <br /> nihil a <br /> a facer.’ <br /> Le mus al <br /> can accu-<br /> sator, ‘Ma <br /> dice me <br /> car senior, <br /> Sin jury<br /> o judice,<br /> de que <br /> servi <br /> ille <br /> corte?’ </span> <br /> ‘Io sera <br /> le ju-</span><br />
<span style="font-size: xx-small;">dice, <br /> e le jury,’ <br /> diceva <br /> Furia al <br /> povre </span><br />
<span style="font-size: xx-small;"> mure:<br /> ‘Tu <br /> sera<br /> ju-<br /> di-<br /> cate,<br /> e con- <br /> dem-<br /> na-<br /> te <br /> a <br /> mor- <br /> te.’<u><br /></u></span><span style="font-size: xx-small;"><br /></span><br />
<div style="text-align: justify;">
“Vos non attende!” diceva le Mus a Alice, severmente. “A que pensava vos?”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io vos roga pardono,” diceva Alice multo humilemente: “vostre cauda ha arrivate al quinte curva, nonne?”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Vos non me ascoltava, solo mi cauda <i>notava</i>!” critava le Mus, sever e multo <i>irate</i>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Vostre cauda <i>nodava</i>!” diceva Alice, sempre preste a facer se utile, e con le aere anxiose. “Oh, lassa me adjutar a disfacer le nodo!”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io non facera alcun tal cosa,” diceva le Mus, qui se levava e se vadeva. “Vos me insulta per parlar tal nonsenso!”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io non voleva insultar vos!” se defendeva le povre Alice. “Ma vos es tanto facilemente offendite, nonne!”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Le mus solo grunniva in replica.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Per favor retorna, e fini vostre historia!” Alice lo clamava. E tote le alteres la accompaniava in choro “Si, per favor!” Ma le Mus solo succuteva su capite impatientemente, e ambulava un poco plus rapidemente.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Qual damno, illo non vole remaner ci!” suspirava le Lori, si tosto que illo era assatis foras de vista; e un vetule Crabba prendeva le opportunitate de dicer a su filia “Ah, mi cara! Que iste sia un lection pro que tu nunquam perde <i>tu </i>calma!”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Tene vostre lingua, Mama!” diceva le juvene Crabba, un poco irritate. “Vos face mesmo un ostrea perder le patientia!”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io volerea haber nostre Dinah hic, como io vole!” diceva Alice in alte voce, dirigente se a necuno in particular. “<i>Illa </i>tosto lo reportarea hic!.”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“E qui es Dinah, si io pote aventurar me a demandar le question?” diceva le Lori.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice respondeva avidemente, perque illa era sempre preste a parlar super su animal: “Dinah es nostre catta. E illa es un grande maestro in attrappar muses, vos non imagina! E oh, io volerea que vos poteva vider la post aves! Ben, illa mangiarea un avetto tanto tosto como illa lo mirava!”</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Iste discurso causava un inquietude remarcabile inter le gruppo. Alcun del aves se hastava a sortir presto: un vetule Pica comenciava a se involver attentemente, remarcante “Io vermente debe ir a casa: le aere nocturne non beneface mi gorga!” E un Canario vocava su filios in un tremule voce, “Veni con me, mi caros! Il es jam le hora que tote vos debe esser in lecto!” Sur varie pretextos tote illes se vadeva, e Alice era tosto lassate sol.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“Io volerea non haber mentionate Dinah!” illa se diceva in un tono de melancholia.” Necuno sembla amar la, hic in basso, e io es secur que illa es le melior catto in le mundo! Oh, mi car Dinah! Io me demanda si io jammais te videra novemente!” E hic le povre Alice comenciava a plorar de nove, perque illa se sentiva multo sol e melancholic. In un instante, totevia, illa de nove audiva un parve ambular de pedes a distantia, e illa mirava supra avidemente, medio sperante que le Mus habeva cambiate de idea, e retornava pro finir su historia.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">(Continua postea...</span><span style="font-style: normal;">)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
<br />linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-6928242059036491732016-09-17T17:28:00.001-03:002018-02-18T17:38:51.292-03:00Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 2. Le Stagno de Lacrimas<div class="western" style="page-break-before: always;">
</div>
<div class="western" style="page-break-before: always; text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><i> (Si tu ancora non lo faceva, tu pote leger le capitulo previe ci: <a href="http://linguonauta.blogspot.com/2016/09/le-aventuras-de-alice-in-le-pais-del.html">1. Intra le Cavo de Conilio</a>)</i></span> </div>
<h2 class="western" style="page-break-before: always;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias </h2>
<h3 class="western" style="page-break-before: always;">
2. Le
Stagno de Lacrimas </h3>
<h3 class="western" style="page-break-before: always;">
</h3>
<div style="font-style: normal;">
<br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO5xoaj6T50ScGyNgvcwnH2QiK_VVa1BT075jMM1zyd1pgojYgucDC4Px7df6nmF2k_FKJqir0f5YUWEuHr7a-AnKIscoFJOGxQnWnSbVcthqptuPWEuEzwTai8DIScGirX7js0y4ANKA/s1600/1book4.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgO5xoaj6T50ScGyNgvcwnH2QiK_VVa1BT075jMM1zyd1pgojYgucDC4Px7df6nmF2k_FKJqir0f5YUWEuHr7a-AnKIscoFJOGxQnWnSbVcthqptuPWEuEzwTai8DIScGirX7js0y4ANKA/s320/1book4.jpg" width="142" /></a>‘De plus in plus curiosissime!’
clamava Alice (illa era tanto surprisa, que per le momento illa
realmente oblidava como parlar bon interlingua); ‘ora io me extende
como le plus grande telescopio que jammais existeva! Adeo, pedes!’
