2017-01-08

Pro qui le campanas sona?

Forsan ille pro qui iste campana sona pote esser tan malade, que ille non sape que illo sona pro ille; e forsan io pote pensar que io es tan melior que io es, que illes qui es circum me, e vide mi stato, pote lo haber facite sonar pro me, e io non lo sape. (...)

Nulle homine es un insula, integre in se mesme; cata homine es un portion del continente, un parte del toto. Si un morsello de terra es inundate per le mar, le Europa es minor, sia illo un promontorio, sia illo le feudo de tu amico o tu proprie feudo: le morte de qualcunque homine me diminue, perque io es involvite in le humanitate, e pro isto que tu non jammais invia uno pro saper pro qui le campanas sona; illo sona pro te.


On non pote dicer que isto es supplicar le miseria, ni facer se prestar le miseria, como si nos non esseva satis de nostre proprie miseria, nos ancora debe cercar plus in le proxime casa, e apportar nos le miseria de nostre vicinos. Vermente illo esserea un excusabile cupiditate si nos lo faceva, perque affliction es un tresor, e rar homines lo ha sufficiente.

Nulle homine satis de affliction non cresceva, se maturava e se faceva convenibile pro Deo per ille affliction. Si un homine carga un tresor in lingoto, o in un cuneo de auro, e ha nulle cuneate in moneta currente, su tresor non potera coperir le expensas de su viage. Tribulation es tresor in su natura, ma non es moneta currente in su uso, salvo si nos deveni de plus in plus proxime de nostre domo, le cello, per illo.

Un altere homine pote esser tamben malade, e malade de morir, e iste affliction pote jacer in su intestinos, como auro in un mina, e de nihil servir a ille; ma iste campana, que me conta de su affliction, lo excava e applica ille auro a me: si per iste consideration del periculo del altere io prende mi proprie in contemplation, assi io me assecura, per facer mi recurso a mi Deo, qui es nostre sol securitate.

Notas:
  • Original in anglese: John Donne, Meditation XVII, 1624, in dominio public (disponibile hic)
  • Traduction a interlingua per Rodrigo Mallmann Guerra, 2016