(perque quando illa reguardava su pedes in basso, illos semblava
esser quasi foras de vista, de tanto que se distantiava). ‘Oh, mi
povre pedettos, io me demanda qui los vestira vostre scarpas e
calceas ora, caros? Io es secur que io <i>non potera</i>! Io essera
multissimo distante pro turbar me con vos: vos debe arrangiar se in
le melior maniera que vos pote;<span lang="zxx">—</span><span lang="zxx">ma
io debe esser gentil con illos,' pensava Alice, 'o forsan illos non
ambulara le cammino que io vole ir! Lassa me vider: io los dara un
nove par de bottas tote Natal.'</span></div>
</div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">E il</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">l</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">a
</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">continuava
planante con se mesme como illa </span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">lo
facerea</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">.</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">‘</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">Illos
</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">deberea</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">
ir per le </span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">currero</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">,</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">’</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">
illa pensava </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">‘</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">e
</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">como</span></span><span lang="zxx"><span style="font-style: normal;">
comi</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">c
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">il</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
semblara, invia</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">r</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
presentes al p</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;"></span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">roprie
pede de alcuno! E quanto </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">original</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
le adresses </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">parera!</span></span></div>
<br />
<pre class="western"> Honorabile Sr. Pede Derecte de Alice
<span lang="ia">Le tapete,</span>
<span lang="ia">presso Le Guardafoco,</span>
<span lang="ia">(con amor de Alice).</span></pre>
<div style="font-style: normal;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
Oh vita, qual nonsenso io parla!’</div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span lang="ia"><span style="font-style: normal;">Justo tunc su
capite </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">colpava
l</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">e
tecto del sala: </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">de
facto illa </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">era</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
ora multo plus </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">de</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
novem pedes </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">[tres
metros] </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">alte</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">,
e illa </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">presto</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
prendeva le parve clave aurate e se hastava a ir al porta del jardin.
</span></span>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span lang="ia"><span style="font-style: normal;">Povre Alice! Il
era le melior que illa poteva facer, jacer in le solo de un latere </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">e</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
mirar </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">le
jardin</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">al
altere</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">con un
oculo; ma </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">le
sperantia de </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">transversar
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">lo </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">era
minor que jammais: illa </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">se
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">sedeva
e comenciava a plorar de nove.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘<span lang="ia"><span style="font-style: normal;">Tu deberea
avergoniar se de se mesme.’ diceva Alice, ‘un puera grande como
te,’</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">(illa </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">securmente
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">poteva
dicer isto), </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">‘restar
plorante de iste maniera! Stoppa iste instante, Io te manda!’</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">Ma
illa continuava </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">in
le</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
mesme </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">maniera</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">,
plorante gallons de lacrimas, </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">usque
il habeva un </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">large</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">stagno</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
circum illa, circa quatro pollices </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">[dece
centimetros] </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">profunde</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
e attingente le </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">parte</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
inferior del sala.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span lang="ia"><span style="font-style: normal;">P</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">ost
un tempore illa audiva un parve ambular de pedes a distantia, e illa
hastivemente siccava su oculos </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">pro</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
vider lo que veniva. Il era le Conilio Blanc </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">qui
retornava</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">,
splendidemente vestite, con un par de </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;"><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">blanc </span></span>guantos </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">de
pelle de capretto </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">in
un mano e un grande flabello in le altere: ille veniva trottante
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">multissimo
hastive, murmurante a se mesme durante que ille veniva, ‘Oh! le
Duchessa, le Duchessa! Oh! </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">q</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">ue
illa non</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
deveni </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">feroce
si io </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">la
habeva facte attender</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">!’
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">Alice
se sentiva tanto desperate que illa era preste a demandar adjuta de
qualcuno; </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">dunque</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">,
quando le Conilio veniva presso illa, illa comenciava, in un basse e
timide voce, ‘Si il vos place, senior—' Le Conilio </span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">se
supersaltava</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">
</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">abruptemente</span></span><span lang="ia"><span style="font-style: normal;">,
laxava le guantos blanc e le flabello</span></span>, e escappava
intra le obscuritate tanto rapido como ille poteva ir.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDu4iiNeogp__vGMOif3DxBdwc1Zvad3TQE0umWHJiq7sVHqOHEsRjmNctrMBGtIS-ZqEfUN0Qu4dGj0ZSJ0l1zz03BLCpw9QmqxonBpL0f7LtN5ml5TOi3g39kAZ1V3OJdaqpyD5Vyus/s1600/1book5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDu4iiNeogp__vGMOif3DxBdwc1Zvad3TQE0umWHJiq7sVHqOHEsRjmNctrMBGtIS-ZqEfUN0Qu4dGj0ZSJ0l1zz03BLCpw9QmqxonBpL0f7LtN5ml5TOi3g39kAZ1V3OJdaqpyD5Vyus/s320/1book5.jpg" width="272" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Alice prendeva le flabello e le guantos, e, post que le sala era
multo calide, illa flabellava tote le tempore durante que parlava:
‘Vita, vita! Quanto bizarre toto es hodie! E heri le cosas eveniva
tanto usual. Io me demanda si io ha essite cambiate in le nocte?
Lassa me pensar: era io le mesme quando io me levava iste matino? Io
quasi pensa que io pote memorar de sentir me differente. Ma si io non
es le mesme, le proxime question es, Qui realmente es io? Ah, <i>illo</i>
es le grande enigma!’ E illa comenciava a reflecter super tote le
pueros que illa cognosceva que era del mesme etate que illa, pro
vider si illa poterea haber essite cambiate pro alcun de illes.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘Io es secur que io non es Ada,’ illa diceva, ‘perque su
capillo ha ille longe buclas, e le mie non ha buclas del toto; e io
non es secur si io pote esser Mabel, perque io sape super tote le sorta de cosas, e illa, oh! illa sape tanto poco! In ultra, <i>illa es
</i><span style="font-style: normal;">illa, e </span><i>io es</i><span style="font-style: normal;">
io, e—oh vita, que confuse toto es! Io essayara si io sape tote le
cosas que io soleva saper; </span><span style="font-style: normal;">Lassa
me vider: quatro vices cinque es dece-duo, e quatro vices sex es
dece-tres. E quatro vices septe es</span><span style="font-style: normal;">—o</span><span style="font-style: normal;">h
vita! Io nunquam arrivara al vinti </span><span style="font-style: normal;">de
iste maniera.</span><span style="font-style: normal;"> Totevia, le
Tabella de Multiplication non </span><span style="font-style: normal;">importa
tanto</span><span style="font-style: normal;">: que nos essaya
Geographia. London es le capital de Paris, e Paris es le capital de
Roma, e Roma—no, toto </span><i>illo</i><span style="font-style: normal;">
es errate. Io es certe! Io debe haber essite cambiate pro Mabel! Io
essayara dicer “</span><i>Como le parve—” </i><span style="font-style: normal;">e
illa cruciava </span><span style="font-style: normal;">le</span><span style="font-style: normal;">
manos sur su gremio </span><span style="font-style: normal;">como</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">se</span><span style="font-style: normal;">
diceva</span><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">un
</span><span style="font-style: normal;">lection, e comenciava a
</span><span style="font-style: normal;">recitar</span><span style="font-style: normal;">
lo, ma su voce sonava rauc e estranie, e le parolas non veniva </span><span style="font-style: normal;">del</span><span style="font-style: normal;">
mesme </span><span style="font-style: normal;">maniera </span><span style="font-style: normal;">que illos soleva:</span><i>—</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<pre class="western"> <i>'Como le parve crocodilo</i>
<i>Ostenta le cauda que ama,</i>
<i>E mana le aquas del Nilo</i>
<i>Sur cata aurate squama!</i>
<i>Quanto allegre illo sembla surrider,</i>
<i>Quando aperi su ungulas nettemente,</i>
<i>E le parve pisces va cognoscer</i>
<i>Su dulce maxilla surridente!'</i></pre>
<pre class="western"><i> </i></pre>
</div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
‘Io es secur que illos non son le parolas correcte,’ diceva le
povre Alice, e su oculos se plenava de lacrimas de nove durante que
illa continuava, ‘Io debe esser Mabel depost toto, e io debera
partir e habitar in ille casetta stricte, e habera quasi nulle joculo
con que jocar, e oh! multissime lectiones a apprender! No, io
prendeva un resolution sur illo; si io es Mabel, io remanera hic in
basso! De nihil servira illes ponente lor capites a basso e dicer
“Veni hic supra de nove, car mie!” Io solo mirara supra e dicera
“Qui es io tunc? Dice me primo, e tunc, si il me place esser ille
persona, io ascendera: si non, io remanera hic in basso usque io esser
alcun altere persona”—ma, oh vita!’ clamava Alice, con un
subite eruption de lacrimas, ‘Io desira que illes pone lor capites
a basso’ Io es vermente fatigate de esser completemente sol hic!’</div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
Post dicer isto, illa reguardava su
manos, e era surprise de vider que illa habeva ponite un del parve
guantos blanc del Conilio durante que illa parlava. ‘Como <i>pote</i>
io haber facte illo?’ illa pensava, ‘Io debe haber diminuite de
nove.’ Illa se levava e vadeva al tabula pro mensurar se per illo,
e trovava que, tanto certe como illa poteva precisar, illa era ora
circa duo pedes [sexanta centimetros] alte, e continuava a reducer
rapidemente: illa tosto discoperiva que le causa de isto era le
flabello que illa prendeva, e illa lo laxava hastivemente, justo a
tempore de evitar reducer se completemente.</div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
‘Io escappava per poco!’ diceva
Alice, multissime stupefacte con le subite cambio, ma gaudeva mul<br />
to de trovar que ancora existeva; ‘e ora al jardin!’ e illa curreva
con tote velocitate retornante al parve porta: ma, guai! Le
portetta era claudite de nove, e le clavetta aurate jaceva sur le
tabula de vitro como antea, ‘e le cosas son pejor que jammais,’
pensava le parve puera, ‘perque io jammais era tanto parve como
illo, jammais! E io declara que illo es troppo mal, assi illo es!</div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb-Fb91dVZPBAP7p5KEHcJP3R2lh0H265S_FQhzH33pgwf_fMmJgUF-l8II4DeN74ijPN30hN6pGxOIEY0-kpPQnPmufnUE_ezrEotrpAYi0kX-tiCQBEi_0UgLfA-JzGgEi1soBhSQao/s1600/1book6.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjb-Fb91dVZPBAP7p5KEHcJP3R2lh0H265S_FQhzH33pgwf_fMmJgUF-l8II4DeN74ijPN30hN6pGxOIEY0-kpPQnPmufnUE_ezrEotrpAYi0kX-tiCQBEi_0UgLfA-JzGgEi1soBhSQao/s200/1book6.jpg" width="200" /></a>Post illa dicer iste parolas su pede glissava, e in le instante
sequente, splash! Illa era usque su mento intra le aqua salate. Su
prime idea era que illa de alcun maniera cadeva intra le mar, ‘e in
ille caso io pote retornar per le ferrovia,’ illa se diceva. (Alice
habeva essite in le litore un vice in su vita, e habeva arrivate a un
conclusion general, que ubicunque tu va in le costa de Anglaterra tu
trovara un grande quantitate de <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Bathing_machine">machinas
de banio</a> in le mar, alcun pueros fodente le arena con palettas de
ligno, tunc un fila de <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Common_lodging-house">albergos</a>,
e detra illos un station ferroviari.) Totevia, illa tosto
comprendeva que illa era in le stagno de lacrimas que illa habeva
plorate quando illa era novem pedes [tres metros] alte.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘Io desirarea que io non habeva plorate tanto!’ diceva Alice,
durante que illa natava, essayante trovar como exir. ‘Io essera
punite per illo ora, io suppone, necante me in mi proprie lacrimas!
Illo essera un cosa bizarre, securmente! Totevia, toto es bizarre
hodie.’</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Justo tunc illa audiva alcun cosa projectante le aqua del stagno a poc
distantia, e illa natava plus presso a comprender lo que illo era:
primo illa pensava que illo debeva esser un morsa o hippopotamo, ma
tunc illa memorava como parve illa era ora, e illa tosto comprendeva
que il era solmente un mus que habeva glissate intra ibi como illa.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘Servirea de alcun cosa, ora,’ pensava Alice, ‘parlar con
iste mus? Toto es tanto extraordinari hic in basso, que io poterea
pensar que il es multo probabile que ille pote parlar: comocunque il
non ha damno in essayar.’ Dunque illa comenciava: ‘O Mus, sape
vos como exir de iste stagno? Io es multo fatigate de natar per hic, O
Mus!’ (Alice pensava que iste debeva esser le maniera correcte de
se parlar con un mus: illa habeva nunquam facte tal cosa antea, ma
illa memorava haber viste in le Grammatica Latin de su fratre. ‘Un
mus—de un mus—a un mus—un mus—O mus!') Le mus la reguardava
assatis inquisitivemente, e la semblava batter le palpebras de un de
su oculettos, ma illo diceva nihil.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘Forsan illo parla altere idioma,’ pensava Alice; io
sponde que illo es un mus francese, que veniva con Guilhelmo le
Conquisitor.’ (Perque, con tote su cognoscentia de historia, Alice
non habeva un notion multo clar de quante tempore retro qualcosa
habeva evenite.) Dunque illa comenciava de nove: ‘<i>Ou est ma
chatte?’ </i><span style="font-style: normal;">le qual era le prime
phrase in su libro </span><span style="font-style: normal;">scholar.
Le Mus dava un salto subite exiente del aqua, e semblava fremer
pavorosemente </span><span style="font-style: normal;">ubique</span><span style="font-style: normal;">.
‘Oh io vos roga pardon</span><span style="font-style: normal;">o</span><span style="font-style: normal;">!’
</span><span style="font-style: normal;">clamava</span><span style="font-style: normal;">
Alice hastivemente, timente que illa habeva ferite le sentimentos del
povre animal. ‘Io oblidava completemente que il non vos place
cattos.’</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘<span style="font-style: normal;">Non place cattos!’ </span><span style="font-style: normal;">clamava</span><span style="font-style: normal;">
le Mus, in </span><span style="font-style: normal;">un voce passionate
e stridente. ‘Il <i>vos </i></span><span style="font-style: normal;">placerea
cattos si vos era io?’</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWlOpIY4C4iWW-7_wz59aWAiu-_Vxm3NyuOVPxIb2o-XZAL0dybiIbwKWVhk1tJLZ6ZxOIWWRHngkj9oSaQHrQG54ziH7zsMEvnduD0RRmnP605hieYxJZVEmBvPKFiAPV3eo06sfvAmM/s1600/1book7.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWlOpIY4C4iWW-7_wz59aWAiu-_Vxm3NyuOVPxIb2o-XZAL0dybiIbwKWVhk1tJLZ6ZxOIWWRHngkj9oSaQHrQG54ziH7zsMEvnduD0RRmnP605hieYxJZVEmBvPKFiAPV3eo06sfvAmM/s320/1book7.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
‘Ben, forsan no,’ diceva Alice in
un tono consolatori: ‘Non vos irrita con illo. E ancora io desira
que io vos poteva monstrar nostre catta Dinah: io pensa que vos prenderea un dilection a cattos si vos poteva cognoscer solmente illa.
Illa es un cosa quiete assi adorabile,’ Alice continuava a parlar, medio con se mesme, durante que natava pigremente per le stagno, ‘e
illa sede presso al foco ronronante assi bellemente, leccante su
patas e lavante su facie—e illa es un cosa suave assi agradabile de
curar— e illa es un maestro in attrappar muses.—oh, io vos roga pardono!’ clamava Alice de nove, perque iste vice le Mus se
ericiava per ubique, e illa se sentiva certe que illo vermente se
offendeva. ‘Nos non parlara plus sur illa si vos prefere que non.’ </div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘Nos non parlara?’ clamava le Mus, qui tremeva usque le fin de
su cauda. ‘Como si <i>io </i><span style="font-style: normal;">parlarea
</span><span style="font-style: normal;">super</span><span style="font-style: normal;">
tal subjecto! Nostre familia sempre </span><i>odiava</i><span style="font-style: normal;">
cattos: cosas horrende, basse e vulgar! Non me lassa audir iste
nomine de nove!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘In veritate, io non parlara! diceva Alice, in un grande
haste a cambiar le subjecto del conversation. ‘Esque vos—esque vos ama—vos ama—canes?' Le Mus non respondeva, dunque Alice continuava
avidemente: 'Il ha un canetto assi agradabile presso nostre casa, le
qual me placerea monstrar vos! Un terrier de oculos brillante, vos sape, con oh, longe pilos crispe brun! E illo reporta cosas quando on los jecta, e illo se erige e roga le dinar, e tote le sorta de cosas—io
non memora le medietate de illos— e illo pertine a un fermero, vos sape, e ille dice que illo es assi utile, ille vale cento libras!
Ille dice que illo occide tote le rattos e—oh vita!' clamava Alice
in un tono afflicte, ‘io time que io lo offendeva de nove!’
Perque le Mus natava distantiante se de illa tanto ben como illo
poteva ir, e faceva un commotion considerabile in le stagno durante que illo
vadeva.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dunque illa vocava blandemente depost illo, ‘Car Mus! Retorna hic, e nos non parlara plus sur cattos ni canes, si illos non vos place!’ Quando le Mus audiva isto, ille se tornava e natava
lentemente verso illa: su facie era assatis pallide (de passion,
Alice pensava), e illo diceva in un basse voce tremule, ‘Que nos arriva al ripa, e tunc io vos contara mi historia, e vos comprendera
per que io odia cattos e canes.’</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Il jam era tempore de ir, perque le stagno deveniva assatis
populate con le aves e altere animales que habeva cadite in illo: il
habeva un Anate e un Dodo, un Lori e un Aquiletto, e plure altere
creaturas curiose. Alice menava le cammino, e tote le gruppo natava
al ripa.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">(Continua postea...</span><span style="font-style: normal;">)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Notas:
</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original
in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll,
1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8264444682341103152.post-54960216422046370132016-09-09T21:25:00.000-03:002017-06-03T19:43:54.343-03:00 Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias - 1. Intra le Cavo de Conilio<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;">
<br /></div>
<h2 style="text-align: justify;">
Le Aventuras de Alice in le Pais del Meravilias</h2>
<h4 style="text-align: justify;">
1. Intra le Cavo de Conilio</h4>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdLSy9RyEFSL8BQoE7UnUB4TxZ8OKK8odAcgL7tXYsvPxUi572MKOttaXua_7raCM8SaNYPj4YVi-TMGdHBNzYZHvdApioePnIQ_uIERI1VjCtsKHGb5qcjX1h0Nr9Eg9PZzXZYugplns/s1600/1book1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdLSy9RyEFSL8BQoE7UnUB4TxZ8OKK8odAcgL7tXYsvPxUi572MKOttaXua_7raCM8SaNYPj4YVi-TMGdHBNzYZHvdApioePnIQ_uIERI1VjCtsKHGb5qcjX1h0Nr9Eg9PZzXZYugplns/s320/1book1.jpg" width="209" /></a><br />
Alice comenciava a sentir se multo fatigate de seder se con su
soror sur le ripa, e de haber nihil a facer: un o duo vices illa habeva spiate le libro que su soror legeva, ma il non habeva picturas o
conversationes in illo, ‘e de que servi un libro,’ pensava Alice
‘sin picturas o conversationes?’</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dunque illa ponderava in su proprie mente (tanto ben como illa
poteva, perque le die calide la faceva sentir se multo somnolente e
stupide), si le placer de facer un guirlanda de margaritas valerea le
pena de levar se e colliger le margaritas, quando subito un Conilio
Blanc con oculos rosate passava currente presso illa.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Il habeva nihil de <i>tanto</i> remarcabile in illo; ni Alice
trovava <i>tanto</i> extraordinari audir le Conilio se dicer, ‘Oh vita! Oh vita! Io arrivara in retardo!’ (quando illa lo pensava multo
postea, il occurreva a illa que deberea haber se meraviliate de isto,
ma in ille tempore toto semblava assatis natural); ma quando le
Conilio vermente <i>tirava un horologio del tasca de su gilet</i><span style="font-style: normal;">,
e lo reguardava, e tunc se hastava a sequer, Alice subito se poneva
in pede, perque il fulgurava in su mente que illa nunquam habeva
viste antea un conilio ni con un tasca in le gilet, ni </span><span style="font-style: normal;">con
un horologio pro tirar de illo, e ardente de curiositate, illa
curreva trans le campo post illo, e fortunatemente arrivava justo a
tempore de vider lo saltar a basso intra un grande cavo de conilio
sub le sepe.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">In le instante sequente</span><span style="font-style: normal;">,
a basso vadeva Alice post illo, sin considerar al minus un vice
como realmente illa exirea de ibi</span><span style="font-style: normal;">.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">Le cavo de conilio continuava
recto como un tunnel pro alcun cammino, e tunc se inclinava subito a
basso, tanto subito que Alice non habeva un momento pro pensar de
stoppar se ante que illa </span><span style="font-style: normal;">se
trovava cadente intra un puteo multo profunde.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">O </span><span style="font-style: normal;">le
puteo era multo profunde, o illa cadeva multo lentemente, perque illa habeva abundantia de tempore durante que descendeva pro
reguardar circum illa e demandar se </span><span style="font-style: normal;">de</span><span style="font-style: normal;">
lo que </span><span style="font-style: normal;">e</span><span style="font-style: normal;">venirea
proximo. Primo, illa </span><span style="font-style: normal;">essayava
</span><span style="font-style: normal;">mirar a basso e discerner lo
que la advenirea, ma il era multo obscur pro vider qualcosa; tunc
illa reguardava al lateres del puteo, e notava que illos era plenate
con armarios e plancas de libros; hic e ibi illa videva mappas e
picturas </span><span style="font-style: normal;">pense con cavilias.
Illa prendeva un jarra de un del plancas durante que illa passava;
illo era etiquettate como ‘MARMELADA DE ORANGE’, ma, a su grande
disappunctamento, illo era vacue: i</span><span style="font-style: normal;">l</span><span style="font-style: normal;">
non la placeva laxar le jarra pro timor de occider alcuno, dunque succedeva in</span><span style="font-style: normal;"> poner lo in un del armarios </span><span style="font-style: normal;">durante
que</span><span style="font-style: normal;"> illa cadeva preter illo</span><span style="font-style: normal;">.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘<span style="font-style: normal;">Ben!’ </span><span style="font-style: normal;">se
diceva</span><span style="font-style: normal;"> Alice </span><span style="font-style: normal;">mentalmente</span><span style="font-style: normal;">,
‘post </span><span style="font-style: normal;">un</span><span style="font-style: normal;">
cadita assi grande como iste, io</span><span style="font-style: normal;">
pensara</span><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">nihil
de</span><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">cader
</span><span style="font-style: normal;">rolante le</span><span style="font-style: normal;">
scalas! Quante brave illes tote me trovara </span><span style="font-style: normal;">in</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">casa</span><span style="font-style: normal;">!
Perque, </span><span style="font-style: normal;">io querelarea nihil</span><span style="font-style: normal;">,
</span><span style="font-style: normal;">mesmo si</span><span style="font-style: normal;">
io cadeva del </span><span style="font-style: normal;">alto</span><span style="font-style: normal;">
del casa!’ (</span><span style="font-style: normal;">le qual</span><span style="font-style: normal;">
era probabilemente ver.)</span></div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">A </span><span style="font-style: normal;">basso,
a basso, a basso. </span><span style="font-style: normal;">Finira
</span><i>n</i><i>unquam</i><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">le
cadita</span><span style="font-style: normal;">! ‘Io me demanda
quante millias io ha cadite usque ora?’ illa diceva in alte voce.
‘Io </span><span style="font-style: normal;">me approxima a alicubi</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">presso le</span><span style="font-style: normal;">
centro del terra. Lassa me vider: illo debe esser quatro milles
millias a basso, io pensa</span><span style="font-style: normal;">—'
</span><span style="font-style: normal;">(como tu vide, Alice </span><span style="font-style: normal;">habeva
</span><span style="font-style: normal;">apprend</span><span style="font-style: normal;">ite</span><span style="font-style: normal;">
plure tal cosas in su lectiones in </span><span style="font-style: normal;">le</span><span style="font-style: normal;">
classe scholar, e </span><span style="font-style: normal;">ben que</span><span style="font-style: normal;">
iste non era un opportunitate multo bon pro ostentar su cognoscentia,
perque il habeva necuno pro ascoltar la, </span><span style="font-style: normal;">repeter in alte voce ancora </span><span style="font-style: normal;">era </span><span style="font-style: normal;">un
</span><span style="font-style: normal;">bon practica)’ </span><span style="font-style: normal;">—
</span><span style="font-style: normal;">si, ist</span><span style="font-style: normal;">o</span><span style="font-style: normal;">
es circa le distantia correcte</span><span style="font-style: normal;">—
</span><span style="font-style: normal;">ma tunc io me demanda, </span><span style="font-style: normal;">que</span><span style="font-style: normal;">
Latitude </span><span style="font-style: normal;">o </span><span style="font-style: normal;">Longitude
io </span><span style="font-style: normal;">attingeva?’ (Alice
habeva nulle idea de que era Latitude o Longitude, ma pensava que
illos era </span><span style="font-style: normal;">belle </span><span style="font-style: normal;">grande
parolas a dicer.)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;"> </span>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">T</span><span style="font-style: normal;">osto
illa comenciava de nove. ‘Io me demanda si io cader</span><span style="font-style: normal;">a</span><span style="font-style: normal;">
</span><i>trans le integre</i><span style="font-style: normal;">
terra! Quanto amusante i</span><span style="font-style: normal;">l</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">semblara</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">surger</span><span style="font-style: normal;">
inter personas que ambula con le capite a basso! Le </span><span style="font-style: normal;">A</span><span style="font-style: normal;">ntipathias,
io pensa</span><span style="font-style: normal;">—' (</span><span style="font-style: normal;">illa
</span><span style="font-style: normal;">assatis gaudeva </span><span style="font-style: normal;">de
</span><span style="font-style: normal;">que necuno </span><span style="font-style: normal;">ascoltava</span><span style="font-style: normal;">
iste vice, </span><span style="font-style: normal;">viste que illo non
sonava realmente </span><span style="font-style: normal;">como </span><span style="font-style: normal;">le
parola correcte) '— </span><span style="font-style: normal;">ma io
debera questionar les qual es le nomine del pais, nonne. Per favor,
seniora, es hic</span><span style="font-style: normal;">
Nove Zelanda o Australia?’ (e illa essayava </span><span style="font-style: normal;">facer
un reverentia durante que illa parlava—imagina </span><i>facer un
reverentia</i><span style="font-style: normal;"> durante que tu cade
per le aere! Pensa </span><span style="font-style: normal;">que tu
succede a facer lo?) ‘E qual puer</span><span style="font-style: normal;">etta</span><span style="font-style: normal;">
ignorante illa pensara que io es pro haber questionate! No, i</span><span style="font-style: normal;">o
debe nunquam questionar: forsan io lo videra scripte alicubi.’</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;"> </span>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">A basso, a basso, a basso. Il </span><span style="font-style: normal;">non
habeva altere cosa a facer, dunque Alice tosto comenciava a parlar de
nove. ‘Dinah me regrettara multo iste vespere! Io lo pensa!’
(Dinah era le catta) ‘Io spera que illes se memora de su platto de
lacte al hora del the. Dinah mi car! Io desira que tu </span><span style="font-style: normal;">era</span><span style="font-style: normal;">
hic in basso con me! Il ha nulle muses in le aere, io lo time, ma tu
poterea attrappar un vespertilion, e illo es multo simile a un mus,
</span><span style="font-style: normal;">nonne</span><span style="font-style: normal;">.
Ma </span><span style="font-style: normal;">esque </span><span style="font-style: normal;">cattos
mangia vespertiliones, </span><span style="font-style: normal;">io
demanda</span><span style="font-style: normal;">?’ </span><span style="font-style: normal;">E
</span><span style="font-style: normal;">ora</span><span style="font-style: normal;">
Alice comenciava a sentir se assatis somnolente, e continuava a</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">dicer </span><span style="font-style: normal;">se</span><span style="font-style: normal;">,
in un maniera soniator, ‘Esque cattos mangia vespertiliones? Esque
cattos mangia vespertiliones?’, e alcun vices, ‘Esque
vespertiliones mangia cattos?’ perque, vi</span><span style="font-style: normal;">d</span><span style="font-style: normal;">e tu, como illa non poteva responder ambe questiones, il non importava
</span><span style="font-style: normal;">le</span><span style="font-style: normal;">
direction </span><span style="font-style: normal;">que </span><span style="font-style: normal;">illa
lo</span><span style="font-style: normal;">s</span><span style="font-style: normal;">
poneva. </span><span style="font-style: normal;">Illa sentiva que illa
addormiva, e habeva justo comenciate a soniar que illa ambulava mano
in mano con Dinah, e la diceva multo seriosemente, ‘Ora, Dinah,
dice me le veritate, ja mangiava </span><span style="font-style: normal;">tu
</span><span style="font-style: normal;">un vespertilion?’ quando
subito, tomp! tomp! </span><span style="font-style: normal;">a</span><span style="font-style: normal;">
basso illa </span><span style="font-style: normal;">se batteva verso
un</span><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">pila
de ramettos e folios sic, e le cadita </span><span style="font-style: normal;">se
finiva</span><span style="font-style: normal;">.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">Alice</span><span style="font-style: normal;">
ni un poco </span><span style="font-style: normal;">se feriva, </span><span style="font-style: normal;">e
illa saltava </span><span style="font-style: normal;">ponente </span><span style="font-style: normal;"><span style="font-style: normal;">se </span>in
pede</span><span style="font-style: normal;"> in un instante: illa
mirava </span><span style="font-style: normal;">supra</span><span style="font-style: normal;">,
</span><span style="font-style: normal;">ma toto era obscur in alto;
ante illa </span><span style="font-style: normal;">esseva</span><span style="font-style: normal;">
un altere longe passage, e le Conilio Blanc era ancora in vist</span><span style="font-style: normal;">a</span><span style="font-style: normal;">,
</span><span style="font-style: normal;">e illo se </span><span style="font-style: normal;">hasta</span><span style="font-style: normal;">va</span><span style="font-style: normal;">
a descender lo. Il non habeva un instante a perder: </span><span style="font-style: normal;">partiva</span><span style="font-style: normal;">
Alice como le vento, e arrivava justo a tempore de audir lo dicer,
</span><span style="font-style: normal;">durante que tornava </span><span style="font-style: normal;">un</span><span style="font-style: normal;">
angulo, ‘Oh mi aures e mustachios, quanto tarde il deveni!’ Illa
</span><span style="font-style: normal;">era presso detra illo quando
illa tornava le angulo, ma le Conilio non era plus visibile: illa se
trovava in un longe e basse sala, que era illuminate per un fila de
lampas suspense del tecto</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;"> </span>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">I</span><span style="font-style: normal;">l
habeva portas circum tote le sala, ma illos tote era serrate; e </span><span style="font-style: normal;">post</span><span style="font-style: normal;">
que Alice habeva </span><span style="font-style: normal;">percurrite</span><span style="font-style: normal;">
tote le cammino de un latere al altere, </span><span style="font-style: normal;">essayante
cata porta, illa ambulava tristemente per le centro, e se demandava
como exir de ibi.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7rPzCXqlVsHcuYB8GxER3yS3GdPRQmkzr9wAsN77rD9i-F7_qAo-0s3HqQJoBqIIADi8KA0WNnbu6mE41W8KCl1KefIYyLQ6xNtyCpejnwjJ3fYBB7V3UikFvY1MnwhtJNicl4VzAQ1E/s1600/1book2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7rPzCXqlVsHcuYB8GxER3yS3GdPRQmkzr9wAsN77rD9i-F7_qAo-0s3HqQJoBqIIADi8KA0WNnbu6mE41W8KCl1KefIYyLQ6xNtyCpejnwjJ3fYBB7V3UikFvY1MnwhtJNicl4VzAQ1E/s320/1book2.jpg" width="311" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">S</span><span style="font-style: normal;">ubito
illa trovava un tabul</span><span style="font-style: normal;">etta</span><span style="font-style: normal;">
de tres gambas, tote facte de vitro solide; il habeva nihil sur illo
excepte un minuscule clave aurate, e le prime pensata de Alice era
que illo poterea pertiner a un del portas del sala; ma, </span><span style="font-style: normal;">qual
pena</span><span style="font-style: normal;">! o le serraturas era
troppo grande, o le clave era troppo parve, ma in omne caso illo non
aperirea qualcunque de illos. Totevia, </span><span style="font-style: normal;">circulante
un secunde vice, illa trovava un parve cortina que illa non habeva
notate antea, e detra illo era </span><span style="font-style: normal;">un port</span><span style="font-style: normal;">etta</span><span style="font-style: normal;">
circa dece-cinque pollices [quaranta centimetros] alte: </span><span style="font-style: normal;">illa
essayava le clave</span><span style="font-style: normal;">tta</span><span style="font-style: normal;">
aurate in le serratura e, a su grande delecto, illo capeva</span><span style="font-style: normal;">!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">A</span><span style="font-style: normal;">lice
aperiva le porta e discoperiva que illo menava </span><span style="font-style: normal;">a</span><span style="font-style: normal;">
un parve passage, non major que un cavo de ratto: illa se geniculava
e </span><span style="font-style: normal;">reguardava, trans le
passage, le jardin plus adorabile que jam</span><span style="font-style: normal;">mais</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">on</span><span style="font-style: normal;">
habeva viste. Quanto illa aspirava exir de ille sala obscur, e vagar
inter ille lectos de flores splendide e ille fontanas fresc, ma illa
non poteva al minus </span><span style="font-style: normal;">passar su
capite trans le ostio del porta; ‘e mesmo si mi capite lo
transversava,’ pensava le povre Alice, ‘</span><span style="font-style: normal;">il
haberea</span><span style="font-style: normal;"> multo </span><span style="font-style: normal;">poc</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">utilitate</span><span style="font-style: normal;">
si non </span><span style="font-style: normal;">lo </span><span style="font-style: normal;">transversa</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">alsi </span><span style="font-style: normal;">mi
humeros.’ Oh, io desira que io poteva </span><span style="font-style: normal;">recolliger</span><span style="font-style: normal;">
me como un telescopio! Io pensa que io succederea, io solo debe
discoperir como comenciar.’ Como tu vide, tante cosas extraordinari
succedeva </span><span style="font-style: normal;">ultimemente, que
Alice habeva comenciate a pensar que multo</span><span style="font-style: normal;">
</span><span style="font-style: normal;">poc cosas de facto era
vermente impossibile.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
Il semblava que de nihil servirea
attender presso le parve porta, dunque illa retornava al tabula, con
alcun sperantia de trovar un altere clave sur illo, o al minus un
libro de regulas pro recolliger personas como on face con
telescopios: iste vice illa trovava un parve bottilia sur illo, (‘le
qual certemente non era hic antea,’ diceva Alice,) e circum le collo
del bottilia esseva un etiquetta de papyro, con le parolas ‘BIBE
ME’ bellemente impresse sur illo in grande litteras.</div>
<div style="font-style: normal; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9-RTyST0wrZP4Qlirb-ux5sf0uWFOu5l6N24TzN0ajlBbKfT2REFSd4epn1KCAHdSrWMwaInjactURS5v2apflvJ-skggK3E51UNmLLxqgtglK60sRl8dmjEL9YHHMQVyhcRTpZEqboE/s1600/1book3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9-RTyST0wrZP4Qlirb-ux5sf0uWFOu5l6N24TzN0ajlBbKfT2REFSd4epn1KCAHdSrWMwaInjactURS5v2apflvJ-skggK3E51UNmLLxqgtglK60sRl8dmjEL9YHHMQVyhcRTpZEqboE/s320/1book3.jpg" width="224" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Il era toto multo ben que illo diceva ‘Bibe me’, ma le sage parve
Alice non <i>lo</i> facerea<i> </i><span style="font-style: normal;">precipitatemente.
‘No, io lo reguardara primo,’ illa diceva, ‘e vider si on lo
marcava “<i>veneno</i>” o non’; perque illa habeva legite plure
belle historiettas super pueros qui ha</span><span style="font-style: normal;">b</span><span style="font-style: normal;">eva
</span><span style="font-style: normal;">essite ardite, e devorate per
bestias salvage e altere cosas displacentes, toto a causa de que
illes non memorava le regulas simple que lor amicos los inseniava:
per exemplo, que un attisator </span><span style="font-style: normal;">calide
te ardera si tu lo prende per troppo tempore; e que si tu talia tu
digito <i>multo </i>profundemente con un cultello, illo sole sanguinar; e illa non habeva jammais </span><span style="font-style: normal;">oblidate</span><span style="font-style: normal;">
de illo, </span><span style="font-style: normal;">si tu bibe multo de
un bottilia marcate ‘veneno,’ il es quasi certo que te malfacera,
plus tosto o plus tarde.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-style: normal;">Totevia, iste bottilia <i>non </i>era
marcate ‘veneno,’ dunque Alice se aventurava a gustar lo, e
trovante lo multo agradabile, (illo habeva de facto un tal </span><span style="font-style: normal;">sapor </span><span style="font-style: normal;">que
misceva</span><span style="font-style: normal;"> </span><span style="font-style: normal;">ceresia
acre, crema </span><span style="font-style: normal;">anglese, ananas</span><span style="font-style: normal;">,
</span><span style="font-style: normal;">gallina de India rostite,
caramello, e toasts con butyro calide,) illa multo tosto lo bibeva
toto.</span><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Que sensation curiose!’ diceva Alice; ‘Io senti que io me
recollige como un telescopio.’</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
E assi esseva de facto: illa habeva ora solmente dece pollices [vinte-cinque centimetros] alte, e su facie se reavivava a pensar que illa habeva ora le
grandor juste pro transversar le portetta e arrivar al jardin
adorabile. Primo, totevia, illa attendeva alcun minutos pro vider si
illa se contraherea plus ultra: Illa se sentiva un poco nervose sur
isto; ‘perque isto poterea finir, nonne,’ se diceva Alice, ‘con
io disparente me completemente, como un candela. Io me demanda lo que
io esserea tunc?’ E illa essayava imaginar lo que le flamma de un
candela es post le candela se extingue, perque illa non poteva
memorar jammais haber viste tal cosa.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Post un poco, discoperiente que nihil de plus eveniva, illa
decideva ir al jardin immediatemente; ma, guai pro povre Alice!
Quando illa arrivava al porta, illa trovava que illa habeva oblidate
le clavetta aurate, e quando illa retornava al tabula pro illo, illa
trovava que illa non plus poterea attinger lo; illa poteva vider lo
assatis ben trans le vitro, e illa essayava su melior a scander un
del gambas del tabula, ma illo era troppo lubric; e quando illa se
habeva fatigate de essayar, le povretta se sedeva e plorava.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
‘Va te, de nihil servi plorar de iste maniera! se diceva Alice,
assatis severmente; ‘Io te consilia sortir iste minuta!’ Illa
generalmente se dava multo bon consilios, (totevia illa multo
rarmente los sequeva), e alcun vices illa se reprimendava tanto
severmente que apportava lacrimas a su oculos; e un vice illa
memorava de essayar batter in su proprie aures pro haber se fraudate
in un joco de croquet que illa jocava contra se mesme, perque iste
curiose puera amava finger que illa era duo personas. ‘Ma illo de
nihil servi ora,’ pensava le povre Alice, ‘finger que io es duo
personas! Per que, le poco que restava de me non suffice ni pro
facer <i>un </i><span style="font-style: normal;">persona
presentabile!’</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tosto su oculos se dirigeva a un cassetta de vitro que jaceva
infra le tabula: illa lo aperiva, e trovava in illo un torta multo
parve, sur le qual le parolas ‘MANGIA ME’ era bellemente marcate
con uvas sic. ‘Ben, io lo mangiara,’ diceva Alice, ‘e si illo
me face major, io pote attinger le clave; e si illo me face minor,
io pote reptar infra le porta; dunque de qualcunque maniera io arrivara
al jardin, io non me importa lo que eveni!’</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Illa mangiava un morsello, e se diceva anxiosemente, ‘Major o
minor? Major o minor?’, prendente su mano sur le alto de su capite
pro sentir si le altura augmentava o diminueva, e illa deveniva
assatis surprise de sentir que illo remaneva le mesme: securmente, il
es lo que generalmente eveni quando on mangia torta, ma Alice se
habeva habituate tanto a expectar que cosas extraordinari eveni, que
il semblava enoiose e stupide si le vita continuava de maniera
commun.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dunque illa se effortiava, e multo tosto terminava le torta.<span style="font-style: normal;"> </span><br />
<br />
<span style="font-style: normal;">(Continua postea...</span><span style="font-style: normal;">)</span><br />
<br />
Notas:</div>
<ul style="text-align: justify;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Original in anglese: "Alice's Adventures in Wonderland", per Lewis Carroll, 1865, con illustrationes de John Tenniel, ambes in dominio public.</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-style: normal;">Traduction a interlingua: "Le aventuras de Alice in le Pais del Meravilias", per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016, tote le </span><span style="font-style: normal;">derectos de iste traduction es reservate.</span></li>
</ul>
linguonautahttp://www.blogger.com/profile/03675614381488699668noreply@blogger.com0